tag:blogger.com,1999:blog-45627220549189849842024-03-13T04:31:12.789-07:00Kot maine coonMerihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comBlogger186125tag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-89421844133819779502018-11-04T11:09:00.002-08:002018-11-04T11:09:51.375-08:00 Zdjęcia - rozwój AkiryPomyślałam, że przecież ja Akirze robię ciągle tyle zdjęć, a tutaj tak niewiele widać! Wrzucam dla Was tutaj garść zdjęć wykonanych przeze mnie bądź przez<a href="http://www.thedamonbc.com/"> Monikę Krawczyk</a>.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-gqBye0Jc2CU/W99C43iq_XI/AAAAAAAAHJ4/CLFGNEBj7dwCKx5LioSZHpnrU1593iQLwCLcBGAs/s1600/IMG_3660.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-gqBye0Jc2CU/W99C43iq_XI/AAAAAAAAHJ4/CLFGNEBj7dwCKx5LioSZHpnrU1593iQLwCLcBGAs/s640/IMG_3660.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-RFGBV_Gtu6w/W99C4unQcGI/AAAAAAAAHJ0/FVCgjV4KUGYv9kiJFCCY9szE-74BOorfgCLcBGAs/s1600/IMG_3720-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-RFGBV_Gtu6w/W99C4unQcGI/AAAAAAAAHJ0/FVCgjV4KUGYv9kiJFCCY9szE-74BOorfgCLcBGAs/s640/IMG_3720-2.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-_geTC_1eGXw/W99C9p7lemI/AAAAAAAAHJ8/2HGZGuBqfqQUMZ0h-93ygGZSHcwR3MTDQCLcBGAs/s1600/DSC_2004.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-_geTC_1eGXw/W99C9p7lemI/AAAAAAAAHJ8/2HGZGuBqfqQUMZ0h-93ygGZSHcwR3MTDQCLcBGAs/s640/DSC_2004.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-kN7OO3jiXSc/W99C9nTRFjI/AAAAAAAAHKA/ni1hUt_DjxwjnogCkQ6ppJAYjMFlQnsUgCLcBGAs/s1600/DSC_2025.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-kN7OO3jiXSc/W99C9nTRFjI/AAAAAAAAHKA/ni1hUt_DjxwjnogCkQ6ppJAYjMFlQnsUgCLcBGAs/s640/DSC_2025.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-paVk5y8uCbI/W99DDHdkEqI/AAAAAAAAHKE/e-rHpR1_p9gHJVThdghIFdvYfeT0DVRKQCLcBGAs/s1600/DSC_2057.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-paVk5y8uCbI/W99DDHdkEqI/AAAAAAAAHKE/e-rHpR1_p9gHJVThdghIFdvYfeT0DVRKQCLcBGAs/s640/DSC_2057.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-RQ5LF7DBaZE/W99DFF9GulI/AAAAAAAAHKM/VVKORVrdg84stVhpz2lIy4cenMts6q-8ACLcBGAs/s1600/DSC_2176.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-RQ5LF7DBaZE/W99DFF9GulI/AAAAAAAAHKM/VVKORVrdg84stVhpz2lIy4cenMts6q-8ACLcBGAs/s640/DSC_2176.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-QOOVZl8OCLU/W99DDUWNPxI/AAAAAAAAHKI/rDL0PY5WOTcRe_NCu7wHDT-th-fgx1l3ACLcBGAs/s1600/DSC_2262.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-QOOVZl8OCLU/W99DDUWNPxI/AAAAAAAAHKI/rDL0PY5WOTcRe_NCu7wHDT-th-fgx1l3ACLcBGAs/s640/DSC_2262.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-XlKQ8QG1xHc/W99DFgkDBwI/AAAAAAAAHKU/RcXFJJxcIjkFlyb7xJ5wBMPnJSM3FwHCQCLcBGAs/s1600/DSC_2283.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-XlKQ8QG1xHc/W99DFgkDBwI/AAAAAAAAHKU/RcXFJJxcIjkFlyb7xJ5wBMPnJSM3FwHCQCLcBGAs/s640/DSC_2283.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-K6InRzBbeBU/W99DFvyul5I/AAAAAAAAHKQ/CbJMWy5gyeQpZUPBDT8XT8HtweIGP6GFACLcBGAs/s1600/DSC_2288.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-K6InRzBbeBU/W99DFvyul5I/AAAAAAAAHKQ/CbJMWy5gyeQpZUPBDT8XT8HtweIGP6GFACLcBGAs/s640/DSC_2288.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-u7ETSem2AvE/W99DJ-8OZMI/AAAAAAAAHKc/aGQej-uQTkAilNbUwNYkUJ0d1AuT19M8QCLcBGAs/s1600/DSC_2307.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-u7ETSem2AvE/W99DJ-8OZMI/AAAAAAAAHKc/aGQej-uQTkAilNbUwNYkUJ0d1AuT19M8QCLcBGAs/s640/DSC_2307.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-hbioIOxDTZE/W99DKFKRTkI/AAAAAAAAHKg/GyJUvzIX3X0iqxX1LZvwRZbTFT-3saM9QCLcBGAs/s1600/DSC_2313.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-hbioIOxDTZE/W99DKFKRTkI/AAAAAAAAHKg/GyJUvzIX3X0iqxX1LZvwRZbTFT-3saM9QCLcBGAs/s640/DSC_2313.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-quFKVWuJ4o0/W99DLBNdiEI/AAAAAAAAHKk/i4X435DDiMEJgnTg2-G_Yn6-aiLN5ljeQCLcBGAs/s1600/DSC_2334.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-quFKVWuJ4o0/W99DLBNdiEI/AAAAAAAAHKk/i4X435DDiMEJgnTg2-G_Yn6-aiLN5ljeQCLcBGAs/s640/DSC_2334.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-zoVFAeFmcQU/W99DMCrcroI/AAAAAAAAHKo/2PJxu2LVvowOmvvhHynT-sL3k7Q7qpNSACLcBGAs/s1600/DSC_2345-2%2B%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-zoVFAeFmcQU/W99DMCrcroI/AAAAAAAAHKo/2PJxu2LVvowOmvvhHynT-sL3k7Q7qpNSACLcBGAs/s640/DSC_2345-2%2B%25282%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Awl1VOfZheY/W99DNKCXlVI/AAAAAAAAHKs/N1JHtgTYI-UDPkV3GmvV103AIxyOaEuHgCLcBGAs/s1600/DSC_2351%2B%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-Awl1VOfZheY/W99DNKCXlVI/AAAAAAAAHKs/N1JHtgTYI-UDPkV3GmvV103AIxyOaEuHgCLcBGAs/s640/DSC_2351%2B%25282%2529.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-ep32P3HBB2c/W99DQfMco5I/AAAAAAAAHK0/lqCPR6cQCD4_F1lxoQgaW5oR_eyayDsxACLcBGAs/s1600/DSC_2403.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1098" height="640" src="https://3.bp.blogspot.com/-ep32P3HBB2c/W99DQfMco5I/AAAAAAAAHK0/lqCPR6cQCD4_F1lxoQgaW5oR_eyayDsxACLcBGAs/s640/DSC_2403.jpg" width="468" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-GLlkaC6v_Pg/W99DSSmQFpI/AAAAAAAAHK8/NOgrX9nz044YtNdWjCLlcr_dRs6z5xTIwCLcBGAs/s1600/DSC_2468.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="640" src="https://4.bp.blogspot.com/-GLlkaC6v_Pg/W99DSSmQFpI/AAAAAAAAHK8/NOgrX9nz044YtNdWjCLlcr_dRs6z5xTIwCLcBGAs/s640/DSC_2468.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-X3Nso3Ojm20/W99DR7b_ClI/AAAAAAAAHK4/RbytM0v4nRQMi9dMDWqeWvyNQbZPAZCKgCLcBGAs/s1600/DSC_2475.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-X3Nso3Ojm20/W99DR7b_ClI/AAAAAAAAHK4/RbytM0v4nRQMi9dMDWqeWvyNQbZPAZCKgCLcBGAs/s640/DSC_2475.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-ULlvc9B-zR0/W99DTX1O_KI/AAAAAAAAHLA/namPWRYdw1YgJuRzd77TtRGS7jFGISjVwCLcBGAs/s1600/DSC_2491.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-ULlvc9B-zR0/W99DTX1O_KI/AAAAAAAAHLA/namPWRYdw1YgJuRzd77TtRGS7jFGISjVwCLcBGAs/s640/DSC_2491.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-33m-qQWkZvI/W99DUmHjgCI/AAAAAAAAHLE/ci8_J8IRxMMEunvdlaehoWr3giDYQa7uQCLcBGAs/s1600/DSC_2591.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-33m-qQWkZvI/W99DUmHjgCI/AAAAAAAAHLE/ci8_J8IRxMMEunvdlaehoWr3giDYQa7uQCLcBGAs/s640/DSC_2591.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-HKjEGknkEis/W99DV-Pw-wI/AAAAAAAAHLI/ebKZ_WEONC0KbQkyB4wSld4_uWYCUEigACLcBGAs/s1600/IMG_5796.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="867" data-original-width="1300" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-HKjEGknkEis/W99DV-Pw-wI/AAAAAAAAHLI/ebKZ_WEONC0KbQkyB4wSld4_uWYCUEigACLcBGAs/s640/IMG_5796.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-5JqRqny5NVs/W99DWBZf-oI/AAAAAAAAHLM/OxFsdCpHwHIcEE_rYrgLNpHl0FPYQ08qwCLcBGAs/s1600/IMG_7722.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-5JqRqny5NVs/W99DWBZf-oI/AAAAAAAAHLM/OxFsdCpHwHIcEE_rYrgLNpHl0FPYQ08qwCLcBGAs/s640/IMG_7722.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ee6UF9Y41iU/W99Daofrn7I/AAAAAAAAHLU/NLorEFAzun0zWgFtc5PPRXb5ggjAeYO9wCLcBGAs/s1600/DSC_2513.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-ee6UF9Y41iU/W99Daofrn7I/AAAAAAAAHLU/NLorEFAzun0zWgFtc5PPRXb5ggjAeYO9wCLcBGAs/s640/DSC_2513.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-_a4lTE01rfA/W99DZmEoJWI/AAAAAAAAHLQ/E_f51XHbCHEMS9yK6gEe1qSYjuLckar_wCLcBGAs/s1600/DSC_2484.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-_a4lTE01rfA/W99DZmEoJWI/AAAAAAAAHLQ/E_f51XHbCHEMS9yK6gEe1qSYjuLckar_wCLcBGAs/s640/DSC_2484.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
Sporo wrzucam na fb zdjęć, ale jakość jest tak potworna, że aż oczy krwawią! Miło i mi samej będzie spojrzeć na nie w internecie, ale w zdecydowanie lepszej jakości. Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-78907797757344155712018-10-24T12:54:00.001-07:002018-10-26T11:28:57.692-07:00Dlaczego nie chcesz mieć fretki? <div style="text-align: justify;">
Nie jest to kolejna notka pt."fretka jest tak trudnym zwierzęciem, nie poradzisz sobie", chodzi o to, że chce Wam opisać jak wygląda życie z takim zwierzęciem i dlaczego ma niewiele wspólnego z tym co znajdziecie w internecie. Jak zapewne wiecie jestem w posiadaniu aktualnie jednego takiego smroda, wcześniej miałam samca, aktualnie samicę, ale przez wspólne spacery z Moniką miałam okazję od malucha poznać jeszcze dwie. Powiedzmy, że miałam na wychowaniu prawie cztery fretki, z każdą mogłam obcować, obserwować różnice i podobieństwa, na końcu wyciągnęłam pewne wnioski o których chcę tutaj porozmawiać. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-dVB5BPOIBEs/W9DMv0K7FgI/AAAAAAAAHHU/7TTB9XyJdGkrADUpBAtHQB1u3ICb9ts4QCLcBGAs/s1600/IMG_8276.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-dVB5BPOIBEs/W9DMv0K7FgI/AAAAAAAAHHU/7TTB9XyJdGkrADUpBAtHQB1u3ICb9ts4QCLcBGAs/s640/IMG_8276.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zdjęcie by Monia Krawczyk</td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Na fretkę zdecydowałam się, bo myślałam że będzie podobna do kota, czyli będzie dość kontaktowa z człowiekiem, ale wciąż dość samodzielna w porównaniu z psem. Sądziłam, że skoro w internecie znajduję tyle porównań do psów/kotów, a nawet małp to musi być to stworzenie niezwykle inteligentne. Zachwalano, że można je nauczyć chodzić do kuwety, że są bardzo zabawowe, mają mnóstwo energii, wszystko niszczą, a no i oczywiście brzydko śmierdzą. Nim kupiłam swoją pierwszą fretkę miałam okazję powąchać i uznać, że jednak poradzę sobie z takim zapaszkiem. Jednak co do reszty bardzo się zdziwiłam... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-iV1xoEDAM1E/W9DM8FLRx9I/AAAAAAAAHHY/Qzr7lkHznWsz_P39yShMSJrjFJjkRp80ACLcBGAs/s1600/IMG_7812.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="266" src="https://4.bp.blogspot.com/-iV1xoEDAM1E/W9DM8FLRx9I/AAAAAAAAHHY/Qzr7lkHznWsz_P39yShMSJrjFJjkRp80ACLcBGAs/s400/IMG_7812.jpg" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Zdjęcie by Monika Krawczyk</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
Od czego by tu zacząć? Pierwsze co mnie rozczarowało to sposób komunikowania się z człowiekiem, a raczej jego brak. Fretka jak ją przywozicie jako malucha z hodowli chce się bawić, gryzie po rękach i w tym czasie uczycie ją, żeby nie gryzła zbyt mocno, to tyle.... Niespecjalnie szukają kontaktu, pobawią się, pójdą za Tobą w celu pogryzienia stóp, ale zupełnie nie reagują na to co się do nich mówi. Tylko dwie fretki i to obie Moniki potrafiły patrzeć człowiekowi w oczy kiedy się do nich mówiło i to tylko czasem, i to dopiero jak dorosły. Tak to sobie możecie mówić co chcecie i tak nie popatrzy i nie zareaguje. Ba, możecie krzyczeć i często to też nie ma kompletnie żadnego znaczenia. Było to dla mnie zaskoczenie, bo do kotów jak mówię to albo mi odpowiadają, albo przynajmniej patrzą mi w oczy i udają, że słuchają. Moja Zocha lubiła się pakować na moje kolana, bo chciała, żebym się z nią bawiła, jak się z nią nie bawiłam to na mnie syczała... Oczywiście szybko nauczyła się, że tak ode mnie niczego nie wymusi. Do dzisiaj bardzo lubi przebywać na moich kolanach, ale w ogóle nie reaguje na moją mowę, nie reaguje także na moje gesty, nie sugeruje się kompletnie pokazywaniem czegokolwiek ręką czy też palcem, to też było dla mnie dziwne. Koty świetnie rozumieją mowę ciała, szybko wyłapią o co mi chodzi w zależności od tego jaką mam postawę, jak ruszam ręką czy nawet po sposobie chodzenia. Może są właściciele fretek, którzy zauważyli coś innego, mi nie było dane, niestety... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kolejna sprawa, kuweta... heh, jak sądzicie, że fretka będzie chodzić do kuwety to się grubo mylicie. Owszem, w klatce jest spora szansa, że to opanuje, ale tylko spróbujcie ją puszczać luzem, jeszcze na Wasze nieszczęście jak nie daliście kuwety do każdego pomieszczenia, nie ma szans! Może i trafi z 50% skutecznością, ale resztę znajdziecie na podłodze, dywanie, łóżku, fotelu, sofie... Podziwiam tych, którzy trzymają fretki cały czas bez klatki, nie wiem jak dajecie radę utrzymać dom w czystości, bo dla mnie to brzmi jak abstrakcja, zwłaszcza, że fretka co dwie godziny się załatwia, cały pakiet! I co ciekawe, fretka sobie nie typuje konkretnego miejsca, często jest tak, że załatwia się w danym miejscu gdzie akurat stoi, bo tak. Są takie przypadki, które chodzą po własnych odchodach, ryją w kuwecie, leżą w swoim moczu, co tylko wzmacnia oczywiście zapaszek. Krótko mówiąc, pies może nie jest mega czystym zwierzęciem, bo sam się nie wymyje, ale przy fretce to prawdziwy pedant. Osobiście codziennie sprzątam kuwetę, klatkę pryskam octem z wodą i przecieram jak widzę, że cokolwiek jest poza kuwetą, co dwa tygodnie piorę wszystkie szmaty i tak, "piorę" też moją Zochę, bo nie wyobrażam sobie ją wrzucić do czystej klatki gdzie ona sama z dużą dozą prawdopodobieństwa ryła sobie wcześniej w swoich odchodach. Znajdziecie dużo przeciwników takich praktyk, ale szczerze mówiąc jak byłam w domu gdzie były fretki zwykle było czuć dość nieprzyjemny smród, ja u siebie czy u Moniki tego nie zaobserwowałam. Nie jestem może maniaczką sprzątania, ale umówmy się, smród moczu jest straszny, ale freci bije wszystko na głowę. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-0-DU6o8Oehk/W9DNW8VTd0I/AAAAAAAAHHk/BJDHH1XceFAYqxG-UVUwgsikYEMhS7UFwCLcBGAs/s1600/DSC_1285.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-0-DU6o8Oehk/W9DNW8VTd0I/AAAAAAAAHHk/BJDHH1XceFAYqxG-UVUwgsikYEMhS7UFwCLcBGAs/s640/DSC_1285.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Inteligencja, to chyba coś co mnie najbardziej rozczarowało, zaszokowało i do dzisiaj nie rozumiem skąd właściciele fretek w ogóle wzięli pomysł, że to są bardzo inteligentne zwierzęta. Proszę o chociaż jeden dowód potwierdzający tę tezę! Bo albo się szczwane bestie maskują i kreują na głupole albo naprawdę brakuje im rozumku. Po pierwsze, fakt, że załatwiają się w miejscu gdzie stoją, nie mają żadnego kryterium swojego miejsca "tronowania", po prostu się im chce, więc trzeba się załatwić, jak wyżej wspomniałam. Po drugie, możecie im pokazywać jedzenie przed nosem czy cokolwiek innego, a one i tak nie widzą. Czasami nawet przystawię pod nos, a moja Zocha patrzy i nie rozumie o co chodzi. Jak pachnie intensywnie to już jest nieco łatwiej... Zjadanie gumowych rzeczy, mam szczęście, że moje akurat nie miały tego problemu, ale dwie nie moje już tak. Notoryczne rzucanie się na cokolwiek co jest zrobione z gumy, kable, zabawki psie, a nawet dysk zewnętrzny (pozdrawiam Drakulca!). Marian zje nawet kasztana, jeśli już mówimy o rzeczach niejadalnych... U kotów jest tak, że jeżeli zjada coś niejadalnego to zwykle jest to problem behawioralny. Bardzo wolno się uczą, żeby fretka zrozumiała, że czegoś jej nie wolno trzeba jej to pokazywać sto, a nawet więcej razy, ale i tak jest szansa, że zapomni. Niezbyt uczy się na swoich błędach, jeżeli raz sobie przypali wąsy przy ogniu za drugim razem też to zrobi, za fretkę trzeba myśleć potrójnie, bo nie wyciąga za specjalnie sama wniosków. W ogóle mnie jest bardzo trudno porozumiewać się z fretką, przez to, że nie zwraca zupełnie uwagi na moje dłonie/gesty niezbyt mogę z nią wchodzić w jakiekolwiek interakcje. Głównie możemy się bawić czy iść na spacer, ale w trakcie spaceru Zocha tylko za mną idzie, nie możemy robić czegoś co mogłoby urozmaicić wspólnie spędzany czas, nie, kopanie w kretowisku to jedynie umilacz czasu dla smroda. Może jestem ograniczona, ale naprawdę nie wiem jak możemy coś robić razem, żeby wejść w aktywną interakcję. Nie potrafią polować, nawet jeżeli jakiś instynkt niektóre osobniki mają to średnio im idzie uśmiercanie ofiary, Marian, który złapał żabę próbował ją konsumować na żywca... Jednak powiecie mi, że wiele psów nie ma już instynktu łowieckiego, ok, więc tutaj możemy przymknąć oko. Nieuzasadnione i bezsensowne gryzienie, w ogóle nie potrafię tego pojąć. Fretka nie ma żadnych sygnałów ostrzegawczych, tzn. ma, ale nie korzysta. Po prostu gryzie w danej chwili tak samo jak się załatwia, bo chce i tyle. Moja Zucha rzuca się na wszystko co żyje, poza mną i Moniką to nikt nie przejdzie niepogryziony. Nie oszczędza nawet moich kotów, nie boi się też koni czy czegokolwiek większego od niej. Zupełnie tego nie rozumiem, po co to robi? Jaki to ma sens? Sama się rzuca, sama dąży do tego, żeby ugryźć swoją potencjalną ofiarę, nawet jeżeli ona nie jest zainteresowana nią. Nie wszystkie fretki są takie gryzące, ale jest spora szansa, że na taką możecie trafić. Dodam, że jak ten mój śmierdziel był mały to bawił się z szczeniakiem i ogólnie żaden zwierzak nigdy jej nic nie zrobił, podobnie jak człowiek, a mimo to i tak wbije ząbki do każdego żywego organizmu. To że fretka potrafi otworzyć szafkę przez intensywne kopanie czy kraść różne rzeczy i chować to nie jest coś związanego z inteligencją, serio... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-C4tfe48Q-pA/W9DNnwDFAWI/AAAAAAAAHHs/pH_pLydnZH0fHK1oyBLWRnRfviFdNV4CQCLcBGAs/s1600/DSC_0878.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-C4tfe48Q-pA/W9DNnwDFAWI/AAAAAAAAHHs/pH_pLydnZH0fHK1oyBLWRnRfviFdNV4CQCLcBGAs/s400/DSC_0878.png" width="400" /></a>Jeśli chodzi o ich zapędy niszczycielskie to tak, posiadają takie. Fretkę zdecydowanie trzeba fizycznie zmęczyć, jak to zrobicie to już Wasza sprawa. Ja chodzę na spacery, moja Zocha potrafi przejść 20km w jeden dzień, tak wykorzystuję jej energię. Nie jest jednak niezniszczalna, jak się solidnie przejdzie i do tego jeszcze popływa tak śpi przez 3/4 doby i się nie rusza. Jeśli będziecie fretkę tylko trzymać w klatce i puszczać w domu na jedną godzinę dziennie to z pewnością poniesiecie straty, bo ona z nudów zacznie grzebać, kopać, kraść i chować rzeczy, które znajdzie. Ja znalazłam właśnie spacery, które sprawdzają się idealnie. Poza tym mój śmierdziel lubi się bawić, ale sama zabawa nie jest w stanie ją wykończyć na tyle, aby nie szukała innych zajęć. Te zwierzęta nie będą się stosować do zakazów i nakazów, które możecie dość nałożyć na koty czy psy. Możecie im zabraniać, odganiać od kopania w kwiatkach i tak będą to robić, wystarczy, że wyjdziecie z pokoju i zaraz zapomną, że zwróciliście im uwagę. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ok, to czemu mimo tych wszystkich wad zdecydowałam się na drugą fretkę? Dobre pytanie, często zadaję je sobie. Czasami chyba widzę, że właśnie ta ich prostota, niewielki rozumek i zupełnie nieogarnianie życia potrafi odstresować. Kiedy idę z Zochą na spacer wiem, że nie muszę mieć dobrego humoru, że nie muszę go udawać, bo ona się przestraszy, że coś warknę, ją to zupełnie nie obchodzi. Czasami robią tak głupie rzeczy, że można paść ze śmiechu, bo nikt poza fretką by na to nie wpadł. Ta waleczność mojej Zosieńki czasami naprawdę mnie denerwuje, ale innym razem leżę na trawie i nie mogę się pozbierać, bo wyszarpała rękę jakiegoś człowieka, który nie słuchał moich ostrzeżeń, a ja obserwuję jak wisi mu na dłoni. Jest dobrym ochroniarzem, bo odgoni nawet największego psa. Czasami w życiu nie można wszystkiego brać na serio i chyba żadne inne zwierze nie pokaże tego tak dobrze jak właśnie taki śmierdziel....</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ps. Wszyscy fani fretek, podejdzie do tekstu z dystansem! Nie miałam na celu obrażanie nikogo! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-sS0Wb2WF_tc/W9DNw1q7MjI/AAAAAAAAHHw/DRltQL97nK8PlOMeXTKKO6EabiuwqmgYwCLcBGAs/s1600/ferret_van_gogh_by_trablamonron-dckxa3d.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-sS0Wb2WF_tc/W9DNw1q7MjI/AAAAAAAAHHw/DRltQL97nK8PlOMeXTKKO6EabiuwqmgYwCLcBGAs/s640/ferret_van_gogh_by_trablamonron-dckxa3d.jpg" width="640" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">zdjęcie by <a href="https://www.deviantart.com/trablamonron/gallery/">Monika Krawczyk</a></td></tr>
</tbody></table>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-24550007918665602422018-10-15T12:02:00.001-07:002018-10-15T12:06:42.072-07:00Pierwsze wystawy Akiry<div style="text-align: justify;">
Pewnie nie będzie dla nikogo zaskoczeniem, że biorąc Akire myślałam też o wystawach. Specjalnie wytypowałam sobie hodowle, która hoduje srebrne somalijczyki z myślą o wystawach, stara się dbać o kolor jak i o typ. Moje srebro miało być swego rodzaju "pewniakiem", choć rzecz jasna zostałam ostrzeżona przez hodowcę, że z takim kolorem na wystawach może być różnie. Sądziłam jednak, że nie będzie aż tak źle, że sędziowie powinni mieć jednak jakieś wyobrażenie o tej rasie, powinni zobaczyć kilka przedstawicieli o tym konkretnym umaszczeniu. Moja wizja jednak szybko została zburzona, wystarczyło, że pojechaliśmy na pierwszą wystawę...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-kpCr75czjk4/W8TkSDQ2geI/AAAAAAAAHHE/4zmBl3mYMLc_hnYwJ4wwoDWBX94_8jsKwCLcBGAs/s1600/20181007_133419.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-kpCr75czjk4/W8TkSDQ2geI/AAAAAAAAHHE/4zmBl3mYMLc_hnYwJ4wwoDWBX94_8jsKwCLcBGAs/s640/20181007_133419.jpg" width="480" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
We wrześniu wybraliśmy się do Warszawy, Akira miał akurat 5,5 miesiąca, ja pozałatwiałam wszystkie papiery związane z nostryfikacją zagranicznego rodowodu i w końcu mogliśmy się pokazać. Chciałam zacząć wcześnie, żeby oswoił się szybko z warunkami panującymi na wystawach. Udałam się też z powodu pojawienia się tam kota somalijskiego z tytułem World Winner, to była niebywała okazja, żeby zobaczyć ideał na żywo. Poza tym osiągnęliśmy rekordową liczbę somalijczyków na polskiej wystawie, aż 8! Nie będę tutaj może jakoś wspominać organizacji, bo najbardziej jednak zszokowała mnie ocena. W oba dni trafiliśmy do polskich sędziów, to mnie bardzo dobiło. Pierwszego dnia usłyszałam "srebrny somalijczyk! Pierwszy raz takiego widzę!", a kolejnego reakcja wcale nie była inna. Sędziowie kompletnie nie wiedzieli jak go ocenić, dla jednego ucho było super, a dla drugiego niekoniecznie, jeden stwierdził, że kolor super, inny, że dopiero się rozwija i tak w sumie niczego konkretnego się nie dowiedziałam. Skończyliśmy z Ex1 x2 i tyle, bo nominacje przegrał w oba dni. Byłam nieco zawiedziona, że kociak, który naprawdę dobrze się zapowiada, ma wręcz idealny kolor raczej nie został doceniony. Pomyślałam, że może następna wystawa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NfCzSPCM9-c/W8Tj86nGKiI/AAAAAAAAHG8/Cj6lQmkwqqMAv1LwdufnVpODPn_LD4YSgCLcBGAs/s1600/42482625_2439560852728373_2933612866764275712_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="641" data-original-width="960" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-NfCzSPCM9-c/W8Tj86nGKiI/AAAAAAAAHG8/Cj6lQmkwqqMAv1LwdufnVpODPn_LD4YSgCLcBGAs/s640/42482625_2439560852728373_2933612866764275712_n.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Rybnik w październiku był porażką i to po całej linii! Jeszcze się tak nie zdenerwowałam, usłyszałam takie głupoty, że jak wróciłam od razu napisałam do hodowcy i <a href="http://www.fryga-som.pl/">Krystyny Grzeleckiej</a>, żeby mnie obudziły z tego koszmaru! Został porównany do królika, który ma brązowy kolor zamiast ognistej marchewki, która u srebrnego typu w ogóle nie występuje! Jako iż sama dopiero startuję w tej rasie byłam w wielkim szoku i zastanawiałam się czy to przypadkiem ja nie popełniłam błędu i jednak nie kupiłam kociaka kompletnie nie w typie. Na całe szczęście Elizabeth (hodowczyni Akiry) i Krysia szybko mnie nastawiły, uznałam, nigdy więcej polskich sędziów! Bo i tutaj miałam przyjemność oczywiście być tylko u takich... Szkoda mojego czasu, pieniędzy i nerwów, żeby słuchać takie głupoty. Oczywiście to mnie nie zniechęca do dalszych wystaw, mam zamiar edukować sędziów, niech patrzą jak wygląda srebrny somalijczyk i jak się rozwija! Może za parę lat będą potrafili go uczciwie ocenić. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli chodzi o zachowanie Akiry, jestem zadowolona ze wszystkiego z wyjątkiem tego, że widok innych kotów wzbudza w nim zdenerwowanie. W klatce zachowuje się wzorcowo, bawi się, je, załatwia bez problemu, ale wystarczy, że go wyciągnę i zobaczy innego kota, od razu syk i poirytowanie. To jest coś z czym z pewnością będziemy musieli walczyć, żeby w przyszłości nie przeżywał tak innych kotów. Wiem, że jego jedyną miłością jest Haru, ale musi z obojętnością chociaż spoglądać na inne mruczki. Poza tym, na wszystkich wystawach w przerwach wychodziliśmy na spacery, chyba wtedy był największą atrakcją. Ludzie do nas podchodzili z zabawkami, a Akira miał dobrą przerwę i chwile relaksu od jednak nieco stresującej sytuacji. Cóż, zobaczymy co przyniosą następne wystawy.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-1-Y4UiKteoc/W8TkD4_M7hI/AAAAAAAAHHA/TVU_Ty5YLF4OsDTA2dTcy8xQVByGNEpegCLcBGAs/s1600/42441877_2439561342728324_5527165109387919360_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="960" data-original-width="640" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-1-Y4UiKteoc/W8TkD4_M7hI/AAAAAAAAHHA/TVU_Ty5YLF4OsDTA2dTcy8xQVByGNEpegCLcBGAs/s640/42441877_2439561342728324_5527165109387919360_n.jpg" width="426" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-56004866888080541112018-10-01T12:59:00.000-07:002018-10-01T12:59:50.912-07:00Wychowywanie kociaka<div style="text-align: justify;">
Pomyślałam, że skoro teraz jestem bardzo na bieżąco i nie muszę sobie przypominać okresu dziecięcego Haru to skrobnę coś o tym jak się wychowuje koty, pisząc te notkę myślę jedynie o kotach wychowywanych od malucha. Nie wszystko można przełożyć i zastosować u kotów kupionych/adoptowanych już jako dorosłe.<b> Ostrzeżenie </b>- behawioryści i tym podobne osoby mogą się ze mną nie zgadzać, to moje luźne spostrzeżenia i mój własny sposób na ogarnięcie kota. Doskonale znam wszystkie aktualne <i>trendy</i> o wychowywaniu, a raczej jego braku przy tych zwierzętach. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-KAQa1fwjcKk/W7J7uiaRYxI/AAAAAAAAHFg/8a9GVV0FhQoeu3RIYqyDxE7O9mGWnVYKwCLcBGAs/s1600/DSC_2186.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-KAQa1fwjcKk/W7J7uiaRYxI/AAAAAAAAHFg/8a9GVV0FhQoeu3RIYqyDxE7O9mGWnVYKwCLcBGAs/s640/DSC_2186.JPG" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jesteśmy już przy momencie w którym kot pojawia się w domu, wychodzę z założenia, że ma w okolicy 3 miesięcy, bo wcześniej praca z maluchem też wygląda inaczej. Jednak nim zaczniemy coś robić zastanówmy się czego tak naprawdę oczekujemy? Dla mnie ważne jest to, żeby kot nie niszczył, nie zjadał niczego, nie otwierał mi żadnych szafek/szuflad, nie kopał i nie gryzł kwiatków, to jeśli chodzi o takie życie w domu. Dodatkowo chcę, aby jednak interesowało go moje zdanie, chciał coś ze mną robić i co ważne był obsługiwalny, a pisząc to myślę o myciu zębów, obcinaniu pazurów, smarowaniu różnych części, kąpieli, suszeniu, podawaniu rzeczy ze strzykawki czy wielu innych zabiegów, które w przyszłości mogą się przydać. Dużo jednak też zależy od rasy, mimo wszystko mają one inne potrzeby. Będę się tutaj odnosić do mojego Akiry, ale każdy z Was indywidualnie przełoży to na swojego wychowanka. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-K74jsuLeQvY/W7J8FPUYYSI/AAAAAAAAHFo/zygrCMLUsUwAqSiK1J8rbLi11hSOlyZ0gCLcBGAs/s1600/DSC_2259.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-K74jsuLeQvY/W7J8FPUYYSI/AAAAAAAAHFo/zygrCMLUsUwAqSiK1J8rbLi11hSOlyZ0gCLcBGAs/s640/DSC_2259.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Wszystko tak naprawdę zaczynamy już od pierwszego dnia, o ile kociak oczywiście nie umiera ze stresu. Już od razu pokazujemy jasne reguły, kiedy kot wyskoczy na miejsce przez nas nieakceptowane to jest za to ganiony. Nie mówię, że macie się wydzierać, ale stanowcze słowo "nie!" powinno wystarczyć i od razu kota ściągamy. Nie robimy jak to niektórzy najpierw zdjęcia, a potem wrzucamy na fb pt. "mój kot wchodzi na stół, jak go tego oduczyć?, a do tego radosna fotka z kotem, który leży sobie obok talerza. To bywa mozolna praca, ale przynosi efekty, jednak trzeba tutaj być konsekwentnym, jak zresztą przy wszystkim. Jeżeli nasz kociak nadmiernie interesuje się roślinami również możemy używać słowa "nie" bądź zaproponować mu lubianą przez niego roślinność. Warto jednak w razie czego trujące rośliny wyeliminować z domu, z doświadczenia wiem, że jeżeli zaproponuje się fajną trawę to inne kwiatki mają spokój. Jeśli chodzi o zakazy związane z jedzeniem, na początku chowamy jedzenie, każde, bo kot chcąc nie chcąc może zacząć testować. Jeżeli do roku/dwóch nie będzie miał okazji próbować ludzkiego jedzenia to później nie będzie go już tak nęcić. Odstraszanie kota różnymi zapaszkami, ziołami, cytrusami, itp. nie działa :) </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ok, zakazy zakazami, ale co więcej? Od samiutkiego począteczku kota dotykamy wszędzie! Nie ma czegoś takiego, że koty nie lubią po brzuchu, łapach, itp. Jak malucha nie będziesz dotykać w te miejsca to wiadomo, że potem będzie Cie gryzł jak dotkniesz brzuch albo wyrwie Ci łapę. Ważne jest też dotykanie w okolic oczu, kufy, w ogóle częste zaglądanie do kufy to standard, rzekłabym, że na początku przynajmniej raz dziennie zaglądamy w paszcze. Początkowo nie ma co czesać, ale od zera wprowadzamy grzebień/szczotkę i przejeżdżamy po futerku, po każdym takim zabiegu kot dostaje nagrodę, bezwzględnie. Podobnie ma się sprawa z manewrowaniem w paszczy, próbowaniem podawania różnych specyfików, za każdy taki zabieg kot dostaje przysmak zaraz po! Później nagrodę można nieco odwlec w czasie, ale za malucha dbamy, żeby była ona zawsze i to od razu. Wiem, że wiele osób jest przeciwnikiem kąpieli, ja jestem jednak innego zdania. Przy kotach z dłużą sierścią to obowiązkowa sprawa, futerko się przetłuszcza i dobrze mu zrobi przepranie raz na kilka miesięcy. Czasami może to być też kąpiel z powodów zdrowotnych - jakaś grzybica, pchły bądź kot wpadł do oleju czy innego smaru. Po co fundować mu takie stresy w późniejszym wieku skoro za dzieciaka można mu pokazać, że to nic takiego. Rzecz jasna, po kąpieli również kot dostaje coś dobrego. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-122JonlkRF4/W7J8V4SLDVI/AAAAAAAAHFw/XJiDijd8WaI3zLRhJ85ztN36TKGh66j7ACLcBGAs/s1600/DSC_2288.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-122JonlkRF4/W7J8V4SLDVI/AAAAAAAAHFw/XJiDijd8WaI3zLRhJ85ztN36TKGh66j7ACLcBGAs/s640/DSC_2288.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dobrze, mój kot już nie wędruje po stole, mogę go wyczesać, wykąpać i wszystko jest super, ale wciąż biega non stop, zrzuca przy tym różne rzeczy i nie mogę w spokoju popracować czy odpocząć, co robić? Tutaj jest właśnie sytuacja bardzo zależna od rasy. Mój Akira to typ, który potrzebuje masę aktywności, rozmaitej, bo inaczej bez problemu zabierze się za demolowanie domu bądź uprzykrzanie życia Haru. Kot przede wszystkim musi być wybawiony, a co jak co z maluchem to żaden problem. Młody kot jednak chce się bawić, nawet jeżeli jest ragdollem czy brytyjczykiem to chętnie pobiega chociażby chwile za wędką czy myszką. Jeżeli dla naszego kota sama zabawa to za mało to dla mnie podstawą są spacery. Tutaj też nie czekamy tylko zaczynamy wychodzić od malucha, żeby kot się przyzwyczaił (o socjalizacji z otoczeniem szerzej opiszę w innej notce). Spacery bardzo potrafią wzbogacić życie naszego małego kompana, który po powrocie do domu nie będzie już tak wynudzony, żeby szukać głupiego zajęcia jak odwijanie papieru toaletowego. Jeżeli kociak mimo spacerów i biegania do upadłego wciąż szuka sobie zajęcia można zaproponować mu szkolenie! Wspólne sesje przy nauce podstawowych komend bądź w przyszłości zaawansowanych to bardzo fajna forma spędzania czasu! O tym jak się szkoli kociaka i buduje u niego motywację od zera również napiszę w oddzielnej notce. Kiedy nasz diabełek ma już wszystkie te zajęcia zmienia się w aniołka, który z zadowoleniem i spokojem może iść spać, a my nie musimy się denerwować, że zaraz coś nam wskoczy na twarz w nocy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Oczywiście, można by tutaj temat zdecydowanie rozszerzyć, ale wydaje mi się, że na początek to wystarczy. Tak naprawdę do tej pory ciągle słyszałam, że z moim Haru nigdy nie miałam problemów i nie mam dalej, bo jest mądry bądź taki mi się trafił. Kiedy mówię, że mój półroczny somalijczyk jest już kotem bezproblemowym to nagle szok, bo jak to? Kiedy człowiek się trzyma wszystkiego o czym wspomniałam wyżej z pewnymi modyfikacjami, bo koty są przecież różne to można naprawdę mieć <b>kota idealnego</b>. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-mWmMtsfPUIs/W7J8roCIvZI/AAAAAAAAHF4/b6X-F_TlICYdU6iD3TM8rWE9_XiIzmFBwCLcBGAs/s1600/DSC_2320.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-mWmMtsfPUIs/W7J8roCIvZI/AAAAAAAAHF4/b6X-F_TlICYdU6iD3TM8rWE9_XiIzmFBwCLcBGAs/s640/DSC_2320.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-78026489862777226942018-08-25T06:33:00.003-07:002018-08-25T06:56:34.698-07:00Dokocenie - jak to zrobiłam? <div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-C0WGFESliEs/W4FagznzmBI/AAAAAAAAHEs/QoR065mbPN4lsHuJmKn24R_uhyFw0NPCgCLcBGAs/s1600/DSC_2383.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-C0WGFESliEs/W4FagznzmBI/AAAAAAAAHEs/QoR065mbPN4lsHuJmKn24R_uhyFw0NPCgCLcBGAs/s640/DSC_2383.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Chyba to właśnie wśród kociarzy jest największy problem z braniem kolejnych osobników tego samego gatunku. W internecie jest masa poradników jak zapoznać rezydenta z nowym kotem, w zależności od wieku, charakteru, itp. Ja postanowiłam pozbierać dużo różnych rzeczy, pewne sprawy przetestować, ale i zastosować to czego normalnie nie znajdziecie, a może się przydać. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Bałam się niesamowicie, że mój 8-letni już Haru nie zaakceptuje kolejnego kota, ba, wcześniej z każdym były problemy, a mnie znowu odbiło i spróbowałam raz jeszcze. Tym razem postanowiłam zachować się rozsądniej i zrobić to wszystko jednak nieco inaczej, spokojniej przede wszystkim! Już przed pojawieniem się Akiry uzmysłowiłam sobie, że potrzebuje wykorzystać j<b>eszcze jeden pokój,</b> który będę mogła całkiem <b>dostosować pod koty</b>. Z racji, że nie mieszkam sama nie było to takie łatwe, uznałam, że pokój gościnny przerobie na koci plac zabaw. Zaczęłam powoli gromadzić, nowe legowisko nieskażone jeszcze zapachem, jakieś tory do zabawy, kuwety kolejne, fontannę, drapak oczywiście się znalazł, a raczej drzewko. Do dzisiaj nie jest ten pokój jeszcze taki jakbym chciała, a jeszcze i tak parę gadżetów planuję dokupić i poustawiać. Ktoś sobie pomyśli, zwariowała! U kotów jednak jest ważne, aby każdy z nich miał swoje własne miejsce gdzie może przebywać bez tego drugiego, a czasami w całkowitej samotności. Chciałam mieć pewność, że jeden i drugi będzie miał wybór, reszta pokoi oczywiście też jest otwarta, ale nie jest idealnie dostosowana pod koty. Kolejną ważną sprawą jest jedzenie. O ile przysmaki zawsze daję im razem to główne <b>posiłki jadają w innych pomieszczeniach</b>. Nie chciałam, żeby wystąpiła kiedyś niezdrowa rywalizacja o pokarm, dużo osób karmi koty obok siebie, według mnie często rodzi to zupełnie niepotrzebny stres. Nie wszystkie koty darzą się sympatia, ja uznałam, że wolę zapobiegać. Jeśli chodzi o rzeczy, które zrobiłam przed przyjazdem Akiry to jeszcze zakup dużej ilości tuńczyka, to była moja tajna broń. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-ZRwAPzxMIUw/W4FavVncC7I/AAAAAAAAHE0/1tCTJecAdmwFv2EZN7IR9pNtqy6xmQapgCLcBGAs/s1600/DSC_2385-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-ZRwAPzxMIUw/W4FavVncC7I/AAAAAAAAHE0/1tCTJecAdmwFv2EZN7IR9pNtqy6xmQapgCLcBGAs/s400/DSC_2385-2.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Ok, maluch przyjeżdża i <b>od razu idzie do drugiego pokoju</b>, niegdyś gościnnego. Przebywa tam trzy dni, a następnie robię tzw. <b>wymianę zapachów</b> w postaci legowisk i chusteczek, którymi ocierałam pyszczki obu panów. Haru zaraz po powąchaniu dostał nagrodę w formie tuńczyka czy liofilizowanego mięcha. Akira nie wykazywał większego zainteresowania, jak to dzieciak miał inne priorytety. Kiedy już po kolejnych dniach nie widziałam reakcji ze strony rudzielca na zapach zaczęła się wymiana pomieszczeń. Haru szedł do pokoju Akiry, a znowu dzieciak szalał po domu. Oboje mogli poznać swoje zapachy jeszcze lepiej, a do tego Akira nie tracił czasu i zapoznawał się już z rozkładem kuwet, innych drapaków, pomieszczeń, itp. Dobrze, nie ma już problemu z zapachem czas na kolejny etap! Ja pominęłam już karmienie przy drzwiach niewidzących się kotów, bo Haru doskonale zdawał sobie sprawę z tego, że jest drugi kota, a znowu ten mój srebrny gałgan w ogóle nie wykazywał zainteresowania jedzeniem, zabawka na pierwszym miejscu! Wypożyczyłam sobie kennel dla psa i tam wpakowałam Akirę, żeby przez uchylone drzwi nie mógł wystawiać łap, które dodatkowo drażniłyby mego pana. I tak <b>Akira w klatce, a Haru przy uchylonych drzwiach poznawał swojego nowego kumpla</b>. Od razu zaznaczę, że za każdym razem jak Haru widział Akire dostawał tuńczyka w misce. Ani razu nie odmówił spożycia swego ulubionego posiłku mimo widoku obcego kota! Muszę dodać, że raptem tylko dwa razy na niego syknął! Jednak proces ten powtarzałam każdego dnia aż do momentu, że Akira bez klatki mógł faktycznie wyciągnąć łapę przez uchylone drzwi i na rudzielcu nie robiło to wrażenia. Następnym etapem było <b>poznanie się już bez przeszkód</b> w jednym pokoju. Tutaj oboje dostawali przysmaki za wspólne siedzenie, ponownie tajna broń - tuńczyk! Następnie z każdym dniem było <b>wypuszczanie ich luzem</b>, najpierw na godzinę, dwie, trzy i tak dalej... Oczywiście, nigdy nie wychodziłam z domu zostawiając ich samych, za bardzo bałam się, że może się wydarzyć coś niespodziewanego co będę musiała odkręcać... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Cały proces zajął mi w okolicy <b>2-3 tygodni</b>, nagrywałam filmiki przy każdych pierwszych etapach, jeżeli ktoś jest bardzo zainteresowany oczywiście mogę pokazać. Dzisiaj Akira ma 5 miesięcy i uznałam, że właściwie wszystko jest już tak dobrze, że nie ma sensu dalej chować tego tematu i bać się, że za chwile wszystko się posypie. Wiem, że Haru i młodsze koty od niego nie potrafił tolerować, więc przestałam zwalać ten okres spokoju na wiek. Powiem od razu, nie śpią razem, nie wylizują się (chociaż był jednorazowy incydent jak Haru próbował wylizać młodemu czuprynę), ale za to często się razem bawią! Trwa to chwile jak gonią się po domu, ale miło, że takie rzeczy jednak mają miejsce, to mnie naprawdę cieszy. Pierwszego dnia kiedy Akira dostał już oficjalną "wolność" od razu został zaproszony do zabawy. Muszę przyznać, że jednak oboje się uczą swoich możliwości, bo różnica wielkości i wagi jest bardzo duża. Jestem naprawdę zadowolona z rezultatu, Haru pozwala Akirze w zasadzie na wszystko, są momenty kiedy ma serdecznie dość i daje to do zrozumienia, ale ogólnie godzi się na skakanie, wieszanie po głowie. Przychodzi wtedy do mnie i upomina się o swoją nagrodę. Zresztą w ogóle nie pojawił się ten słynny foch, wycofanie z jego strony, zachowuje się zupełnie normalnie od samego początku! Jest wobec mnie taki sam jak był, a tego bałam się najbardziej. Bałam się, że stracimy więź i kontakt na który pracowałam przecież tyle lat. To jednak się nie stało i dlatego teraz mogę spać tak spokojnie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-FOXSFCH5nVY/W4FamJrRKpI/AAAAAAAAHEw/Gpxp9A1NjMwwjgunYfpuyeQLS3nQrEwgQCLcBGAs/s1600/DSC_2325.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-FOXSFCH5nVY/W4FamJrRKpI/AAAAAAAAHEw/Gpxp9A1NjMwwjgunYfpuyeQLS3nQrEwgQCLcBGAs/s640/DSC_2325.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Myślicie, że to dzięki samej socjalizacji z izolacją? <b>Otóż nie</b>! Bardzo dużą rolę odegrała tutaj <b>nagroda</b>, kojarzenie się nowego kota z czymś wyjątkowo atrakcyjnym, w przypadku Haru był to tuńczyk. Kolejną sprawą jest to, że Akira jest kotem rasy bardzo wysoko reaktywnej i potrzebuje masę uwagi. Tak naprawdę jedną z pierwszych rzeczy, które robię rano jest <b>solidne wymęczenie go</b>, żeby nie miał siły gonić i zaczepiać bezsensownie Haru. To wydaje się mało ważne, ale jest najistotniejsze! Jeżeli myślicie, że ten starszy męczony przez malucha w końcu przekona się do zabawy po ciągłym namawianiu to się rozczarujecie. Im mniej zaczepiania ze strony dzieciaka tym lepiej! Akira ma mnóstwo zabawy, a do tego jest szkolony przy pomocy klikera, poza tym codziennie wychodzi na parę godzin w ramach socjalizacji ze światem. To ważne, żeby nie miał już ochoty na ciągłe wieszanie się po Haru. Jeżeli chcecie mieć kota bardzo aktywnego z drugim, który niekoniecznie ma przysłowiowego pierdolca to nastawcie się na to, że będziecie musieli dwa razy tyle więcej się bawić i gonić, żeby ten mniej aktywny miał szansę normalnie żyć. I ostatnia sprawa to <b>poświęcanie czasu każdemu kotu z osobna!</b> To jest coś tak rzadko praktykowane przez kociarzy i powoduje tak dużo problemów na tle behawioralnym u kotów. Dużo osób myśli, że koty zajmą się sobą same albo jakoś nawzajem ogarną sobie czas. Kompletna bzdura! Każdy kolejny kot to mniej czasu dla tych, które już są, kolejny konkurent! Oczywiście, to wymaga dużego nakładu czasu, ale jeżeli komuś zależy to zrobi wszystko, aby jego koty były szczęśliwe. Kiedy klikam Haru czy Akirze robię to oddzielnie, oddzielnie wychodzę z nimi na spacery, oddzielnie się bawię, oddzielnie głaszczę. Wspólnie dostają przysmaki, a resztę mogą sami decydować co chcą robić. Niektóre koty żyją w naprawdę dobrej symbiozie i można sobie pozwolić na mniej restrykcyjne podejście, ja tutaj jednak mając naprawdę dorosłego kota chciałam posiąść malucha i do tego zupełnie innej rasy, ich potrzeby zdecydowanie się różnią. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pewnie nie wszyscy się ze mną zgodzą, niektórzy zakwestionują to co tutaj polecam, ale mówiąc szczerze nie ma to dla mnie żadnego znaczenia! Liczy się to, że ja mam dwa koty, które żyją obok siebie bez najmniejszych problemów. Chociaż czasami nie mam siły to wiem, że każdy musi dostać ode mnie solidną porcję uwagi oddzielnie, bo inaczej cały system może się zaburzyć. Mam nadzieję, że z każdym miesiącem będzie tylko lepiej, szczerze sobie tego życzę. A Wam jeżeli chcecie się dokocić życzę, powodzenia!</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-72535095907986795352018-07-23T14:51:00.000-07:002018-07-24T13:08:41.089-07:00Wybór hodowli - kot kolankowy<div style="text-align: justify;">
Nie będę pisała notki o tym jak wybrać kota hodowlanego, bo jedna notka na to zwyczajnie by nie wystarczyła. Zresztą, kim jestem, żeby pouczać w tym zakresie? Tym bardziej, że sama kotów nie rozmnażam... Chciałabym jednak poruszyć temat wyboru kota rasowego z legalnej hodowli. Nie będę się tutaj rozpisywać jak już kiedyś wspomniałam o legalnych związkach, prawdziwych rodowodach i tego typu. Znajdziecie mnóstwo poradników w internecie na ten temat, nie ma potrzeby powielać tematu. Ostatnio jednak nastała moda na wybór kota z hodowli, która karmi tylko BARF'em. Jestem lekko zniesmaczona tym co się zaczyna dziać w tzw. internetach. Postanowiłam, że przedstawię Wam nieco mój punkt widzenia....</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-e_Dtssylt88/W1ZM67r0lBI/AAAAAAAAHEI/lDnprSWZf3kPL2HqbhwzrGLLdjYoZFUzACLcBGAs/s1600/IMG_1429.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-e_Dtssylt88/W1ZM67r0lBI/AAAAAAAAHEI/lDnprSWZf3kPL2HqbhwzrGLLdjYoZFUzACLcBGAs/s400/IMG_1429.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Jak pewnie większość z Was zauważyła od około dwóch lat panuje powiedzmy, moda na dietę BARF. Nie będę tutaj może mówić o plusach i minusach zaistniałej sytuacji, ale przez ten fakt sporo się dzieje w kocim światku. Coraz częściej widzę szczególnie na facebooku wpisy pt. "szukam kota, jakie hodowle polecacie?" i odpowiedzi, że sprawdź czy hodowla karmi surowizną z suplementami. Oczywiście koniecznie przy pomocy kalkulatora mają być robione mieszanki, jakikolwiek inny sposób jest po prostu zły! Jeżeli jakiś hodowca nie karmi tak to jest po prostu pseudo, nie powinien mieć hodowli, ani w ogóle nawet kotów! Do piekła z nim, sadysta skończony po prostu! Ja to się nie odzywam, bo aż strach... Widzę jak wyzywani są hodowcy, którzy odwalają kawał dobrej roboty na wielu polach i to tylko dlatego, że według innych nie chce się im karmić BARF'em... Potem się dziwić, że określani jesteśmy jako fanatycy i strach w naszym towarzystwie przyznać się, że karmi się suszem, bo zaraz ktoś wyskoczy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/--sDSenW15kY/W1ZNKmE4o9I/AAAAAAAAHEM/_PJoZON_qCIulmvBy3WA3HEE7pVMjWjkQCLcBGAs/s1600/DSC07361.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="512" data-original-width="768" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/--sDSenW15kY/W1ZNKmE4o9I/AAAAAAAAHEM/_PJoZON_qCIulmvBy3WA3HEE7pVMjWjkQCLcBGAs/s400/DSC07361.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Może powiem jak według mnie powinno się wybierać hodowlę, co według mnie jest najważniejsze. Mam troszeczkę inne podejście, bo ja mam jednak koty wystawowe, ale uważam, że wiele rzeczy może się pokryć. Po pierwsze -<b> kontakt z hodowcą</b>! Jeżeli hodowce nie interesuje gdzie kot będzie mieszkał, w jakich warunkach, co w związku z nim planuje, jak nieco wygląda moje życie to po prostu szkoda mojego czasu. Jeżeli na mój elaborat odpisuje mi - "tak, mam wolne kociaki, ten kosztuje 1,5 tys euro, a tamten 2 tys euro" to ja podziękuję, i nie dlatego, że ceny są wysokie. To jak hodowca ze mną rozmawia już dużo mówi o jego podejściu do zwierząt, czy myśli o nich jak o członku swojej rodziny, o podopiecznym za którego czuje się odpowiedzialny, czy raczej chodzi po prostu o pieniądze. Ok, kontakt się udał, jestem zadowolona, co dalej? <b>Badania rodziców</b>, niby się o tym mówi, ale jakoś nie widzę, żeby to miało większe znaczenie w dyskusjach o wyborze hodowli. Nabierzmy świadomości jakie choroby genetyczne ma wybrana przez nas rasa i na co powinni być zbadani rodzice. To jest naprawdę ważne! Sprawdźmy czy nasz hodowca robi badania krwi kontrolne, czy dba o badania FIV, FelV, wykonuje echo jeżeli rasa jest predysponowana. Widziałam wiele hodowli, które barfują, a na fotach kociaki mają piękny wyciek z oczu i nosa, i co z tego, że na surowiźnie? Już pominę tutaj etap rodowodu i typu, bo zakładam, że nie jest to interesujące przy zakupie kastrata, ale to są dodatkowe rzeczy na które ja patrzę przy wyborze kota. Potem pojawia się <b>ilość kotów </b>w hodowli. Szok, nie? Jakie to ma znaczenie? <a href="https://2.bp.blogspot.com/-SYP05OkXWW4/W1ZNdWLLAnI/AAAAAAAAHEY/-HBv7TpEMdMLhsVZF1aGf1cqlcivPAQkACLcBGAs/s1600/IMG_1964.JPG" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="266" src="https://2.bp.blogspot.com/-SYP05OkXWW4/W1ZNdWLLAnI/AAAAAAAAHEY/-HBv7TpEMdMLhsVZF1aGf1cqlcivPAQkACLcBGAs/s400/IMG_1964.JPG" width="400" /></a>Przecież jak ktoś ma ogromny dom i wielki ogród to może mieć i 20 kotów, prawda? Dla mnie niestety, ale nie! Co z tego, że ma miejsce, a co z czasem? Nie wszyscy mają liczne rodziny gdzie znajdzie się jedno dziecko przynajmniej na dwa koty. Dla mnie hodowle, które mają za dużo kotów w swoim domu po prostu odpadają. Nie chcę mieć dzikusa, który człowieka widzi tylko przy wymianie żwirku i podaniu jedzenia. Chcę mieć z miejsca gdzie hodowca obserwuje malucha od urodzenia, potrafi mi powiedzieć jaki jest, co lubi i na co powinnam zwrócić uwagę. Chcę, żeby był dotykany, całowany, brany na ręce regularnie. Jak ktoś ma 20 kotów na stałe i w tym samym czasie z 5 miotów, a nawet jeżeli nie pracuje to ma też inne obowiązki to jak znajdzie czas? <b>Karma</b>, teraz dopiero zainteresowałabym się co jedzą koty. Kociak z hodowli gdzie jest BARF to spore ułatwienie i duży start. Po pierwsze zakładam, że taki maluch jest silniejszy, jest nauczony takiego jedzenia i nie ma tendencji do grymaszenia i protestów, a do tego możemy mieć nadzieję, że jest zdrowszy. Niestety, ale w przypadku Akiry nie udało mi się mieć wszystkiego i był w hodowli karmiony suszem z dodatkiem mięsa. Jego hodowca wiedział, że u mnie dieta BARF i whole prey, nie miał nic przeciwko. Od początku była nauka u niego do mięsa, ale miałam świadomość, że początki były na suchej karmie. Młody od pierwszego dnia u mnie jest na mięsie i nie grymasi, nauczył się jeść też tuszki myszy czy kurczaków jednodniowych. Co będzie z jego zdrowiem? To się okaże w przyszłości... Następnie dla mnie duże znaczenie ma <b>wiek i socjalizacja</b> w hodowli. Ja ponieważ uczę i przygotowuję kociaka do życia w dość niestandardowy sposób, chcę odebrać malucha tak wcześnie jak się da, czyli gdzieś między 12-14 tygodniem życia, ale dla mnie im wcześniej tym lepiej. Wiem jednak, że sporo naprawdę dobrych hodowli oddaje dopiero między 14-16 tygodniem, jeżeli nie masz wygórowanych wymagań co do nauki malucha to polecę odebranie właśnie w późniejszym czasie. Chciałam tutaj jednak zaznaczyć, że sporo hodowli oddaje zdecydowanie powyżej 14 tygodnia życia, bo mają późniejszy kalendarz szczepień. Osobiście uważam, że tak jest zdecydowanie zdrowiej dla kociąt, a do tego ich kastracja też odbywa się przez to nieco później. Trzeba zaznaczyć, że dobra hodowla kastruje swoje kocięta w hodowli! Odnośnie socjalizacji zawsze pytam co hodowca robi, do czego maluchy są przyzwyczajane, do czego mają dostęp i co ewentualnie sam proponuje. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Nie wszyscy muszą się ze mną zgadzać, każdy ma swoją własną hierarchię. Dla niektórych duża ilość kotów jest w porządku, dla innych wiek nie gra roli, a jeszcze dla innych kontakt z hodowcą jest nieważny. To tylko moja bardzo subiektywna opinia. Jestem przekonana jednak, że w życiu naszych kotów chodzi o coś więcej niż jedzenie. Jeżeli chcesz dbać o swojego pieszczocha pomyśl o czymś więcej niż tylko o tym czym go karmisz. Zastanów się czy poświęcasz mu wystarczająco dużo czasu, czy zawsze masz chwile, aby się z nim pobawić? Czy masz czas, aby porządnie pomiziać? Czy dostarczasz dużą ilość interesujących bodźców? Czy ma swoje własne miejsce, gdzie może się ukryć przed światem? Czy dbasz o potrzebę drapania? Wskakiwania na wysokości? Czy życie Twojego kota jest szczęśliwe? <b>Czy determinuje to tylko sposób karmienia? </b></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-qkDDnru6Ef0/W1ZN3PYTWtI/AAAAAAAAHEg/CtddWY8rtucLDscKSXP8QRjz_d8_9QntACLcBGAs/s1600/DSC02156.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" height="266" src="https://3.bp.blogspot.com/-qkDDnru6Ef0/W1ZN3PYTWtI/AAAAAAAAHEg/CtddWY8rtucLDscKSXP8QRjz_d8_9QntACLcBGAs/s400/DSC02156.JPG" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-11317739101070113462018-07-11T06:04:00.000-07:002018-07-12T11:00:40.219-07:00Wildfire Stradivaripuss<div style="text-align: justify;">
Dawno
nic się nie odzywałam, bo miałam ręce pełne roboty! Od maja działo się
bardzo dużo, zaraz Wam tutaj streszczę mniej więcej co... Najważniejsze
jednak wydarzyło się stosunkowo niedawno, bo pojawił się u mnie nowy
kot. Tym razem mój na własność, bez żadnych umów o współwłasność, bez
dzielenia się z kimkolwiek innym, nareszcie własny, długo i skrupulatnie
wybierany i bardzo przemyślany. Chciałam przedstawić kocurka o
przydomku <b>Wildfire Stradivaripuss</b>, a domowo po prostu <b>Akira</b>: </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-AmmHhoqrUPA/W0XvuRrwh1I/AAAAAAAAHDI/eYVHB7_Jxa0617kOrjhWyVUWE0RxRJ4OACLcBGAs/s1600/DSC_2135.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-AmmHhoqrUPA/W0XvuRrwh1I/AAAAAAAAHDI/eYVHB7_Jxa0617kOrjhWyVUWE0RxRJ4OACLcBGAs/s640/DSC_2135.JPG" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kto to? Co to? I jak to? Akira jest pierwszym w Polsce <b>srebrnym Somalijczykiem, </b>urodzonym 19 marca 2018 roku.
Tak, to po prostu Somalijczyk tylko o umaszczeniu cynamonowym z
dodatkiem srebra, fachowo określając silver sorrel. Dlaczego taka rasa?
Na to złożyło się wiele czynników. Przede wszystkim chciałam mieć kota z
którym będę mogła chodzić w górskie wycieczki, ale i do miasta, na
wakacje czy też na wystawy. Żeby takiego kota mieć musiałam zakupić
socjalnego i odważnego malucha, którego będzie łatwo się oswajało z
rzeczywistością. Myślałam o kilku rasach, ale przede wszystkim wszystko
kręciło się wokół tureckiej angory, kota somaljskiego, bengalskiego i
może korata. Tureckie angory odpadły z wielu powodów, ale głównym było
to, że są bardziej płochliwe jak uznali ich hodowcy. Koty
bengalskie wydawały się najbardziej odpowiednie, jednak jest masa
naprawdę złych hodowli, a do tego chciałam kociaka o umaszczeniu, które w
Polsce raczej nie występuje. Za takowego za granicą musiałabym zapłacić
w okolicy 3 tysięcy euro, nie oszukiwałam się, nie stać mnie było.
Tutaj miałam więc konflikt, korat czy somalijczyk? Z koratami było o
tyle łatwiej, że mieszkają ode mnie tylko raptem 80km, świetnie znam się
z ich hodowcą, mogłabym je odwiedzać od malucha i już od początku
przyzwyczajać do różnych zabiegów czy innych szaleństw. Serce jednak
mówiło, że długowłose koty zawsze były mi bliższe. Oczywiście, gdzieś
między tym wszystkim pojawiały się MCO. Urodziło się kilka sztuk, które
naprawdę mnie zachwyciły i pewnie gdyby nie fakt, że poszły one do
hodowli to kto wie co by się działo... Jednak w 2016 roku nawiązałam
kontakt z hodowcą według mnie najlepszych sreber w Europie, a dokładnie z
Elizabeth Wilcox, właścicielką hodowli <a href="http://www.somalic.at/"><b>Stradivaripuss</b></a>. Udało mi się do niej "dobić" dzięki Krystynie, właścicielce hodowli <b><a href="http://www.fryga-som.pl/">Fryga*PL</a></b>, jestem jej za to szalenie wdzięczna!<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
Moje serce wtedy podbił dziadek mojego Akiry - <b>Mozart Stradivaripuss</b>,
najbardziej utytułowany srebrny somek jaki należy do organizacji FiFe,
był nawet nominowany do tytułu Zwycięzcy Świata! Na zdjęciach już mnie
zachwycał, ale dopiero zobaczenie go na żywo przekonało mnie, że to był
dobry wybór. Ok, zdecydowałam się, ale mamy rok 2016, a przecież Akira
pojawił się dopiero w 2018... Cieszę się jednak, że dopiero teraz
zdecydowałam się na malucha. Potrzebowałam sporo czasu, żeby nauczyć się
czym jest socjalizacja z otoczeniem, co trzeba pokazać takiemu
dzieciakowi, żeby później się tego nie bał. Potrzebowałam też mentalnie
przygotować się, dostosować pokój i tym razem opracować inny plan, żeby
zapoznać go z Haru. Na początku właśnie tego roku jednak napisałam do
Elizabeth, że jestem gotowa i bardzo chciałabym malucha od niej.
Dostałam w zamian odpowiedź, że wszystkie jeszcze nienarodzone maluchy
są już zarezerwowane. Wiedziałam, że u niej w hodowli jest tylko jeden
miot w roku, więc musiałam czekać, uznałam, że w porządku. W
międzyczasie rozglądałam się jeszcze za bengalami, ale kontakt z
hodowcami coraz bardziej mnie zaskakiwał. W końcu początkiem maja
dostałam maila, że w miocie jest srebrny kocurek, który będzie
prawdopodobnie wolny, a do tego jak chciałam, ma duży potencjał
wystawowy. Bez wahania się zgodziłam jak tylko zobaczyłam jego zdjęcia.
Wiedziałam, że to jest to! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ok,
kociak zarezerwowany, a teraz trzeba jeszcze po niego pojechać... Może
nie mam się czym chwalić, ale prawo jazdy zrobiłam dopiero we wrześniu
2017 roku, a przede mną było 1400km łącznie do pokonania. Nie muszę
mówić, że trzęsłam portkami? Oczywiście, mogłam zamówić kuriera
zwierzęcego, ale kto by nie chciał zobaczyć rodziców kociaka i poznać na
żywo hodowcy? Dla mnie to było bardzo ważne, żeby zobaczyć jak żyją i
poznać wszystkie koty. Na całe szczęście mam kogoś kto był gotów
pojechać ze mną i zrobić połowę trasy, w tym miejscu bardzo dziękuję
Monice i naszemu towarzyszowi drogi <a href="http://www.thedamonbc.com/">Damonowi</a>!
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-Diws-fdewvc/W0X_JKaJhjI/AAAAAAAAHDU/LNdlnnHG770PWHGOdss8PzUs19jeygI6gCLcBGAs/s1600/IMG_20180616_111144.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://1.bp.blogspot.com/-Diws-fdewvc/W0X_JKaJhjI/AAAAAAAAHDU/LNdlnnHG770PWHGOdss8PzUs19jeygI6gCLcBGAs/s320/IMG_20180616_111144.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Moja cudowna mina...</td></tr>
</tbody></table>
Wyprawa do Austrii była szaleństwem, pokonałyśmy całą drogę w 24
godziny, jestem do dzisiaj zaskoczona, że naprawdę dałam radę! Na
miejscu poznałam rodziców, dziadków i jeszcze trochę dalszej generacji
mojego malucha. Oczywiście zobaczyłam też jego siostrę, brat niestety
opuścił dom tego samego dnia, ale nim my dojechaliśmy. Jak weszłyśmy do
hodowli to wszystkie koty się pochowały, ale czemu? Bo weszłyśmy z psem,
a hodowczyni psa nie posiada. Po chwili jednak dorosłe koty szybko się
ośmieliły, siostra Akiry również, a moje sreberko dalej nie! Mocno
spanikowałam, że to się źle zapowiada, a jego przyszłość podróżnicza
jest pod znakiem zapytania. Jednak w końcu i on się przełamał i zaczął
się bawić w towarzystwie Damona. Ulżyło mi... Podróż głównie spędził na
moich kolanach bądź Moniki, w zależności od tego kto aktualnie
prowadził.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-_7X59N7W3Io/W0YANUEYpMI/AAAAAAAAHD4/cmwr6kbJL2IuB05KHuLlukRZUzCw4VD4QCLcBGAs/s1600/IMG_20180616_195124.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://3.bp.blogspot.com/-_7X59N7W3Io/W0YANUEYpMI/AAAAAAAAHD4/cmwr6kbJL2IuB05KHuLlukRZUzCw4VD4QCLcBGAs/s320/IMG_20180616_195124.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tym
razem byłam mądrzejsza, wiedziałam, że do tej pory dokacania, które
przeszłam z Haru nie były udane, z różnych powodów. Ostatni raz
zamieszkał z nami w 2014 roku Bussho, też maine coon. Pokochał on moją
mamę i tak się też stał jej kotem, nie było opcji, żeby żył w zgodzie z
moim rudzielcem. Był bardzo zazdrosny, a Bussho przy jego płochliwej
naturze jeszcze bardziej prowokował do wojny. Dom więc został podzielony
tak, żeby każdy z nich mógł żyć osobno ze swoim ukochanym człowiekiem.
Wiedziałam, że tym razem też bardzo ryzykuję, uprzedziłam oczywiście
hodowcę jak sprawa może wyglądać. Byłyśmy jednak pewne, że charakter
Akiry i Haru powinien się "zgrać". Teraz wprowadziłam go przy pomocy
socjalizacji z izolacją. Jak to wyglądało, co dokładnie zaplanowałam i
dlaczego tym razem osiągnęłam tak świetny rezultat, na pewno opiszę w
następnej notce. To był spektakularny sukces, który w dużej mierze
zawdzięczam psiemu szkoleniowcowi, który uzmysłowił mi, że z kotami też
można pracować na motywacji. Na ten moment mogę powiedzieć, że Haru i
Akira żyją spokojnie koło siebie, mały czasem dostanie w czapę jak za
dużo zaczyna, ale poza tym jest w porządku. Rudzielec nie odstawia
żadnych aktów zazdrości, nie broni kuwet, misek, zabawek. Nie chwyta go
za kark i nie przygniata do podłogi, to ogromny sukces, z którego bardzo
się cieszę! Przy wcześniejszych kotach nawet jak były maluchami takie
sytuacji, miały miejsce codziennie... Przyznam, że tym razem i ja
emocjonalnie byłam stabilniejsza i mniej się bałam, bo widziałam, że ze
strony Haru nie ma niepożądanych przeze mnie reakcji. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-cL1qimyV30U/W0X_p6zbg5I/AAAAAAAAHDg/vTGAgBHuF5QrTiEKt0DN56fI2XvFdPZ-wCLcBGAs/s1600/DSC_2035.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-cL1qimyV30U/W0X_p6zbg5I/AAAAAAAAHDg/vTGAgBHuF5QrTiEKt0DN56fI2XvFdPZ-wCLcBGAs/s640/DSC_2035.jpg" width="640" /></a><a href="https://1.bp.blogspot.com/-K0338VijcYw/W0X_pxuN4QI/AAAAAAAAHDc/vHXEqLvWvYMPvL3r6dabBS9vnBuNAZNJwCLcBGAs/s1600/DSC_1992.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-K0338VijcYw/W0X_pxuN4QI/AAAAAAAAHDc/vHXEqLvWvYMPvL3r6dabBS9vnBuNAZNJwCLcBGAs/s640/DSC_1992.jpg" width="640" /></a></div>
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ok,
jest sobie teraz Akira i co dalej? Na pewno poświęcę też jedną notkę
temu jak wygląda socjalizacja Akiry ze światem, jak z nim pracuję, uczę
go, pokazuję mu wiele rzeczy i jakie wyniki osiągam. Na to potrzebuję
jednak więcej czasu, bo te początkowe fazy socjalizacji u niego są jeszcze
niezakończone. Kupiłam go z myślą o wystawach, ale przede wszystkim jak
wcześniej wspomniałam, chciałam mieć kota do wypraw, a też takiego,
którego będę mogła zabrać ze sobą na wakacje, szkolenie czy jakiekolwiek
inne wyjazdy. Somalijczyk nie był tylko świetnym wyborem jeżeli chodzi o
charakter czy wygląd, ale również zdrowie miało dla mnie duże
znaczenie. Nie chciałam znowu biegać po weterynarzach jak szalona, nie
wiem co będzie tym razem, ale liczę, że wszystko odbędzie się dużo
spokojniej. Nie jest to popularna rasa, pewnie niektórzy z Was pierwszy
raz w życiu na zdjęciach zobaczą tę odmianę albo nawet, tę rasę. Wzięłam
też po przodkach, których naprawdę dobrze prześwietliłam, miałam na to
sporo czasu. Czy planuję hodowlę? Raczej nie... Czy to koniec z MCO? Też
wątpię, nie wyobrażam sobie życia bez tego gadającego wielkoluda,
chociaż jeden w moim życiu zawsze musi być :)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-8h2MpKnlbl8/W0X_3Pt7Q3I/AAAAAAAAHDk/eYkT8UhaNaoW3fCCTKE-BPWpgRYCRNKLgCLcBGAs/s1600/DSC_2057.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-8h2MpKnlbl8/W0X_3Pt7Q3I/AAAAAAAAHDk/eYkT8UhaNaoW3fCCTKE-BPWpgRYCRNKLgCLcBGAs/s640/DSC_2057.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-407706114362357942018-05-28T04:52:00.002-07:002018-05-28T04:52:25.684-07:00Naturea - test przysmaków<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-iEFeeV6eIwg/WwmI_ZIcoSI/AAAAAAAAHCg/Hc9oy893-k8RL07inq1mtJwh6OaRKxWgwCLcBGAs/s1600/DSC_1825.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-iEFeeV6eIwg/WwmI_ZIcoSI/AAAAAAAAHCg/Hc9oy893-k8RL07inq1mtJwh6OaRKxWgwCLcBGAs/s640/DSC_1825.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Jakiś czas temu dystrybutor karmy Naturea ogłosił nabór testerów przysmaków, poszukiwano między innymi kociarzy. Zostaliśmy do tego testu zaakceptowani i tak od prawie dwóch miesięcy testujemy te oto przysmaki. Zaznaczyłam, że Haru jest alergikiem i opcji kurzej nie będzie mógł próbować, ale przeoczyłam dość istotną sprawę! Wszystkie przysmaki w swoim składzie mają kuraka, dlatego testy musiały zająć nieco dłużej, dawkowałam mu, żeby nie wywołać niechcianej reakcji alergicznej. Jak się okazało możemy sobie pozwolić na podanie kilku sztuk w ramach nagrody. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Przykładowy skład partii z tuńczykiem (ulubionej zresztą):</div>
<span itemprop="offerDetails" itemscope="" itemtype="http://data-vocabulary.org/Offer"></span><br />
<div class="tabs">
<div class="text active" data-target="add-info">
<div style="text-align: justify;">
Składniki:</div>
<div style="text-align: justify;">
Świeże ryby, świeży <b>kurczak</b>, świeża
wątróbka wieprzowa, jabłko, gruszka, soczewica, wodorosty, glukozamina
(1500mg / kg), tauryna (1600mg / kg), siarczan chondroityny, cynk (665
mg / kg). </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Skład analityczny:</div>
<div style="text-align: justify;">
Białko 32%, tłuszcz 8%, włókno 1%, popiół 9,5%, wilgotność 20%, Omega 3 i 6 0,35%, wapń, 1%</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na pierwszy rzut oka ten kurczak, mój błąd i przeoczenie. Później owoce czy takie rzeczy jak soczewica w kocich przysmakach raczej nie mają większego znaczenia, kot zupełnie ich w diecie swojej nie potrzebuje. Miło, że pomyślano o taurynie czy wodorostach. Na pewno największym plusem okazuje się fakt, że jednak składają się one głównie z mięsa. Opakowania są estetyczne, jednak po rozerwaniu już folii z paczki nie możemy ponownie hermetycznie zamknąć przysmaków, na całe szczęście mimo iż są półwilgotne to nie robią się szybko suche. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-FHCsZvtHYm0/WwmKHCYUg2I/AAAAAAAAHCs/j9Mnffb9uIArWUkkBrfZWNAaK_voEiafQCLcBGAs/s1600/DSC_1807.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-FHCsZvtHYm0/WwmKHCYUg2I/AAAAAAAAHCs/j9Mnffb9uIArWUkkBrfZWNAaK_voEiafQCLcBGAs/s640/DSC_1807.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tak jak wyżej wspomniałam są półwilgotne, nie mają zbyt intensywnego zapachu, a jeśli chodzi o wielkość to tutaj bym się zastanowiła. Dla mojego Haru, który jest sporawym kotem ten rozmiar jest super, na jedno chrupnięcie. Natomiast gdybym myślała o kotach w standardowych rozmiarach to szybko mogłyby się nimi najeść, a do tego minęłoby więcej czasu nim by się im udało zjeść. Takie sprawy może nie mają większego znaczenia jak nagradzamy kota za drobne sprawy, natomiast przy klikaniu już to nieco utrudnia. Dlatego ja każdego wieczora oferowałam je Haru po myciu zębów. Nie jest łatwo je rozdzielić palcem, trzeba by nożykiem je poprzecinać jeżeli komuś zależałoby na mniejszych kawałkach. Ale właśnie, nie wspomniałam o najważniejszym, o smaku! Tutaj muszę powiedzieć, że wypadłby one lepiej niż suszone mięso, zdecydowanie bardziej posmakowały rudzielcowi. Wszystkie smaki mu wyjątkowo odpowiadały, chociaż tuńczyk i kaczka z jakiegoś powodu się wyróżniały. O ile tuńczyk był dla mnie oczywisty, Haru uwielbia ryby, o tyle, że smak kaczki mu pasował było dla mnie zaskoczeniem. Surowa kaczka to największe zło... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-DCD60wVjDkY/WwmLrVKT7zI/AAAAAAAAHC4/t9XFWmINUb4LG8jkSvMrAw7ONplwyDvXQCLcBGAs/s1600/DSC_1827.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-DCD60wVjDkY/WwmLrVKT7zI/AAAAAAAAHC4/t9XFWmINUb4LG8jkSvMrAw7ONplwyDvXQCLcBGAs/s640/DSC_1827.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Podsumowując... Cena to 11,90zł za opakowanie 100g w sklepie Naturea. Czy to dużo? Według mnie jest jak najbardziej ok dla przeciętnego portfela. Jedno opakowanie mimo codziennego nagradzania szybko się nie kończy. Dostałam jednak informację od dystrybutora, że już od połowy czerwca będzie zmiana ceny na niższą! Smakowitość wysoka, chociaż z uwagi na kurczaka ja jednak minimalizuję ilość tych pyszności. Na pewno nie mogę powiedzieć, że każdy alergik może je zjadać bez konsekwencji. Nie wiem jak sprawa by wyglądała jakbym zaczęła podawać więcej. Mogę polecić do nagradzania za dobre zachowanie! Dziękujemy <a href="https://naturea.com.pl/">Naturea</a> za te przysmaki, Haru jest bardzo zadowolony!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-60486090340033170072018-04-30T12:43:00.003-07:002018-04-30T12:43:57.446-07:00Troszkę zdjęć<div style="text-align: justify;">
Zaniedbałam trochę bloga w kwietniu, miałam trochę planów odnośnie notek, ale czasami trudno znaleźć czas i motywację na zrobienie czegoś. Teraz moje myśli dużo krążą wokół planów odnośnie pracy magisterskiej, szkoda tylko, że na razie poza myślami niewiele w tym kierunku robię... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dlatego na zakończenie kwietnia pokażę dwie foty mego rudzielca, oczywiście wiosenne! Najbardziej zadowolona jestem z tej w białych kwiatach, nie jestem pewna z jakiej to rośliny, ale wiem, że była dziko rosnąca. Udałam się w któreś ładne południe z sekatorkiem i poucinałam trochę gałązek, ale czego się nie robi dla fot? Tym bardziej, że sesja tak bardzo się udała! Oczywiście, wyszło z niej tylko jedno foto Haru i jedno jeszcze nieobrobione Zochy, ale to już i tak wielki sukces. W maju obiecuję się poprawić chociaż właśnie w tym miesiącu powinnam zacząć pisać wstęp do pracy, jednak powinnam znaleźć czas między psychopatami a blogiem o kotach. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Rh-UpVMnTRw/Wudx82pk0eI/AAAAAAAAHAk/nOxSfs1nxUgSoP1y303AsuizgAhfScrRgCLcBGAs/s1600/DSC_1811.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1059" data-original-width="1500" height="450" src="https://2.bp.blogspot.com/-Rh-UpVMnTRw/Wudx82pk0eI/AAAAAAAAHAk/nOxSfs1nxUgSoP1y303AsuizgAhfScrRgCLcBGAs/s640/DSC_1811.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-LNZg49B3V5k/Wudx8csfBoI/AAAAAAAAHAg/IMK0guxq20UFjsdgzQQtmIoEea2u9Ae1ACLcBGAs/s1600/DSC_1818.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-LNZg49B3V5k/Wudx8csfBoI/AAAAAAAAHAg/IMK0guxq20UFjsdgzQQtmIoEea2u9Ae1ACLcBGAs/s640/DSC_1818.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-52733849136285766552018-03-25T03:56:00.000-07:002018-03-27T08:37:05.662-07:00Szkolenie kota<div style="text-align: justify;">
Szkolenie kota? A co to za żart? Otóż wcale nie mam zamiaru sobie żartować z kogokolwiek, wręcz przeciwnie. Wiele osób uważa, że kota nie da się niczego nauczyć albo się da, ale jest to męczenie tego zwierzęcia, bo to nie leży w jego naturze. Słyszałam też, że jest to haniebne zachowanie dla kociego rodu albo głodzenie biednego kota, żeby coś robił. Nie jestem jakąś zapaloną miłośniczką sztuczek, bo gdybym była to pewnie bym sobie kupiła psa i to owczarka. Jednak czasami coś tam poklikam mojemu Haru. Używam klikera, to takie sprytne urządzonko, które ma za pomocą dźwięku dać potwierdzenie kotu, że wykonał poprawnie komendę. Używamy go tylko na etapie nauki, oczywiście po kliknięciu pojawia się nagroda. Jednak ta nagroda nie musi być w ułamku sekundy podana, sam klik oznacza, że zadanie zostało poprawnie wykonane. Co można kota nauczyć? Co tylko się chce i jest realne, ja mam tego pecha, że mój Haru na niewielu przysmakach jest chętny do współpracy. Jak już jest chętny to też nie wszystko będzie chciał robić, ale może jakbym się za to zabrała od kociaka to sprawa wyglądałaby nieco inaczej... Na youtubie znajdziecie masę filmików z kotami, które wykonują różne sztuczki, a jak nie to możecie zwyczajnie w świecie podpatrzeć u psiarzy. Nie wiem czy istnieje jakaś literatura na ten temat u kotów gdzie uczą czegoś innego niż zwykłe siad. Wydaję mi się, że jednak większość można przenieść z psów na koty.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-VYtA203_Jqw/Wrdp6U17yAI/AAAAAAAAG-U/IOLTekwN9vA7WT3hFwyNug95QgZfejzlwCLcBGAs/s1600/DSC_1773.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-VYtA203_Jqw/Wrdp6U17yAI/AAAAAAAAG-U/IOLTekwN9vA7WT3hFwyNug95QgZfejzlwCLcBGAs/s640/DSC_1773.png" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Jak już mówiłam, mój rudzielec nie współpracuje na każdy przysmak. Najchętniej pracuje na czymś wilgotnym i bardzo aromatycznym. Najczęściej jest to tuńczyk, bo uwielbia ryby, jednak z uwagi na ilość fosforu w rybach i jego choroby nerek nie możemy się wspomagać tym smakołykiem zbyt często. Znalazłam alternatywę w postaci kiełbasek<a href="http://meat.love/pl"> Meatlove</a>, o których już kiedyś tutaj pisałam. Można je wygodnie podzielić nożem albo w rękach. Skład mają bardzo fajny - 100% koń: 70% chude mięso, 20% serce, 9,5% tłuszcz, 0,5% sól morska. Dla mnie idealna przekąska, do tego można taką kiełbaskę sobie podzielić, pokroić i zamrozić. Są też oczywiście inne smaki, także do wyboru do koloru.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-t9NqmA3m84U/WrdtErBGoZI/AAAAAAAAG-0/hVY6nBT7HG0kYjJ8_2Fhsz3A0BmnAnc-ACLcBGAs/s1600/Bez%2Bnazwy-2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="1600" height="212" src="https://4.bp.blogspot.com/-t9NqmA3m84U/WrdtErBGoZI/AAAAAAAAG-0/hVY6nBT7HG0kYjJ8_2Fhsz3A0BmnAnc-ACLcBGAs/s640/Bez%2Bnazwy-2.png" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Jak szkolimy kota? Hm, nie ma chyba uniwersalnej metody. Pewne jest to, że wymaga to od nas sporo cierpliwości i pomysłowości. Nauczenie kota siad czy podaj łapę to żadna filozofia, schody zaczynają się wtedy kiedy chcemy czegoś więcej. Kot uczy się łatwo i szybko, o ile potrafimy mu dobrze pokazać o co nam chodzi, i o ile przysmak jest tego wart. Może od razu usłyszę, że co to za szkolenie z przysmakami, koty nie są bezinteresowne! No proszę państwa, kot nie jest zwierzęciem wyhodowanym przez człowieka w celu jakiejś konkretnej pracy z człowiekiem. Nie będzie niczego robił dla naszej satysfakcji, bo niby czemu? My też nie pracujemy charytatywnie i żeby nasz pracodawca się cieszył, chcemy konkretnej wypłaty. Nie męczymy też kota godzinami nauką jednej komendy, poświęcamy tyle czasu dziennie ile sam pupil tak naprawdę chce. Mój Haru jak już uznaje, że zaczyna się robić nudno, po prostu odchodzi. Nie zmuszam go wtedy do dalszej współpracy, bo wiem, że oboje będziemy się tylko irytować. Niektóre koty potrafią się skupiać i z 20 minut, inne po 5 minutach będą mieć już dość. Co ważne, nie pokazujemy kotu przysmaku w celu przekupstwa, uczymy go tego, że nagroda może pojawić się później. Ja tylko przed nauką pokazuję co mam, bo w zależności od tego co to jest rośnie bądź maleje motywacja. Co ciekawe bywają dni kiedy rudzielec sam zaprasza mnie do nauki, męczy mnie tak długo aż się nie zorientuję o co mu chodzi. Jak tylko wyciągam kliker, od razu za mną biegnie i mruczy w trakcie nauki. Czasami się frustruje, ale zwykle dlatego, że i ja nie zawsze mam pomysł jak mu przekazać o co mi chodzi. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Czy jest jakiś konkretny wiek, w którym powinno się zacząć albo już nie ma sensu? Nie, nie ma takiego wieku. Wiadomo, im wcześniej zapoznamy naszego kota z taką formą spędzania czasu, tym bardziej skomplikowane sztuczki możemy go nauczyć. Jednak nawet najstarszego kota można czegoś nauczyć. Po prostu warto nagradzać zwierzaki za dobre zachowanie przede wszystkim. Nagroda czasami pozwala naszemu kotu przeczekać najgorsze i zgodzić się na najbardziej uciążliwe zabiegi. Mój Haru nie lubi mycia zębów, jak go wołam to idzie jak na skazanie, jednak idzie, czemu? Bo wie, że dostanie solidną nagrodę po. Więc ten system przydaje się nie tylko do nauki sztuczek, ale także w codziennym życiu. Kiedy kot wie, że wasze wołanie zawsze oznacza coś przyjemnego to będzie chciał przyjść. Jeżeli zwykle wołacie go, bo chcecie mu podać tabletkę, wyczesać go, wykąpać, itp. a nie ma z tego żadnej gratyfikacji to czemu ma przyjść? Wiele osób powie mi, że kot jest głupi, bo nie przyjdzie jak się go woła, mam nadzieję, że teraz bardziej rozumiecie czemu. To nie jest stworzenie, które ma w naturze wpisane współpracę, nie jest pokornym stworzeniem i co najtrudniejsze w jego wychowaniu, nie jest karne. Kot po prostu nie działa na kary, może działać na negatywne wzmocnienie, ale już nie na kary. Możemy kota oduczyć wychodzenia na stół przyklejając na nim dwustronną taśmę, ale już krzykiem czy biciem na pewno nie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli ktoś myśli głównie o takiej współpracy z kotem, to na pewno są rasy bardziej predysponowane do takiej zabawy. Na pewno koty bengalskie bardzo się sprawdzą, są najbardziej myślącymi kotami wśród wszystkich ras. Myślę, że na pewno jeszcze abisyńczyki, somalijczyki, koraty czy wszelkie koty syjamskie i orientalne się sprawdzą. Są też takie rasy, które bym nie posądzała o wielką chęć, ale nie chcąc wyjść na kociego rasistę to raczej ich nie podam. Na pewno przed wyborem niezależnie od rasy warto poznać konkretnego malucha i zapytać hodowcy jak tam z jego kminieniem. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na zakończenie filmik, który się nagrał tak, że szkoda gadać, nie wiem czemu aparat miał taki problem z łapaniem ostrości... Pomagały mi przysmaki firmy Meatlove. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/dfrvt0Nmeoc/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/dfrvt0Nmeoc?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-58349109788934383652018-03-08T04:39:00.001-08:002018-03-10T02:30:23.328-08:00Samo Mięso - dosmaczacz <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-pc80WwnKk4M/Wp1reSF06SI/AAAAAAAAG9Y/5CT2LzMpCqkv-n17xNPQQvWZyv05VYqWgCLcBGAs/s1600/DSC_1767.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-pc80WwnKk4M/Wp1reSF06SI/AAAAAAAAG9Y/5CT2LzMpCqkv-n17xNPQQvWZyv05VYqWgCLcBGAs/s640/DSC_1767.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
26 lutego sklep <a href="http://samomieso.shoplo.com/">Samo Mięso</a> ogłosił, że ma w ofercie coś nowego. Pomyślałam, że może to coś innego niż twarde przysmaki, jak się miło okazało wpadli na pomysł, aby stworzyć tzw. dosmaczacze. Czyli krótko mówiąc zmielili przysmaki ze swojej oferty, którymi można posypać teraz wybrany posiłek naszego zwierzaka w celu zachęcenia go do zjedzenia. Akurat mój Haru miewa ostatnie te swoje gorsze dni i nie jest zbyt chętny do jedzenia. Uznałam, że spróbuję, tym bardziej, że jedna z saszetek miała być w gratisie! Wzięłam schab wieprzowy, ligawę wołową, a filet z indyka dostałam w gratisie, do wyboru jest też wątroba wieprzowa. Ucieszyłam się, że w ofercie nie ma nic z kurczaka, bo gdybym to dostała jako dodatek to nie mogłabym tego użyć. I tak niedawno przyszły mi paczuszki, które postanowiłam przetestować. Jestem zwolenniczką małych firm, które chcą zrobić coś porządnie, dlatego tym bardziej projekt Samo Mięso przykuł mą uwagę, jednak do tej pory nie mogłam nic wypróbować, bo mój kot nie jest w stanie jeść tak twardych przysmaków. Może kiedyś zdecydują się wprowadzić półwilgotne smakołyki do swojej oferty. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-MQoIaj90gC8/Wp1sonNQdQI/AAAAAAAAG9k/STrQ43RLN2Qrqx-7icjV5eNy2-0gbdGMACLcBGAs/s1600/DSC_1768.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-MQoIaj90gC8/Wp1sonNQdQI/AAAAAAAAG9k/STrQ43RLN2Qrqx-7icjV5eNy2-0gbdGMACLcBGAs/s640/DSC_1768.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Otworzyłam na pierwszy rzut ligawę wołową, powąchałam i poczułam bardzo aromatyczny zapach mięsa wołowego, Haru zgodny ze mną od razu zainteresował się saszetką. Okazuje się, że proszek nie jest do końca zmielony, można wyczuć pod palcami twardsze drobinki, ale myślę, że nie jest to jakąś wielką przeszkodą. Mój rudzielec ich nie zauważył, po prostu połknął, nie ma nic do gryzienia, bo kawałeczki są naprawdę malutkie. Na trzecim zdjęciu można zobaczyć moją mieszankę (karmię modelem Franken Prey, stąd nie ma wyglądu typowego dla barfnych mieszanek kocich) i łapsko mego kota, które już sięgało po swój kąsek. Ja jakoś dużo nie nasypałam, raczej tak dla samego aromatu, ale dla twardszych zawodników pewnie można zrobić z tego dosmaczacza panierkę i całkiem zakamuflować posiłek. Oczywiście osoby, które będą stosowały to w dużych ilościach będą musiały wziąć pod uwagę, że jest to wysokobiałkowy dodatek do diety z niewielką ilością tłuszczu. Wydaje mi się, że jednak nie ma co przesadzać i tak panikować. Opakowania wydają mi się być nieco za małe, jedną saszetkę przy dosmaczaniu przez tydzień jestem w stanie zużyć. Nie znalazłam ile gram zawiera jedno opakowanie. Jedynym takim większym minusem wydała mi się data ważności, nie spodziewałam się, że to będą tylko dwa miesiące. Warto, więc to mieć na uwadze przy zamawianiu, ja mam aż trzy opakowania i nie wiem czy uda mi się wszystko zużyć na czas. Producent jednak zapewniał mnie, że to chwilowa sprawa, wkrótce uda się wydłużyć datę ważności nowym przysmakom. Dodatkowo powiem, że opakowanie jest bardzo estetyczne, funkcjonalne i wygodne. Opakowania z suwakiem zdecydowanie się sprawdzają i zajmują mniej miejsca. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/--liz2t5jebc/Wp1tg3a3zEI/AAAAAAAAG9s/sftvZrTYa_4omUGXnZOKrXRKSmZNoRIxwCLcBGAs/s1600/DSC_1770.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/--liz2t5jebc/Wp1tg3a3zEI/AAAAAAAAG9s/sftvZrTYa_4omUGXnZOKrXRKSmZNoRIxwCLcBGAs/s640/DSC_1770.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dosmaczaczy jest całkiem sporo, dużo osób próbuje posypywać drożdżami, spiruliną, sosikami Miamor czy jakimiś z Rossmana, a niektórzy sosami z puszek. Wszystko jest fajne, ale na chwilę, jeżeli przyzwyczaimy naszego ulubieńca do ciągłego przyprawiania jego dań to w końcu zacznie protestować, będzie czekał na kolejną nowość i bez niej nie będzie jadł. Po jakimś czasie każdy tego typu zabieg będzie tracił swoją atrakcyjność, a koty będą czekały na naszą twórczość. Mnie zdarza się poprawiać smak mięsa, ale jeżeli widzę, że kot zaczyna już wymyślać to nic nie dodaję i po prostu go ignoruję. Czym innym jest niechęć do jedzenia związana z chorobą, gorszym samopoczuciem, a zupełnie co innego gdy jest to po prostu wybrzydzenie. Nie bójmy się czasami przegłodzić naszego wymagającego smakosza, parę dni kiedy zje niewiele nie spowoduje nagłej śmierci. Czasami słusznie się mówi, że głód to najlepsza przyprawa. Trzeba mieć jednak na uwadze, że kot nie może nie jeść dłużej jak trzy dni, i myślę tutaj o nie jedzeniu czegokolwiek. Jak przez trzy dni coś tam skubnie to nic się nie dzieje, nie ma co panikować. Mój jak już przesadza to jest po prostu karmiony ręcznie, wkładam mięcho do kufy i zjada. Podsumowując, polecam dosmaczacz Samo Mięso, już wiem, że na pierwszym miejscu jest nowość dosmaczacz dorszowy, a potem schab wieprzowy, a indyk i wołowina porównywalnie. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-egGp_-Jc4Es/Wp2Mc0QlctI/AAAAAAAAG98/8pIz5CeLc_09iD4w7NCweuuXqklp5VylwCLcBGAs/s1600/DSC_1772.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-egGp_-Jc4Es/Wp2Mc0QlctI/AAAAAAAAG98/8pIz5CeLc_09iD4w7NCweuuXqklp5VylwCLcBGAs/s640/DSC_1772.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-68911106084871592632018-03-01T00:00:00.000-08:002018-03-01T02:41:37.702-08:00Leczymy choroby stomatologiczne! <div style="text-align: justify;">
Chociaż wielu hodowców<b> MCO</b> się ze mną nie zgadza to ja wraz z właścicielami kastratów w tym temacie jesteśmy jednomyślni - <b>te koty mają problemy z dziąsłami</b>. Mój Haru jako młody kociak przy zmianie zębów zaczął mieć problemy z dziąsłami, wtedy to było tzw. "młodzieńcze zapalenie dziąseł", tylko jakoś po okresie wymiany zębów i długo po nic nie ustawało. Jako dorosły kot zawsze miał napuchnięte, czerwone i do tego krwawiące dziąsła. Niestety, mój rudzielec miał jeszcze jeden problem, kamień nazębny, który zaczął pojawiać się już w bardzo młodym wieku. Chciałabym Wam pokazać jak wywalczyłam dziąsła na tym zdjęciu poniżej, i jak walczę z kamieniem po dzień dzisiejszy. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-078XKvbs_aU/WoWy3Hfu0QI/AAAAAAAAG8o/K9fKRBUamXw4bae_q1PotmTNcGRU8zSPACLcBGAs/s1600/1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="338" data-original-width="1005" height="214" src="https://4.bp.blogspot.com/-078XKvbs_aU/WoWy3Hfu0QI/AAAAAAAAG8o/K9fKRBUamXw4bae_q1PotmTNcGRU8zSPACLcBGAs/s640/1.png" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Nie mogłam czyścić Haru kamienia nazębnego tak jakbym chciała, bo każde gmeranie w jego kufie kończyło się obfitym krwawieniem z dziąseł, a co za tym idzie potem jego bólem przy jedzeniu. Zacznę może od tego jak wyleczyłam dziąsła, będę tutaj nudna, ale znowu dieta. Dziąsła rudzielca całkiem były wyleczone dopiero po dwóch latach bycia na BARF'ie. Przede wszystkim dieta bogata w kwasy <b>omega 3</b>, które działają przeciwzapalnie, podobnie jak duża ilość<b> witaminy E</b>, ale przede wszystkim to <b>brak węglowodanów</b>. Kot nie ma amylazy w ślinie i nie trawi węglowodanów, zostają one przyklejone do zębów i tworzą kamień, a sam kamień też może tworzyć stan zapalny. Potrzebował naprawdę dużo czasu na tej diecie, żeby dziąsła przestały puchnąć i krwawić. Dodam, że początkowo próbowałam go leczyć i sterydami, antybiotykami, homeopatią, ziołami, płynami, pastami i innymi cudami na kiju, żadnego efektu! Jedynie polecę przemywanie kufy naparem z szałwii, ale jedynie jako dodatek. W końcu jak już miałam ustabilizowaną sytuację z nerkami u Haru i z sercem postanowiłam w zeszłym roku poddać go narkozie wziewnej i usunąć w klinice kamień nazębny. Zabieg odbył się u <a href="http://www.drhau.pl/">Dr Hau</a>, faktycznie, nie mogę narzekać, bo po zabiegu parametry nerkowe się nie zmieniły, wciąż wszystko jest w porządku, podobnie jak z sercem. Jednak nie został ten kamień tak fachowo usunięty jak się spodziewałam. W Krakowie nie ma dużego wyboru jeżeli chodzi o narkozę wziewną i czyszczenie zębów, także mam mieszane uczucia. Cena to 400zł, czy to dużo? Jak za tak prosty zabieg uważam, że tak, jednak za jakość narkozy trzeba płacić. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-kDrmtZJ4VXA/WoW2gZF2zzI/AAAAAAAAG80/J7dr1VcskNorqzekjFS1XIUSnFFToYvswCLcBGAs/s1600/2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="686" data-original-width="1014" height="432" src="https://1.bp.blogspot.com/-kDrmtZJ4VXA/WoW2gZF2zzI/AAAAAAAAG80/J7dr1VcskNorqzekjFS1XIUSnFFToYvswCLcBGAs/s640/2.png" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Najważniejsza jest jednak profilaktyka! Teraz jak już zęby zostały wyczyszczone musiałam zadbać, aby sytuacja się nie powtórzyła i kamień się nie pojawił. Jedną z lepszych metod okazała się pasta z <b>glinki kaolin</b>. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Przepis:</b></div>
<div style="text-align: justify;">
4g kaolinu +12 kropel soku z cytryny+10 kropel oleju roślinnego-
wymieszać do uzyskania jednolitej konsystencji. Czyścić zęby gazikiem
owiniętym na palcu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ja używam do czyszczenia szczoteczki dla dzieci, które zaczynają ząbkować. Jest mała i dość mięciutka, więc bez problemu mieści się w kufie i nie harata dziąseł. Olej roślinny, który używam aktualnie to olej z konopi, ale można też oliwę z oliwek, w końcu kot nie ma tego jeść. Ja raz w tygodniu przygotowuję taką pastę i czyszczę dość dokładnie ząbki. Ważne, aby po takim zabiegu dość obficie nagrodzić kota, bo to żadna przyjemność, nawet dla wychowanego pupila. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/--8GjEOs_1tw/WoW3mSLBW0I/AAAAAAAAG88/vZdrvCa6ZyUTG4p41E976h-TzBUZmrIAwCLcBGAs/s1600/DSC_1762.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/--8GjEOs_1tw/WoW3mSLBW0I/AAAAAAAAG88/vZdrvCa6ZyUTG4p41E976h-TzBUZmrIAwCLcBGAs/s640/DSC_1762.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Tutaj są moi wspomagacze do czyszczenia codziennego, niestety, ale przypadek mojego Haru jest na tyle ciężki, że tylko regularne mycie zębów wchodzi w grę. Do tej pomocy mam<span style="font-size: small;"><b>:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-size: small;">MAXI/GUARD OraZn- </span></b><span style="font-size: small;">jest preparatem zalecanym do codziennej
higieny jamy ustnej, charakteryzujący się wysoką akceptowalnością
zarówno u psów jak i kotów. </span><span style="font-size: small;">Dzięki unikalnej recepturze, opartej na wprowadzeniu bezsmakowego,
zneutralizowanego cynku o pH 7 spełnia wymagania nawet najbardziej
wybrednych zwierząt, takich jak koty i psy małych ras.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- </span><span style="font-size: small;">neutralizuje przykry zapach z jamy ustnej</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- </span><span style="font-size: small;">ogranicza tworzenie się płytki nazębnej</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">- </span><span style="font-size: small;">ogranicza ryzyko wystąpienia stanów zapalnych dziąseł. </span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">Używam go przeważnie dwa razy w tygodniu, czy daje efekty? Trudno mi
powiedzieć, czy to właśnie on tak pomaga, czy raczej wszystko naraz, ale
dużo osób chwali, a ja uznałam, że warto go mieć. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>MAXI/GUARD Oral Celansing Wipes-</b> łatwe w użyciu i przyjazne dla zwierząt ściereczki zawierające zneutralizowany
cynk o pH 7.Specjalna faktura produktu zapewnia łagodne mechaniczne czyszczenie
płytki nazębnej i bakterii powodujących nieprzyjemny zapach z pyska bez
ryzyka uszkodzenia tkanki dziąseł. Zastosowany bezsmakowy środek odświeża
oddech i bezpiecznie czyści jamę ustną zarówno psów jak i kotów.<br />
<br />
Stosuję je codziennie, tuż przed snem czyszczę Haru nimi zęby dość
dokładnie, nie tylko przecieram, ale staram się wręcz wcierać je w zęby.
Zauważyłam efekty, teraz mogę nieco rzadziej stosować pastę z glinki kaolin,
przykładowo raz w miesiącu. Przypuszczam, że to dobre rozwiązanie dla kotów, które nie są zbyt obsługiwalne, raczej każdemu uda się chociaż na chwilę włożyć te chusteczkę do kufy i coś przejechać po zębach. Nie wydaje mi się, aby miały one jakiś nieprzyjemny dla zwierzaka smak. Zdecydowanie ten produkt lubię najbardziej! <br />
<br />
Przez resztę cotygodniowego czyszczenia zębów szczoteczką zaczęłam używać <b>STOMA-żel</b>, to pasta do mycia zębów stworzona dla psów i kotów. Pachnie miętą, nie ma mięsnego smaku i jest fajna do takiego systematycznego mycia. Na pewno odświeża oddech, ale bez szczoteczki sama w sobie nie sądzę, aby dała radę z kamieniem czy stanem zapalnym. To stricte pod profilaktykę i tyle...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-FhNcq6RBjUY/WoW8MaXnFZI/AAAAAAAAG9I/W6gcq-uerRQ6br25UgIoQ8geVSIl6_H7wCLcBGAs/s1600/DSC_1685.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-FhNcq6RBjUY/WoW8MaXnFZI/AAAAAAAAG9I/W6gcq-uerRQ6br25UgIoQ8geVSIl6_H7wCLcBGAs/s640/DSC_1685.jpg" width="640" /></a></div>
</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-42537774192231520092018-02-08T04:56:00.000-08:002018-02-08T04:56:11.300-08:00Easy B.a.r.F sensitive - dla kogo?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-JcZAhKr2sow/WnmrMqZXs6I/AAAAAAAAG6M/zsMrCuVGaggQRjY2yj9SAIFlG97_3_oawCLcBGAs/s1600/DSC_1657.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-JcZAhKr2sow/WnmrMqZXs6I/AAAAAAAAG6M/zsMrCuVGaggQRjY2yj9SAIFlG97_3_oawCLcBGAs/s640/DSC_1657.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Pisałam jakiś czas temu o easy <b><a href="http://velvetmedium.blogspot.com/2017/05/easy-barf-instrukcja.html">B.a.r.F basic</a></b>, który jest mi już dobrze znany od samego początku jak tylko zaczynałam przygodę z BARF'em. Jakieś dwa lata temu powstały nowe jego odmiany <b>plus </b>i <b>sensitive</b>. O ile testowanie plus odpada z uwagi na dodatkowe fosforany, które nie są wskazane przy diecie nerkowej, o tyle sensitive mogłam już spokojnie wypróbować. Producent podaję, że ten rodzaj jest odpowiedni dla alergików, gdyż nie zawiera pektyny, a do tego nie ma tam skorupek z jaj kurczaka. Jako źródło wapnia mamy węglan wapnia, który świetnie nadaje się przy kotach u których ważny jest odpowiedni poziom fosforu. Nie podam Wam gotowego przepisu, ale pokażę użyte składniki. Z suplementów dodałam jaja indycze, mączkę z kryla i trochę tauryny, bo według mnie jednak jest jej za mało. Sensitive dajemy 15,5g na każdy 1kg mięsa, z czego dbajmy aby 15% to były podroby i nie więcej niż 5% wątroba!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-qilauMu1kEw/WnmsbjlpCVI/AAAAAAAAG6Y/3MJUZs_tIiA9htZhNZ67q7c5PzrvD2_ewCLcBGAs/s1600/DSC_1660-2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="667" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-qilauMu1kEw/WnmsbjlpCVI/AAAAAAAAG6Y/3MJUZs_tIiA9htZhNZ67q7c5PzrvD2_ewCLcBGAs/s640/DSC_1660-2.jpg" width="426" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Użyłam króliczego mięsa własnego chowu. Wyszło go całkiem sporo, bo poszły na to aż dwa króliki. Dodatkowo w listopadzie kupowałam gęś i poporcjowałam jej tłuszczyk, więc mogłam nieco "podtuczyć" chudego królika. Dodatkowo ośrodek króliczy (bez jelit i żołądka!). Z takich kontrowersyjnych rzeczy pojawiła się tutaj dynia. Czemu? Bo mój kot po prostu ma zatwardzenia jeżeli w mieszankach nie pojawia się żaden balast. Zwykle używam psyllium, ale dla odmiany czasami podam marchewkę czy dynię. Dynia jest bardzo wodnista przez co łatwo mi się ją rozrabia z suplementami i tłuszczem. Poza tym oczywiście potrzebowałam dobry nóż do trybowania z kości. Każdy kto wykrawał mięso z królika wie jaki to koszmar, mówiąc szczerze nie ma innego gatunku mięsa z którym tak bardzo nie lubię współpracować. Jednak mój Haru uwielbia królika, do tego łatwo go hodować w domu, wiec aż żal czasami nie dodać go do menu. Ilość na tym zdjęciu wystarczyła mojemu rudzielcowi w zasadzie na miesiąc, zjada on 215g czystego mięsa dziennie, powinien nieco więcej, ale trudno go do tego zachęcić. Do easy B.a.r.F sensitive dodajemy tyle wody ile sami chcemy, grunt, żeby się rozpuścił suplement, możemy go mieszać z innymi jak właśnie ja zrobiłam czyli z krylem, ale zamiast krylu można dać olej z łososia, poza tym zawsze dodaję żółtka jaj. Można go oczywiście swobodnie mrozić, albo wsypywać do dziennej porcji mięsa, wtedy daje się 1,55g na 100g mięsa (jest specjalna miarka), ale wydaje mi się, że łatwiej pomrozić już wraz z mięsem na dłuższy okres czasu. Jeżeli chodzi o smakowitość, wydaje mi się, że jest to dość neutralne w smaku i dla kotów, które nie lubują się w naturalnych suplementach, albo jeszcze ich nie znają wybór będzie jak najbardziej ok. Cena nie jest ani wysoka, ani niska. Wiem, bo jestem dystrybutorem i chciałabym, żeby dało się taniej, ale producent ma swoje ceny. Ogólnie za 500g opakowanie zapłacimy 225zł, ogólnie ta ilość wystarczy nam na jakieś 32kg mięsa, gdzie kot średniej wielkości zjada 4-5kg mięsa miesięcznie. Czyli miesięcznie wychodzi w okolicy 37zł. Czy to dużo? Wszystko zależy od ilości kotów i własnego portfela. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-VbrCjlexCuU/Wnmu4PBqB4I/AAAAAAAAG6o/X98uOEat39EmXYP0cydZjgrLHNFLAOq3QCLcBGAs/s1600/krew1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="945" data-original-width="671" height="320" src="https://2.bp.blogspot.com/-VbrCjlexCuU/Wnmu4PBqB4I/AAAAAAAAG6o/X98uOEat39EmXYP0cydZjgrLHNFLAOq3QCLcBGAs/s320/krew1.png" width="227" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-y9KMNZ7S9H8/Wnmvz0JGDFI/AAAAAAAAG7A/reGr8jjiEHoBwQSpnTO9bvF7zuq45Bo1gCLcBGAs/s1600/krew2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="945" data-original-width="671" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-y9KMNZ7S9H8/Wnmvz0JGDFI/AAAAAAAAG7A/reGr8jjiEHoBwQSpnTO9bvF7zuq45Bo1gCLcBGAs/s320/krew2.png" width="227" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pomylili się, bo napisali mi Murricane zamiast Hurricane (rodowodowe imię Haru), ale chciałam Wam pokazać jak się prezentują wyniki krwi po jedzeniu tej oto mieszanki suplementowej. Ogólnie wszelkie gotowce są bardzo demonizowane, według mnie niesłusznie. To nie jest tak, że BARF to tylko pakiet suplementów, kalkulator i mięso. BARF to surowe jedzenie, odpowiednie biologiczne, takim też może się stać właśnie przy pomocy easy B.a.r.F, TCPremix czy innych gotowców. Ja tam w ogóle nie jestem wielką zwolenniczką suplementów, bo ja karmię typem tzw. Franken Prey. Jednak nie obawiałam się podawać mojemu kotu przez jakiś czas tego suplementu, czemu? Bo producent stara się, aby jednak miał on naturalny skład, jest dostępna dokładna analiza, można z powodzeniem wprowadzić go do kalkulatora kociego i zobaczyć czego brakuje. Ines z hodowli Love Lorien*PL już taką analizę robiła, można ją zobaczyć<a href="https://lovelorien.wordpress.com/2017/06/20/easy-barf-sensitive/"> tutaj</a>. Co do samych wyników, mój Haru jest w II stadium PNN, dlatego fakt, że kreatynina i SDMA są podwyższone nie ma nic do diety, natomiast reszta jest jak najbardziej zadowalająca, przynajmniej na pewno dla mnie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-im06T2NUG58/WnmxMU9n0EI/AAAAAAAAG7Q/9gy-3DwScvAytSNdViedyOMCvO-Hti9fACLcBGAs/s1600/DSC_1661.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="425" src="https://2.bp.blogspot.com/-im06T2NUG58/WnmxMU9n0EI/AAAAAAAAG7Q/9gy-3DwScvAytSNdViedyOMCvO-Hti9fACLcBGAs/s640/DSC_1661.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-10903440830195032132018-02-01T00:19:00.000-08:002018-02-01T00:19:33.578-08:00Zdrowie psychiczne kota<div style="text-align: justify;">
Dużo ostatnio piszę u siebie o tym jak zbawienny wpływ na zdrowie ma dieta, ale tak naprawdę sama dieta to za mało, żeby kot był zdrowy i szczęśliwy. Często zapomina się o podstawowych potrzebach kocich, a one się o to upominają. Jednak wszystkie sposoby domagania się ich potrzeb są traktowane przez ludzi jako przejaw złośliwości czy dzikości kotów. Wiele osób mi się skarży, bo kot gdzieś złośliwie się załatwia, podrapał czy zniszczył kanapę. Kiedy jednak pytam jak wygląda życie pupila okazuje się, że dom nie został w żaden sposób przystosowany do niego, kuweta jest w złym miejscu albo jest nie taka jak trzeba, albo kot umiera z nudów w czterech ścianach. Dzisiaj chciałabym nieco opisać co według mnie kotu trzeba zapewnić, aby jego życie było czymś więcej niż tylko oczekiwaniem na pełną michę. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-Hv3SjbIiqOw/WnCiy00JWAI/AAAAAAAAG5k/BGUZkeknXvErrGEserBQQ9DzboggaAfogCLcBGAs/s1600/DSC_1695.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="425" src="https://3.bp.blogspot.com/-Hv3SjbIiqOw/WnCiy00JWAI/AAAAAAAAG5k/BGUZkeknXvErrGEserBQQ9DzboggaAfogCLcBGAs/s640/DSC_1695.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Pierwszą sprawą jest <b>potrzeba drapania</b>, która niby stara się być zaspakajana, ale często coś nie wychodzi, bo i tak ukochany fotel wygląda na zmasakrowany. Kot po prostu musi coś drapać, jego potrzeba wynika ze znakowania terenu, a także chodzi o zwykłe ostrzenie pazurów. Jeśli chodzi o znakowanie to właśnie tutaj największy problem mają właściciele. Często kupują mini drapaki, które ustawiają w jednym miejscu, to spory problem zwłaszcza jeżeli dom w którym mieszka kot jest sporych rozmiarów. Tak naprawdę przydałoby się, żeby drapak był w kilku pomieszczeniach, nie muszą to być rozbudowane drzewka, ale czasami można przypiąć różne maty z sizalem do ściany, dywanu czy na rogu jakiejś szafki. To naprawdę eliminuje problem atakowania ukochanych przez nas przedmiotów o ile kot był uczony drapania swoich miejsc. Jak mamy kota z hodowli to problemu nie ma, bo taki kociak od małego zna swoje miejsce do ostrzenia pazurków. Natomiast gorzej mamy w przypadku kotów, które dopiero będą się przyzwyczajały do tejże metody. Możemy zachęcić poprzez posypywanie drapaku kocimiętką, u mnie działa też pokazywanie kotu, że można podrapać dany przedmiot gdy ja go drapię. Dodatkowo jak widzimy, ze nasz pupil znowu atakuje sofę to należy po prostu przerwać te czynność, za drapanie wyznaczonego miejsca wypadałoby natomiast nagrodzić, nie tylko słownie. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Kuweta</b>, cenione miejsce i niesamowicie ważne dla kotów. To nie tylko miejsce w którym kot załatwia swe potrzeby fizjologiczne, ale także informuje co do niego należy i przekazuje informacje innym kotom. Jej umiejscowienie i kształt oraz rodzaj mają duże znaczenie. Zdecydowana większość kotów woli kuwety odkryte, czują się w nich bezpieczniej, bo mogą w każdej chwili uciec. Jednak koty, które pewnie czują się w swoim domu i nie mają żadnych rywali nie powinny mieć problemów z opcją zakrytą. Ważne jest jej umiejscowienie, na pewno powinna być daleko od misek z jedzeniem i piciem. Nie jest też dobrym pomysłem kiedy znajduje się blisko legowiska, kot to czyste zwierze. Niekoniecznie chce spożywać posiłki i spać blisko swojej toalety. Wiele kotów też nie lubi brudnej kuwety i takim zdarza się załatwić gdzieś indziej. Dbajmy o regularne sprzątanie (przy mniejszej ilości kotów raz dziennie, przy większej minimum dwa), jak ktoś ma z tym problem to lepiej ustawić więcej kuwet, aby kot miał jakąś inną opcję. Dla mnie dużym nieporozumieniem jest uczenie kotów załatwiania się w toalecie. Pierwsza potrzeba ich behawioralna, jak właśnie znakowanie terenu i przekaz informacji zostaje tutaj zakłócone, kolejną sprawą jest odbieranie kotu możliwości zakopywania odchodów, dodatkowo samu utrudniamy sobie możliwość sprawdzania jak często nasz kot się załatwia co przy problemach zdrowotnych ma spore znaczenie. Na końcu nie bierzemy pod uwagę faktu, że nasz ukochany drapieżnik kiedyś może mieć problemy ze wskakiwaniem do toalety, bo z wiekiem może mieć problemy stawowe, czy w ogóle przy jakiejkolwiek chorobie nagle to okaże się zbyt skomplikowane. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kolejną ważną sprawą jest <b>zabawa</b>. Wiele osób myśli, że tylko młode koty się bawią, a z wiekiem tracą te chęć. Nic bardziej mylnego, bo u kota nie chodzi tyle o samą zabawę, a co instynkt łapania i polowania na ofiary. Najlepsze pory zabawowe to te przed posiłkiem i wieczorem przed naszym pójściem spać. Dla kota przed posiłkiem ma to znaczenie, bo na końcu zostanie nagrodzony skonsumuje swoją "ofiarę", dla nas pozwala kota przestawić z trybu nocnego na dzienny. Możemy dzięki temu oszczędzić sobie nocnych szaleństw. Mój Haru nie lubi zabawy sztucznymi zabawkami, chyba że mają kocimiętkę, wtedy się naćpa i leży zadowolony. Podstawą dla niego jest jednak łowienie żywych ofiar co ja sama mu oczywiście nie udostępniam. Jednak mieszkanie w lesie zobowiązuje i mój rudzielec zawsze jakąś ofiarę znajdzie. Jak w takim razie się z nim bawię? Najczęściej patykami, bo pchną światem zewnętrznym i z kojarzą mu się ze zwierzyną, którą może znaleźć po wyjściu na spacer. Często też mu coś chowam, bo póki nie widzi to może mieć nadzieję, że to jednak nie jest tylko zabawka. Poza tym on sam inicjuje zabawę przez wieczorne gonitwy i głośne krzyki po domu. Jednak nie goni za piłkami, piórkami, nie lubi zabaw myszkami czy machajkami. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-l6PZfZbT6L8/WnCrJ9ICVzI/AAAAAAAAG54/l-ep_cfGIuAIMYb89iY65decmijsxx5uQCLcBGAs/s1600/DSC_1678.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-l6PZfZbT6L8/WnCrJ9ICVzI/AAAAAAAAG54/l-ep_cfGIuAIMYb89iY65decmijsxx5uQCLcBGAs/s400/DSC_1678.jpg" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
To co dla mnie jest ważne, a jednak wielu nawet bardziej doświadczonych właścicieli omija to <b>spacery</b>. Nikt z nas nie chciałby zostać zamknięty w czterech ścianach i żyć tylko tym co się dzieje, koty to rutyniarze, ale nawet one potrzebują bodźców. Na zewnątrz kot nie tylko zobaczy inny świat, ale także może poskubać sobie trawy, poleżeć w niej, rozkoszować się słońcem, polować na drobne owady, liście, a może nawet myszy jak się trafią. Może powspinać się po drzewach, albo chociaż je podrapać, poobserwować ludzi i inne zwierzęta, a także posłuchać śpiewu ptaków czy krzyku innych kotów. Wszystko to według mnie bardzo wzbogaca życie kota i pozwala mu zachować równowagę psychiczną. Oczywiście, wiele osób jest zwolennikami pt. "jak kot nigdy nie wychodził na zewnątrz to nie może za tym tęsknić". Ok, ale czy pamiętamy, że koty w naturze mają znacznie większe rewiry po których codziennie krążą? Nasze domy czy mieszkania są zdecydowanie za małe i zbyt ubogie w bodźce, aby miały tu co pilnować. Co z naturalną potrzebą polowania? Według mnie sama zabawa to za mało, trwa zbyt krótko i najczęściej jest zależna od dobrej woli człowieka. Oczywiście, osiatkowane okno czy balkon to też fajna sprawa, ale dla mnie tak samo jest to po prostu konieczne jak spacery. Mój Haru jak tylko widzi, że wyciągam szelki to pędzi pod drzwi, kocha wychodzić na spacery! Sam decyduje jak długo na nie idziemy, jak często i gdzie ma ochotę iść. Zimą robi to niechętnie, ale latem siedzi prawie całą dobę na balkonie i z przyjemnością wychodzi na zewnątrz. Dlaczego ludzie myślą, że tylko psy potrzebują spacerów? Bo się na nich załatwiają? Kurcze, nawet moja fretka wychodzi, żeby jej życie było ciekawsze! Poza tym, zwierzęta, które regularnie dostają różne bodźce są mniej sfrustrowane i naładowane energią, bo pożytkują ją znacznie rozsądniej. Nie ekscytują się wszystkim i nie dziwią się, bo widziały znacznie więcej.<br />
<br />
Coś co jest dla wielu kociarzy bardzo kłopotliwym tematem, a mianowicie <b>metraż</b>. Wszędzie widzę te hasła pt. "dla kota nieważne są metry kwadratowe, liczy się miłość!", tak niezła bzdura. Dla kota, który jest zwierzęciem terytorialnym miejsce w domu ma ogromne znaczenie. I nie chodzi tylko o metry kwadratowe, ale przede wszystkim o to jak się je zagospodaruje. Czy znajdzie się różne półki, drzewka z drapakami, norki czy legowiska gdzie kot może przebywać samotnie jeżeli tylko ma ochotę. To nie jest tak, że można mieć tyle kotów ile się chce niezależnie od wielkości domu czy mieszkania. Niejednokrotnie widziałam prawdziwe zagęszczenie kotów na małym metrażu i jest to przykry widok, koty się piorą, a niektóre się po prostu boją. Właściciele się śmieją, albo mówią, że dany kot ma po prostu taki charakter, to nieprawda! Nie jest normalne jak zwierzak boi się chodzić po własnym domu albo nie może zjeść w spokoju. To nie jest kwestia charakteru, a zdrowego rozsądku właściciela. Kot potrzebuje mieć swój rewir, miejsce, które należy tylko do niego, trudno to zrobić jeżeli jest tyle konkurentów. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>Rutyna</b>, koty jak wyżej wspomniałam to rutyniarze. Wiele z nich bardzo trudno znosi wszelkie zmiany jak przeprowadzka, nowe meble, nowy członek rodziny, zmiana harmonogramu dnia, właściciel, który jest rzadziej w domu, itp. Oczywiście, nie jesteśmy w stanie żyć tak, aby każdy dzień był do siebie podobny. Ja się trzymam jednak tego, aby kot dostawał jedzenie o ustalonej porze (przez co nie czeka bezsensownie przez większość dnia), o podobnej porze sprzątam kuwety, staram się chodzić w podobnych godzinach spać. A nawet jak nie idę spać to w domu robi się spokojniej tak, że mój rudzielec rozumie, że to pora spania. Koty należy oswajać z wszelkimi zmianami powoli i w sposób pozytywny. Jak pojawia się nowy członek rodziny to nie robimy tego na hurra i dawaj do kota! Tylko zwierzaka wprowadzamy z izolacją, żeby przeszedł nieco zapachami domu, a jeśli chodzi o ludzi to też dajemy kotu czas pamiętając, że w tym okresie trzeba mu poświęcić sporo czasu, aby nie czuł się odepchnięty. Jak pojawiają się nowe meble to można je albo kocimiętką popsikać, albo powoli kota przyzwyczajać, ważne, żeby nie robić wielkich zmian od razu jeżeli nie ma takiej konieczności. Mój Haru reaguje nawet na zmianę miejsca butów, ale nie da się oszczędzić kotu wszystkich stresów, trzeba go po prostu uodpornić na takie zmiany. Czyli wprowadza się nowe rzeczy, ale też pamięta się o tym, że jak będzie zbyt gwałtownie nasz pupil może załatwić się na naszym łóżku albo zrobić się nieco nieprzyjemny. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
To według mnie takie podstawowe potrzeby, które według mnie powinien zapewnić każdy właściciel swojemu kotu. Nie wspomniałam tutaj o <b>uwadze i wspólnym czasie</b>, bo to wydaje mi się po prostu oczywiste. Kot może być naszym przyjacielem tak samo jak pies o ile poświęcimy mu odpowiednio dużo czasu. Nie jest on zwierzęciem stadnym, więc nie będzie z natury lgnąć do człowieka jeżeli ten nie postara się. To musi być coś więcej niż tylko karmienie, sporadyczne głaskanie i wymiana żwirku w kuwecie, trzeba stworzyć indywidualną i niepowtarzalną wieź oparta na wzajemnym zaufaniu. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-MSfRw--sI5A/WnCrDxyiSyI/AAAAAAAAG50/kCGN380BHG8W1ZXsHxolr86KLtlZIfr3QCLcBGAs/s1600/DSC_1683.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-MSfRw--sI5A/WnCrDxyiSyI/AAAAAAAAG50/kCGN380BHG8W1ZXsHxolr86KLtlZIfr3QCLcBGAs/s640/DSC_1683.jpg" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-9271144864235139052018-01-16T09:37:00.004-08:002018-01-21T01:51:45.381-08:00Zbrodnie na tle mięsa<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-CcM8w489SvA/Wl4xqtsWWHI/AAAAAAAAG3s/HXbqLobQnvIM7F1skO7m3RRoCH9G6EFmgCLcBGAs/s1600/DSC_1662.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1000" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-CcM8w489SvA/Wl4xqtsWWHI/AAAAAAAAG3s/HXbqLobQnvIM7F1skO7m3RRoCH9G6EFmgCLcBGAs/s640/DSC_1662.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Kłamałabym twierdząc, że dieta mojego kota to tylko i wyłącznie BARF, a nawet dokładniej mówiąc Franken Prey. Wspomagam się wieloma przekąskami, a nawet na jakieś specyficzne sytuacje zawsze mam przygotowane puszki. Jedyne czego nie posiadam i to nie podlega jakiejkolwiek negocjacji to sucha karma. Resztę smakołyków w postaci suszonych, liofilizowanych, a nawet zalewanych w sosie pyszności można z pewnością znaleźć na mojej półce. Wiem, że jest całkiem sporo ortodoksyjnych BARF'erów, którzy poza surowizną i ewentualnie suszonym mięsem przez siebie nie uznają nic! Ja jednak jestem nieco bardziej skłonna do małych grzeszków. Zawsze mam puszki <b>Catz Finefood</b> u siebie, bo w razie jakbym nie rozmroziła, mieszanka była niedobra z jakichś powodów, kot zacząłby wymiotować i odmówiłby surowizny, to mam puchy. Po przyjeździe od weterynarza dostaje ode mnie albo puszki z tuńczykiem, albo<b> Animonde Carny</b> rybną bądź, którąś z egzotycznych smaków typu kangur czy struś (nie mam takich gatunków mięs na surowo). Za czesanie, sztuczki, mycie zębów, czy inne mniej bądź bardziej przyjemne rzeczy dostaje już naprawdę rozmaite rzeczy. Ostatnio pokochałam wraz z kotem przysmaki <b>Meatlove</b>, jakiś czas temu pisałam o koninie z tej firmy, można to przeczytać <a href="http://velvetmedium.blogspot.com/2017/03/meatlove-co-to-za-kiebaski.html">tutaj</a>. Dzisiaj postaram się opisać ich suszony przysmak z jelenia, który również bardzo pozytywnie mnie zaskoczył.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-sRIvMntEyAs/Wl4zc8dt3GI/AAAAAAAAG38/drwPZAPuinELFhwNs2fQgq3Fb7D2bq-UACLcBGAs/s1600/DSC_1667.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1400" height="212" src="https://3.bp.blogspot.com/-sRIvMntEyAs/Wl4zc8dt3GI/AAAAAAAAG38/drwPZAPuinELFhwNs2fQgq3Fb7D2bq-UACLcBGAs/s320/DSC_1667.jpg" width="310" /></a></div>
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-RrEEfoT1GNg/Wl4zcl1ESAI/AAAAAAAAG34/vVxL7Tj9ULw-uxXLYq07mHtwKINs5QTUQCLcBGAs/s1600/DSC_1666.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1400" height="212" src="https://1.bp.blogspot.com/-RrEEfoT1GNg/Wl4zcl1ESAI/AAAAAAAAG34/vVxL7Tj9ULw-uxXLYq07mHtwKINs5QTUQCLcBGAs/s320/DSC_1666.jpg" width="310" /></a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Przysmaki <b>Meatlove </b>z serii<b> STEAKHOUSE</b>, a dokładnie przysmaki suszone powietrzem. Skład to <b>100% mięsa z jelenia</b>,<b> </b>zapach jest bardzo delikatny i nieśmierdzący. Najbardziej zszokowały mnie malutkie kawałeczki i do tego dość twarde. Moja pierwsza myśl - "no super, już widzę jak będzie mi to jadł". Po otwarciu okazało się, że mój kot, który nie lubi surowego jelenia po prostu pokochał te przysmaki. Nie tylko otwierał kufę jak to zwykle, żebym mu po prostu wrzuciła. Upominał się! Jakby ten jeleń nagle stał się tuńczykiem, a przez to, że kawałeczki są malutkie mogłam mu dać o wiele więcej razy niż zwykle. Co widać po pierwszym zdjęciu nawet w trakcie sesji Haru próbował mi podkraść parę kawałków, zwykle nie ma takiego niepohamowanego apetytu. I moja fretka Zocha przyznała, że są to przysmaki idealne, nawet na jej mikroskopijną kufę. Cena to 20,99zł za 100g u dystrybutora. Czy to dużo? Według mnie nie jest to najniższa kwota, ale też nie jakaś przerażająca. Mimo iż jest to tylko 100g to przysmaków jest naprawdę dużo i przynajmniej dla mojego rudzielca starczą spokojnie na jakiś czas. Koty, które nigdy nie były uczone gryzienia czegoś twardszego może być to problem, ale z drugiej strony kawałki są tak małe, że przy odrobinie chęci wystarczy jeden gryz i można połykać. </div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-XTxHLNnSDGQ/Wl42KdIhuZI/AAAAAAAAG4Q/ogDiFG2OZEEWsQ_ODoDm28FVh4GSIcMSACLcBGAs/s1600/DSC_1668.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1500" data-original-width="1037" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/-XTxHLNnSDGQ/Wl42KdIhuZI/AAAAAAAAG4Q/ogDiFG2OZEEWsQ_ODoDm28FVh4GSIcMSACLcBGAs/s320/DSC_1668.jpg" width="221" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-cexM0Bv9tiY/Wl42J15wZpI/AAAAAAAAG4M/3R6paTSWK8srCQQHNCvIStVOu3-Wd-kDQCLcBGAs/s1600/DSC_1670.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="213" src="https://4.bp.blogspot.com/-cexM0Bv9tiY/Wl42J15wZpI/AAAAAAAAG4M/3R6paTSWK8srCQQHNCvIStVOu3-Wd-kDQCLcBGAs/s320/DSC_1670.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kolejne przysmaki są firmy <b>MILORD</b>, ja wybrałam suszone filety z łososia. Podpatrzyłam je u naszego znajomego <a href="http://www.thedamonbc.com/">Damona</a>, który akurat smakował różne typy gryzaków tej firmy. Normalnie nie interesują mnie takie duże kawałki skierowane typowo dla psów, wiem, że mój kot nie poradzi sobie z gryzieniem ich. Jednak łosoś jest bardzo miękki i niezwykle aromatyczny. Dostałam kawałek na spróbowanie, rudzielec zaakceptował. Postanowiłam zamówić opakowanie 200g i mieć w ramach urozmaicenia od tuńczyka. Producent zapewnia, że przysmaki te są niezwykle bogate w kwasy omega 3, faktycznie, kawałki są bardzo oleiste i niezwykle śmierdzące. Fajnie jednak dzieli się w palcach większe kawałki, a skórę, która jest nieco twardsza można dać do gryzienia, bądź pociąć. U dystrybutora zapłacimy 22,49zł za 200g. Uważam, że to jak najbardziej uczciwa cena i adekwatna do jakości i smakowitości. W przyszłości chętnie spróbuję innych przysmaków tej firmy, o ile będę wiedziała, że nie są twarde jak kamień. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Na pewno będę testowała więcej przysmaków z serii Meatlove, zwłaszcza inne smaki w postaci kiełbasek, bo po prostu są rewelacyjne (chociaż drogie). Często też kupuję całe suszone rybki, ale ogólnie ryby są bogate w fosfor, a przy problemach nerkowych Haru muszę bardzo uważać. W ogóle muszę uważać z przysmakami, jednak co to za życie bez odrobiny rozkoszy? Każdy oczekuje jakiegoś wynagrodzenia, dobre słowo i głaskanie to czasami za mało w porównaniu z krzywda jaka była wizyta u weterynarza. Kiedy kota nagradza się za wiele zachowań potem o wiele łatwiej się z nim dogadać, moi znajomi i rodzice zawsze są pod wrażeniem jakim "fajtłapą" jest mój kot, bo na wszystko sobie pozwala. Jednak on wie, że zostanie po prostu odpowiednio wynagrodzony i cierpliwość popłaca! </div>
<br />Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-39929144175293488622018-01-05T09:39:00.000-08:002018-01-21T01:52:17.948-08:00Sztuka negocjacji a BARF<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-57TsLBzbyWc/Wk-yGIG5iFI/AAAAAAAAG0o/ERpIx3RwrZQoX2rUNewn304m3bWWbwG8wCLcBGAs/s1600/DSC_1567.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-57TsLBzbyWc/Wk-yGIG5iFI/AAAAAAAAG0o/ERpIx3RwrZQoX2rUNewn304m3bWWbwG8wCLcBGAs/s640/DSC_1567.JPG" width="640" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Wszyscy uważają, że jednym z podstawowych atutów BARF'a jest fakt, że jest on tani. O ile suplementy faktycznie możemy sobie wszyscy jakoś wspólnie podliczyć o tyle ceny mięsa mają naprawdę sporą rozbieżność między sobą. Nie wszyscy kupujemy w dużych sieciówkach mięsa, a na targach, jarmarkach czy bazarach ceny potrafią być absurdalne. Ostatnio robiłam mieszankę z kozy, dzienne wyżywienie mojego 9kg kota wynosi dokładnie 3,30zł. Muszę jednak powiedzieć, że z racji, iż nie używam praktycznie żadnych suplementów (taurynę mam z rozbiórki, a węglan wapnia jest śmiesznie tani i mało się go daję) to tutaj nie mam wielkich kosztów. Dodałam też jajka gęsie, które są z mojego własnego chowu, wiec też ciężko mi je policzyć. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Skąd brać mięsne znajomości i dlaczego warto je mieć? Mieszkam w niewielkim miasteczku, około 34 tys mieszkańców, w tzw. stolica Podhala. Jest to rejon, który słynie z baraniny, ale wbrew pozorom nie kupicie jej w masarniach czy sklepach. Możecie znaleźć jagnięcinę, której ceny wahają się od 27-64zł/kg. Chociaż barany poza centrum miasta przechodzą nam przez drogę i w niektórych restauracjach można ich skosztować nie są tak łatwo dostępne. Mojego ulubionego dostawce znalazłam przy pomocy internetu, najpierw musiałam się zorientować w jakiej cenie przeważnie chodzi takie mięso. Dowiedziałam się, iż baranina nie jest najsmaczniejsza i przeważnie można ją kupić za 10zł/kg, ale niedoświadczonym osobom wciskają po 16zł/kg, a nawet więcej. U mnie jest portal o nazwie podhale24. Tam można znaleźć masę ogłoszeń, od darmowego gruzu po wersalkę z Paryża. Ja po prostu dałam swoje "poszukuję baraniny/koźliny/wołowiny, itp... w rozsądnej cenie", dodałam, że oczywiście najlepiej z dostawą do domu. Co ciekawe, telefonów nie brakowało i tak utworzyłam kontakty z osobami, które poza samym mięsem dostarczą mi też mózgi, śledziony, przełyki, nerki i wszystko czego dusza pragnie, a do tego z uśmiechem na ustach wręczą mi słoik z krwią. Dla osób, które nie mają takich możliwości polecę portal <b>olx. </b>Tam również można znaleźć rozmaite cuda, najczęściej wchodzę w "ryneczek", albo w "giełda zwierząt" i piszę do osób, które chcą sprzedać np. żywe zwierzęta z pytaniem czy jest możliwość ubicia. Wtedy o wiele łatwiej dogadać się w kwestii ceny, z racji, że sama potrafię patroszyć czy skubać to często zwierzak, którego kupuję jest tylko o 10zł droższy od żywego. Zamiast zapłacić od 150-200zł za gęś ja zapłacę 90zł. Kiedy już utworzy się przyjaźń powiedzmy z takim Panem Bogdanem to można liczyć nie tylko na tańsze mięso z czasem, ale także na gratisy i rabaty! Przy większych zamówieniach zawsze można coś ugrać z ceną, a do tego jak Pan Bogdan ubije więcej zwierzaków to zawsze przywiezie darmowe podroby albo jakiś kawałek mięsa! Czy w supermarkecie ktoś się tak zatroszczy o klienta? A trzeba przyznać, że klient od BARF'a to dobry klient! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kolejnymi plusami, które dla mnie przeważają nad ceną jest <b>zdrowie i brak suplementów. </b>Dzięki karmieniu zwierzakami, które korzystały ze słońca i trawy mój kot dostaje o wiele bardziej wartościowy posiłek, przede wszystkim bogaty w kwasy omega 3, ale i o zdecydowanie większej ilości witamin z grupy B, A, D, a nawet E. Poza tym, nie wspieramy masowego mordu i przemysłu hodowlanego, gdzie zwierzęta naprawdę mają marny żywot. Nie ma czegoś takiego jak śmierć humanitarna, jednak jak już kupować mięso to na pewno lepiej z miejsc gdzie, zwierzaki mogły chociaż chwile cieszyć się życiem bezstresowo. I to co mój kot uwielbia najbardziej, dzięki temu, że każdy jego posiłek jest bogaty w rozmaitego rodzaju organy, różnego rodzaju tłuszcze i mięśnie mogę sobie odpuścić suplementy (poza tauryną, suplementem wapnia, bo nie używam kości i dodaję też zawsze jakieś kwasy omega 3). Mój Haru szczerze nienawidził alg, hemoglobiny, soli, tranu i tej całej reszty, nie wyobrażałam sobie, żebym całe jego życie walczyła z nim o jedzenie. Świeża krew to prawdziwy przysmak w porównaniu z suszoną, a kompozycja podrobów pozwala odpuścić sobie tran czy drożdże. Już szósty rok idzie jak BARF'uję w ten sposób, a badania krwi robię kontrolne co pół roku, jak do tej pory nie mam żadnych zastrzeżeń i widzę, że ta metoda naprawdę się sprawdza. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ot tak skromnie na rozpoczęcie roku, może trochę się rozgrzeję i wreszcie zabiorę za konkretniejsze pisanie...</div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-21322888254910233352017-10-22T04:57:00.001-07:002017-10-22T05:00:01.973-07:00Choroba nr 21323.... Nie odzywam się znowu, wiem, że są osoby, które mają do mnie żal o to i namawiają mnie do pisania. Jednak z tego powodu, że u Haru wciąż kompletnie nic nie wiadomo, wizyta u neurologa nic mi nie dała, u kardiologa też, a przed nami dalsze badania to nie mam co Wam opowiadać... Bardzo Was za to przepraszam i obiecuję się zrehabilitować! <br />
<br />
Niedługo pojawią się jakieś poradniki i recenzję, bo muszę się za siebie, a raczej za bloga zabrać. Na pewno pojawi się tematyka kamienia nazębnego, opis pewnej kliniki, jak sobie radzić z problemami stomatologicznymi. Potem myślę o recenzji psyllium, bo nie ma takiej nigdzie, a uważam, że jest to produkt wart zainteresowania i na pewno trzeba go nieco szerzej opisać. Dzisiaj jednak zapraszam Was do obejrzenia trochę zdjęć moich i <a href="http://www.thedamonbc.com/">Moniki</a>. Nie mogąc nigdy zabrać Haru gdzieś poza granice mojego terenu postanowiłam zasadzić "pole" wrzosów, aby mieć wreszcie wyjątkowe zdjęcia mojego rudzielca! Z końcowego efektu nie jestem aż tak zadowolona, ale ocenicie sami. <br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-xE9MiPeMA4U/WeyHL476IsI/AAAAAAAAGwY/lAvKesGfGqgJ6OZhNlwgAC2l_OWwkIaJgCLcBGAs/s1600/DSC_1560-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://3.bp.blogspot.com/-xE9MiPeMA4U/WeyHL476IsI/AAAAAAAAGwY/lAvKesGfGqgJ6OZhNlwgAC2l_OWwkIaJgCLcBGAs/s640/DSC_1560-2.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-ZrAPaWMPDN8/WeyHLQHyf4I/AAAAAAAAGwU/LAfI2dI78bYtLtP8fxFkl0Xh8peTw8h3gCLcBGAs/s1600/DSC_1569.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-ZrAPaWMPDN8/WeyHLQHyf4I/AAAAAAAAGwU/LAfI2dI78bYtLtP8fxFkl0Xh8peTw8h3gCLcBGAs/s640/DSC_1569.jpg" width="426" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-e9UMMP98vTk/WeyHL_3eKMI/AAAAAAAAGwc/ZhuiwC0-gxs0nAGDSUFMndYdiZU1U6LiwCLcBGAs/s1600/DSC_1589-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-e9UMMP98vTk/WeyHL_3eKMI/AAAAAAAAGwc/ZhuiwC0-gxs0nAGDSUFMndYdiZU1U6LiwCLcBGAs/s640/DSC_1589-2.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-NQdhCKORnEA/WeyHeS6KOMI/AAAAAAAAGwk/p7uKA1Eeu_0wIDlUr1EafxJ5EQSl9tbugCLcBGAs/s1600/IMG_4192.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://2.bp.blogspot.com/-NQdhCKORnEA/WeyHeS6KOMI/AAAAAAAAGwk/p7uKA1Eeu_0wIDlUr1EafxJ5EQSl9tbugCLcBGAs/s640/IMG_4192.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-mfM9ciLNsjs/WeyHd7VFgHI/AAAAAAAAGwg/DkzmNpxTpAMw0eNSbsrJpvCNKSdtwZMGgCLcBGAs/s1600/IMG_4465.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="1500" height="426" src="https://4.bp.blogspot.com/-mfM9ciLNsjs/WeyHd7VFgHI/AAAAAAAAGwg/DkzmNpxTpAMw0eNSbsrJpvCNKSdtwZMGgCLcBGAs/s640/IMG_4465.jpg" width="640" /></a></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-38513641796836693722017-08-20T12:13:00.000-07:002017-08-20T12:13:59.988-07:00Być kociarzem <div style="text-align: justify;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-A3K6Gt0i1ic/WZne74zCmrI/AAAAAAAAGl8/o5XsnyO_c7knqsBXUfwjuMeh5nCgBdnFgCLcBGAs/s1600/DSC_1405.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://4.bp.blogspot.com/-A3K6Gt0i1ic/WZne74zCmrI/AAAAAAAAGl8/o5XsnyO_c7knqsBXUfwjuMeh5nCgBdnFgCLcBGAs/s320/DSC_1405.JPG" width="320" /></a>Koty w moim domu były od zawsze, odkąd pamiętałam wałęsały się po podwórku w dużych ilościach, a ja dzielnie im towarzyszyłam. Pierwszego "własnego" kota dostałam w wieku 4 lat, pamiętam jak urodziła się w stajni przy krowie, moja Kinia żyła ze mną jakieś 12 lat. Oczywiście w międzyczasie było mnóstwo innych kotów, rodzonych u mnie, a później także znajdowanych i odratowanych. Całe moje życie kręciło się wokół nich, w szkole podstawowej nauczycielka kupiła mi rękawiczki do zabawy z kotami, bo zawsze miałam tak podrapane ręce. W gimnazjum postanowiłam wyjść na wyższy szczebel mojego zaangażowania w koty i postanowiłam zająć się rasowymi. Dzisiaj mija 10 lat odkąd podeszłam do sprawy nieco bardziej profesjonalnie i z każdym dniem zaczynam mieć wrażenie, że ja nie jestem kociarzem ogólnie rozumianym przez społeczeństwo. Często powiedziałabym wręcz, że taki typowy "kociarz" jest dość denerwującym osobnikiem od którego raczej trzymam się z daleka. Coraz bardziej uciekam od kociego środowiska, zwyczajnie to wszystko zaczyna mnie męczyć, człowiek się rozwija i ciągle dochodzi do nowych wniosków, jednym z nich jest fakt, że oddalam się od moich hodowlanych planów, ambicji związanych z wystawami i wszystkim tym co jeszcze kilka lat temu miało dla mnie znaczenie. Dlaczego?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po pierwsze - "koty są jak chipsy, nigdy nie kończy się na jednym". To chyba typowe motto każdego <i>kociarza. </i>Nigdy nie rozumiałam dlaczego uważa się, że im więcej kotów tym lepiej, każdy się dziwi, że ja mam akurat jednego. Jeden to czasami za mało i dla mnie, ale posiadanie więcej jak 3 w mojej aktualnej sytuacji życiowej i tak byłoby nierealne, ogólnie nie wyobrażam sobie posiadania większej ilości niż 5, ale tej raczej nigdy nie osiągnę. Zastanawiam się skąd ta predyspozycja do kolekcjonowania kotów, nie mówię tutaj o hodowcach, ale raczej o ludziach, którzy w swoich domach mają kastraty. Trudno mi uwierzyć, że pracując/studiując, mając swoje obowiązki, a do tego rodzinę ma się jeszcze czas, aby każdego dnia poświęcić czasu kilku/kilkunastu kotom. Ja miewam dni kiedy trudno mi znaleźć wystarczająco czasu dla Haru, czasami tylko odezwę się do niego parę słów, zrobię co mam zrobić i dopiero jak się kładę do łóżka to mam czas, aby go chociaż przytulić. Co dopiero jakbym miała pięć takich kotów! Co gorsza, całkiem rozkłada mnie na łopatki kiedy ktoś na małym metrażu ma dużo kotów, to całkowite nieposzanowanie dla kociej natury! Czy naprawdę można kochać te zwierzęta i zapomnieć o tym, że nie są stworzeniami stadnymi? Że każdy z nich potrzebuje chwili spokoju i izolacji od innych? Że jedna kuweta i mały drapak to stanowczo za mało? Potem szok, bo kot sika na łóżko, pewnie złośliwie! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-QmNC42JsfJE/WZnfGajbHfI/AAAAAAAAGmA/e54-FigTNwgVie5GQEbvQNFNTzrBZvC2gCLcBGAs/s1600/DSC_1295.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-QmNC42JsfJE/WZnfGajbHfI/AAAAAAAAGmA/e54-FigTNwgVie5GQEbvQNFNTzrBZvC2gCLcBGAs/s320/DSC_1295.JPG" width="213" /></a>Druga sprawa - "kot to indywidualista, niczego go nie nauczysz, będzie zawsze robił to co chce!". To dopiero niezła bzdura, nagle sobie przypominają, że kot jest indywidualistą (szkoda, że w moim pierwszym punkcie jakoś zapominają). Naprawdę, nic mnie tak nie zaskakuje jak ludzie, którzy dają kotom dosłownie wejść na głowę. Kot je kiedy chce, wychodzi gdzie chce, w nocy nie daje spać, wszystko zrzuca/niszczy/zjada, a właściciel rozkłada ręce, bo przecież jak tu biednemu Wąsikowi nie pozwolić! Odpowiedzi na takie problemy? "Jak ci nie pasuje to nie bierz kota/taka jest kocia natura...". Świetne rady, wygląda na to, że typowy <i>kociarz</i> sądzi, iż kot jest za głupi, aby pojąć, że w domu w którym żyje panują dość jasne reguły. Otóż zaskoczę niektórych, ale nie! Kot potrafi nie wychodzić na stół, potrafi nie zjadać wszystkiego co zobaczy, ba, nawet sypia w nocy, serio! Przez ten chory pogląd na te wyjątkowe stworzenia zostawia się je samopas i skazuje na nudę. Przecież z kotem nic nie można robić, trzeba go okazjonalnie pogłaskać, dać jeść i posprzątać w kuwecie, a reszta? Niech robi co chce, to w końcu indywidualista! Najlepsi są ci co mówią o niektórych rasach, że są niby psie. Właściwie prawie w każdej rasie znajdzie się hodowca, który przedstawia swoją rasę jako psią. Kurcze, ludzie, chcecie psa? To go sobie kupcie, a nie szukajcie w kocie psiego charakteru. Wiecie czemu tak mówią? Bo jak się kotu poświęci więcej czasu, czegoś się go nauczy, zobaczy w nim towarzysza to w niczym nie jest gorszy od psa. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ostatnia rzecz, żeby Was więcej nie męczyć... to ciągłe gadanie o swoim kocie. Ja też kocham mojego Haru, jest moim życiem, pasją i w ogóle! Ale nie nawijam o nim non stop, kiedy dzwoni do mnie jakiś kociarz bądź się z jakimś widzę to po prostu nawija, nawija i nawija co ten kot wyczynia. Tylko słyszę "a wiesz, bo wczoraj mój Wąsik nie chciał jeść tej puszeczki", a za chwile "słuchaj, a wiesz jak wczoraj rozkopał mi żwirek w kuwecie? No masakra!". Uwielbiam dyskusje, kocham je wręcz! Nic tak nie rozwija człowieka jak pasjonująca rozmowa, ale rzeczowa! O tym co robi mój kot chętnie porozmawiam z najbliższą mi osobą, o ile zrobi coś odbiegającego od normy. Natomiast nie rozumiem zdawania relacji z każdego kroku własnego kota. Zwyczajnie mnie to nudzi, to nie jest żadna wymiana poglądów czy nawet doświadczeń. To najczęściej dyskusja dwóch osób, które się nawzajem nie słuchają, a tylko opowiadają co ich koty robią... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-RPqu_kC_X2Y/WZnfWrApJVI/AAAAAAAAGmE/-o6grEmiW68bQE33KYzgn3fOQTfH3R7RgCLcBGAs/s1600/DSC_0946.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://2.bp.blogspot.com/-RPqu_kC_X2Y/WZnfWrApJVI/AAAAAAAAGmE/-o6grEmiW68bQE33KYzgn3fOQTfH3R7RgCLcBGAs/s320/DSC_0946.JPG" width="320" /></a>Kończąc, pragnę powiedzieć, że nie miałam zamiaru nikogo obrazić. Zwyczajnie miałam ochotę wyrazić jakiś tam mój pogląd na te kocią sprawę. Podzieliłam się nieco z Wami moją refleksją o byciu <i>kociarzem</i>. Często słyszę rozmawiając z innymi, żebym się nie wypowiadała, bo mój kot to nie kot. Nie mogę więc nic ciekawego wnieść do rozmowy, bo przecież mój Haru jest zbyt nienormalny, a inni po prostu wolą narzekać i wymyślać coraz to dziwniejsze teorie o kotach. To tyle, miłego wieczoru! </div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-16506459182651394402017-08-06T02:52:00.000-07:002017-08-06T06:26:15.373-07:00Franken Prey<div style="text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-eONFnn0jcAA/WYbl0tAVarI/AAAAAAAAGis/kczDMfTV4nQizykCrzb6HIPxJ8knpGvJQCLcBGAs/s1600/DSC_0222.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://2.bp.blogspot.com/-eONFnn0jcAA/WYbl0tAVarI/AAAAAAAAGis/kczDMfTV4nQizykCrzb6HIPxJ8knpGvJQCLcBGAs/s320/DSC_0222.JPG" width="320" /></a>Ostatnio na jednej grupie facebook'owej była dyskusja o kocie, który nie lubi suplementów, ale właścicielka bardzo chciałaby, żeby jadł BARF'a. Pomyślałam, że podpowiem mój sposób, który fachowo określa się jako <b>Franken Prey</b>. Na czym on polega? Chodzi o to, że tworzy się takiego frankenstein'a z różnych części zwierząt, może być też z jednego, ale ogólnie nie daje się całego zwierzaka, bo zwykle chodzi o większy zwierzyniec jak kozy, owce, konie, itp. Kupujemy np. cielęcy móżdżek, owczą nerkę, kozi ozór i różne rozmaite podroby tworząc właśnie rekonstrukcję całej ofiary. Dla kotów chorych, które nie mogą jeść kości dodajemy jakiś suplement wapnia jak skorupki z jaj, węglan wapnia czy cytrynian wapnia, do tego zawsze dbamy o taurynę, bo jej jest zawsze za mało. Poza tym ja dodaję też jedno żółtko na jeden kilogram mięsa i jeżeli nie karmimy eko mięsem to dbamy o kwasy omega 3 w postaci oleju z łososia czy kryla. Teoretycznie stworzenie takiego posiłku jest prostsze, bo nie ma tutaj liczenia, kalkulatorów, itp. Jednak jak się okazuje ludzie niechętnie decydują się na taki model, dlaczego? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O wiele popularniejszym modelem jest <b>Whole Prey,</b> czyli kupowanie kotom myszy, szczurów, przepiórek, małych królików, albo cokolwiek co waży do 200g. Zwykle najłatwiej je dostać w postaci karmówki dla węży, jest sporo sklepów internetowych, które gwarantują wysyłkę takich zamrożonych gryzoni czy kurczaków jednodniowych. Są usypiane dwutlenkiem węgla, a następnie mrożone, nikt nie podaje żywych zwierząt! Ja nie podaję, bo takie jedzenie chociaż jest najlepsze zawiera bardzo dużo fosforu, którego w diecie Haru musi być jak najmniej. Mam nadzieję, że mój kolejny kot będzie mógł raczyć się myszkami czy małymi królikami. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Q5z7T7nPFXo/WYbmA6H9MzI/AAAAAAAAGiw/oBrIQQK2j2IQTOVAsbCGZKwcaUeZP9dJQCLcBGAs/s1600/DSC_0689.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://1.bp.blogspot.com/-Q5z7T7nPFXo/WYbmA6H9MzI/AAAAAAAAGiw/oBrIQQK2j2IQTOVAsbCGZKwcaUeZP9dJQCLcBGAs/s320/DSC_0689.JPG" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Wracając jednak do FP, wiem, że jest wiele osób, które wcale nie chcą karmić przy pomocy kalkulatora, nie mają ochoty kupować z 10 rodzai suplementów i każdy odmierzać na wadze jubilerskiej, wiem, że są osoby, które zwyczajnie w to nie wierzą. Wszystkim takim osobom polecam właśnie ten model żywienia, jest jednak jeden problem. O ile karmiąc naturalnymi suplementami czy gotowymi preparatami to ktoś decyduje za nas ile czego podać to przy franken prey musimy mieć jakąś nieco bardziej zaawansowaną wiedzę. Ok, o co dokładnie chodzi? Mój sposób jest chyba najprostszy i wydaje mi się najpewniejszy, ja po prostu u chłopa kupuję całą zwierzynę, którą najczęściej albo sama patroszę, albo dostaję z wszystkimi podrobami i głową w oddzielnej siatce. Wykorzystuję wszystko poza jelitami, żwaczem i treścią żołądka. Zawsze wydłubuję mózg i oczy, wyciągam śledzionę, przeponę, serce, nerki, grasicę (jak jest), płuca, tchawice, wątrobę, dwunastnicę, trzustkę, macicę/jajowody, jądra, itp. Następnie wykrawam mięso z kości, kroję podroby, wszystko mieszam, odrobinę mielę i dosypuję do tego węglan wapnia i żółtka jaj. Zwykle nie mieszam dwóch gatunków mięs, zdecydowanie wygodniej kupić mi jednego zwierzaka, którego Haru je przez jakiś czas. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-FWQn7VQkOOY/WYbmJPSgbfI/AAAAAAAAGi0/JO5sW5iEmj0Pm6eqcrRYAXHLTjWjVcxUQCLcBGAs/s1600/DSC_1231.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://2.bp.blogspot.com/-FWQn7VQkOOY/WYbmJPSgbfI/AAAAAAAAGi0/JO5sW5iEmj0Pm6eqcrRYAXHLTjWjVcxUQCLcBGAs/s320/DSC_1231.JPG" width="320" /></a>Rzecz jasna, można kupować oddzielnie mózgi, śledziony, wątroby, itp. poporcjować i dodawać do odpowiedniej ilości mięsa, ale nim się to zrobi wypadałoby zobaczyć proporcję. Często denerwuję się kiedy poleca się zwiększanie ilości podrobów, bo właściwie po co? Tak naprawdę wszystkie te podroby, które ja normalnie dodaję gubią się w ilości mięsa, to taki niewielki procent, faktycznie gdzieś 15% całego posiłku mięsnego. Nie bawię się też w liczenie wątroby, po prostu daję całą, jak miałam koze, której wątroba ważyła 800g to tyle dałam. Najłatwiej kupić całą tuszę z przynależnymi podrobami i samemu się przekonać jak to wygląda, dopiero po jakimś czasie można kupować oddzielnie podroby i jakoś komponować, przynajmniej według mnie. Karmię tak mojego rudzielca właściwie od początku mojej przygody z surowizną, jak po paru miesiącach musiałam wywalać ciągle mięso z suplementami i widziałam, że mój kot podchodzi do miski za karę to zaczęłam szukać alternatyw. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jakie są trudności? Pierwszą trudnością jest dostępność, po taką tuszkę nie idzie się do sklepu, trzeba ją kupić od osoby prywatnej, a najlepiej od tzw. chłopa. Jak znaleźć takiego dojścia? Ja zawsze polecam portal olx, tam można różne cudeńka wynaleźć. Do tego u mnie jest portal mojego regionu, tam znalazłam większość moich aktualnych dostawców, których bardzo sobie cenię. Dzisiaj też część zwierząt mogę hodować sama, więc mięso mam tym pewniejsze, podobnie jak jajka. Ok, wiem, że ludzie nie lubią czytać nie wiadomo jak długich tekstów, więc takie krótkie podsumowanie plusów i minusów karmienia. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
+ zdecydowanie zdrowsze (zwłaszcza jak mięso jest ekologiczne)</div>
<div style="text-align: justify;">
+ często smaczniejsze i chętniej jedzone przez koty</div>
<div style="text-align: justify;">
+ zwyczajnie tańsze (często takie podroby odpadowe są za darmo)</div>
<div style="text-align: justify;">
+ nauka anatomii</div>
<div style="text-align: justify;">
+ gryzienie dużych kawałków/kości </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
- trzeba pokonać własne obrzydzenie i uprzedzenie</div>
<div style="text-align: justify;">
- trzeba mieć dużą zamrażarkę i miejsce na rozbiórkę tusz</div>
<div style="text-align: justify;">
- trudno dostępne</div>
<div style="text-align: justify;">
- wymaga wiedzy</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Byłoby bajką jakby ten model nie miał żadnych minusów, jednak rzeczywistość wygląda inaczej. Staje się on nieco trudniejszy, ale przy odrobinie dobrych chęci można kota karmić niemal tak naturalnie jakby to miał w naturze, a do tego gwarantuję, że o wiele bardziej posmakuje w czystym mięsiwie jak w milionach suplementów. Żeby jednak nie było, to nie jest tak, że jestem przeciwniczką klasycznego BARF'a, absolutnie! Po prostu ja wolę ten sposób, mój kot również. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/--rUoioa59WM/WYbmWK0NnGI/AAAAAAAAGi8/DqUKraOusWQtnd-b71HDuzZhn7tSh7oTQCLcBGAs/s1600/DSC_0743.JPG" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="133" src="https://4.bp.blogspot.com/--rUoioa59WM/WYbmWK0NnGI/AAAAAAAAGi8/DqUKraOusWQtnd-b71HDuzZhn7tSh7oTQCLcBGAs/s200/DSC_0743.JPG" width="200" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-5EVciFh74VQ/WYbmWvAEGUI/AAAAAAAAGjA/9TDfs_CP_6Qx8OYi1qmQISNMS2ablCKigCLcBGAs/s1600/DSC_0217.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="133" src="https://4.bp.blogspot.com/-5EVciFh74VQ/WYbmWvAEGUI/AAAAAAAAGjA/9TDfs_CP_6Qx8OYi1qmQISNMS2ablCKigCLcBGAs/s200/DSC_0217.JPG" width="200" /></a><a href="https://1.bp.blogspot.com/--ydduMZX8Xk/WYbmVEca55I/AAAAAAAAGi4/ph8AQAEa1SUyZxbqoxvGJjsxIVXP8DgTwCLcBGAs/s1600/DSC_1553.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1068" data-original-width="1600" height="133" src="https://1.bp.blogspot.com/--ydduMZX8Xk/WYbmVEca55I/AAAAAAAAGi4/ph8AQAEa1SUyZxbqoxvGJjsxIVXP8DgTwCLcBGAs/s200/DSC_1553.JPG" width="200" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-66315692284382817662017-07-18T02:35:00.000-07:002017-07-18T02:35:30.106-07:00Zdrowie, ile cię trzeba cenić<div style="text-align: justify;">
...ten tylko się dowie, kto cię stracił. Moje życie obraca się w dużej mierze wokół zdrowia mojego Haru, minęło pół roku od ostatnich badań i znowu mamy powtórkę! Mogę się pochwalić, że początkiem lipca wykonaliśmy u dr Niziołka kontrolne echo serca. Dowiedziałam się, że chociaż komora się powiększyła to mamy polepszenie! Polega ono na tym, że światło w sercu również się powiększyło, a co za tym idzie krew jest lepiej pompowana. Oczywiście, usłyszałam, że to przypadek i zbieg okoliczności i nie mam się w ogóle z czego cieszyć! Bo za rok może okazać się, że jest dużo gorzej, w końcu HCM to nieprzewidywalna choroba! Jednak mimo całego tego ostrzeżenia następne echo serca zamiast za pół roku będziemy wykonywać za rok! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Oczywiście, że dieta nie miała tutaj żadnego znaczenia! Po co ja podaję mojemu Haru taurynę czy l-karnitynę? W ogóle nie mają żadnego wpływu na pracę serca! To jakieś żarty przecież, l-karnityna wcale nie jest na pracę mięśni, a tauryna w ogóle nie wpływa na rozwój i pracę serca. Ale co ja się będę kłócić, jestem tylko zwykłym człowiekiem, który co gorsza nie ma żadnego wykształcenia w kierunku weterynarii. Jak zawsze z pokorą przyjęłam wszystkie słowa, ale wyszłam wiedząc, że i tak zrobię to co uważam za słuszne. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kiedy już myślę, że wszystko zaczyna się układać, zrobię tylko badania krwi i będzie ok to znowu przeżywam szok! Haru jakieś 3 miesiące temu miał dziwny "atak", spadł z półki na drapaku i zaczął się chwiać. Głowa chodziła mu na bok, wyglądał jakby dostał zawrotów głowy, a do tego tylne łapy chwilowo miały lekki niedowład, próbował uciekać potykając się o własne łapy. W ostatni piątek znowu miał miejsce podobny atak, ale tym razem na balkonie, różnił się też tym, że Haru zaczął miauczeć i wyraźnie bał się całej tej sytuacji. Już za pierwszym razem myślałam o neurologu, ale uznałam, że może uderzył się w głowę i był lekko zdezorientowany (to nie była duża wysokość), jednak przeczucie jak zwykle mnie nie myliło! Skoro historia się powtórzyła oznacza to, że coś faktycznie się dzieje. Pozostaje mi się udać do Wrocławia gdzie znajdę najlepszego specjalistę w zakresie neurologii i mieć nadzieję, że to nie jest poważna sprawa. Kieruję jednak do Was prośbę, jeżeli ktokolwiek spotkał się z nowotworem mózgu, padaczką, zapaleniem błędnika u kota to proszę, piszcie do mnie! Wszystkie możliwe informacje o objawach i diagnostyce na pewno się przydadzą. Do pozostałej reszty, proszę o trzymanie kciuków! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Kończąc niezbyt optymistycznie przepraszam za rzadkie udzielanie się na blogu, zwyczajnie jestem pochłonięta innymi rzeczami i trudno mi myśleć o kolejnych notkach. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-zrT8iSCoEEY/WW3WVZWiTDI/AAAAAAAAGhw/_ROuR7Iv8zYj9T9i9B6V5OCcIsl7qaWbgCLcBGAs/s1600/DSC_1228.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-zrT8iSCoEEY/WW3WVZWiTDI/AAAAAAAAGhw/_ROuR7Iv8zYj9T9i9B6V5OCcIsl7qaWbgCLcBGAs/s640/DSC_1228.png" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-7965330885306063922017-05-25T12:23:00.003-07:002017-05-25T13:11:11.734-07:00easy B.a.r.F instrukcja <div style="text-align: justify;">
Jak się otwiera sklep to kluczowa jest reklama! Teraz szukam innych blogerów, ale sama przecież też mam kociego to postanowiłam i tutaj Wam nakreślić nieco stosowanie tego preparatu. W poniedziałek robiłam mieszankę dla rudzielca, wzięłam aparat, było słońce, a do tego otwarty easy B.a.r.F, więc zaczynamy! Mój niezawodny dostawca mnie zawiódł, bo nie przywiózł mi tym razem wszystkich podrobów i krwi, postanowiłam nieco wspomóc się gotowym preparatem. W menu mamy kozę! Wiem, że jeżeli miałabym tworzyć gotowe przepisy na pewno nie powinny być z kóz, a raczej z indyka, wołowiny czy kurczaka. Jednak ja nie chcę tworzyć przepisów, chcę, żeby każdy mógł się nauczyć robić to sam, bo według mnie ciężko się barfuje jeżeli nie ma się wiedzy. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Czym dokładnie jest easy B.a.r.F możecie sobie sprawdzić <a href="http://allegro.pl/listing/user/listing.php?us_id=45795459&order=m">tutaj</a> i <a href="http://velvetmedium.blogspot.com/2016/04/easy-barf.html">tutaj</a>. </div>
<div style="text-align: justify;">
Mój przepis:</div>
<ul><a href="https://4.bp.blogspot.com/-MCsA8fMkal4/WSciBe-P2II/AAAAAAAAGZU/hZKB4PFdOsUv4pRZimh5j-rlmvk3J14zQCLcB/s1600/1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="656" data-original-width="1000" height="261" src="https://4.bp.blogspot.com/-MCsA8fMkal4/WSciBe-P2II/AAAAAAAAGZU/hZKB4PFdOsUv4pRZimh5j-rlmvk3J14zQCLcB/s400/1.png" width="400" /></a>
<li style="text-align: justify;">koźlina 5508g</li>
<li style="text-align: justify;">mózg kozi 88g</li>
<li style="text-align: justify;">serce kozie 116g</li>
<li style="text-align: justify;">nerka kozia 101g</li>
<li style="text-align: justify;">wątroba kozia 258g</li>
<li style="text-align: justify;">easy B.a.r.f basic 58,13g</li>
<li style="text-align: justify;">węglan wapnia 35g</li>
<li style="text-align: justify;">tauryna 15g</li>
<li style="text-align: justify;">żółtka jaj 7 (ja użyłam 2 gęsie i 2 indycze)</li>
<li style="text-align: justify;">kwasy omega 3 - olej z łososia/z kryla</li>
<li style="text-align: justify;">węglowodany opcjonalnie </li>
</ul>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Zabrałam się najpierw za wykrawanie mięsa z kości, wyszła mi całkiem niezła ilość, bo kozy, które aktualnie kupuję są dość mięsnej rasy. Mam taki zwyczaj, że część mielę, zwykle są to najbardziej tłuste partie, których mój Haru za bardzo jeść nie chce. Do nich dodaję węglowodany (w moim przypadku do psyllium albo gotowane warzywo) oraz suplementy, zwykle taurynę, żółtka jaj i suplement wapnia, ale bywa, że właśnie i easy B.a.r.F się tam znajdzie. Po odmrożeniu dodaję do partii mielonej dużo wody oraz mączkę z kryla. Reszta krojonego mięsa pozostaje czysta bez suplementów, jest to wtedy zdecydowanie chętniej jedzone, więc jak już to ja suplementuje posiłki w skali dnia. Jeżeli chodzi o ilość czego w przepisie, ponieważ użyłam połowę kozy (druga część zawędrowała do mojego chrześniaka) to użyłam i połowę mózgi, połowę serca, połowę wątroby oraz jedną nerkę. W przypadku dodania easy barf'a jest tak, że daje się 10g na 1kg mięsa, tutaj z racji, że wyszło mi nieco ponad 5,8kg to dodałam te 58,13kg. Dla osób, które boją się tego typu liczenia polecam zaznajomić się z kocim kalkulatorem z <a href="http://www.barfnyswiat.org/">Barfnego Świata</a>. Jeżeli wszystko to wrzucicie do kalkulatora to podejrzewam, że witamina D będzie nieco ponad normę, faktycznie wątroby nie musicie dodawać tak dużo, ale ja daję jej całkiem sporo. Mój kot ma oznaczony poziom witaminy D w krwi, więc gdyby cokolwiek się działo na pewno bym się dowiedziała (badam x2 w roku). </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-oLYWZrMdwtM/WScknytWdrI/AAAAAAAAGZk/9E0D1szSnrMG3q_UnNvxUYMiM2wCqQgrACLcB/s1600/2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="667" height="400" src="https://4.bp.blogspot.com/-oLYWZrMdwtM/WScknytWdrI/AAAAAAAAGZk/9E0D1szSnrMG3q_UnNvxUYMiM2wCqQgrACLcB/s400/2.png" width="266" /></a><a href="https://2.bp.blogspot.com/-LtpIO3Btrbw/WSckv0SWZEI/AAAAAAAAGZo/mLtA90G-V2ECIRws1X5ok7Q78nlOCiH2ACLcB/s1600/4.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1000" data-original-width="667" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-LtpIO3Btrbw/WSckv0SWZEI/AAAAAAAAGZo/mLtA90G-V2ECIRws1X5ok7Q78nlOCiH2ACLcB/s400/4.png" width="266" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Korzystam z wagi kuchennej, ale wiem, że sporo osób preferuje jubilerską, jest na pewno dokładniejsza. Na wadze od lewej mamy easy B.a.r.F, węglan wapnia oraz taurynę. Niestety, easy barf ma to do siebie, że naprawdę ciężko się go rozpuszcza w wodzie, poleciłabym używanie blendera, miksera czy coś w tym stylu, inaczej pozostają nierozbite grudki. Wiem jednak, że są koty (np. mój), któremu one nie przeszkadzają w niczym. Kiedy ja zaczynałam barfowanie ten preparat był dość popularny i trudno dostępny, nawet wtedy tzw. guru kociego barfa korzystały z niego jeżeli nie miały naturalnych suplementów, albo jak koty miały kryzys. <b>Spójrzmy na skład:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Pektyna, Chlorek sodu, Chlorek magnezu</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span>
<br />
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Białko surowe: 5,2%, Tłuszcz surowy: 0,6% , Włókno surowe: 0,2%, Popiół surowy: 38,5%, Sód: 12,8%, Magnez: 0,1%</span></div>
<span style="font-size: small;">
</span>
<br />
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Witamina
A 303.000 IE, Witamina D3 30.300 IE, Witamina E / wszystkie
rac-alfa-tokoferolacetat 6.780 mg, witamina B1 465 mg, witamina B2 364
mg, witamina B6 320 mg, witamina B12 3030 μg, biotyna 12 000 μg, kwas pantotenowy
900 mg, Niacyna 3.260 mg, kwas foliowy 84 mg, 3 g siarczan żelaza,
1,160 mg cynk, 280 mg Mangan z tlenku manganu, 56 mg Jod z jodek wapnia,
200 mg miedź z siarczaniu miedzi</span></div>
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: small;">Nie jest on jakoś szczególnie naturalny, nie mamy tutaj sproszkowanego żółtka jaj czy alg, można założyć, że jest gorzej przyswajalny. Jednak jego niepowtarzalnym plusem w odróżnieniu od TCPremix czy Felini Complete jest to, że można na nim pracować na różne sposoby. Możemy korzystać tylko ze standardowego pakietu jak easy B.a.r.F + suplement wapnia + suplement sodu + tauryna. Możemy jednak dodawać wszystkie możliwe podroby, jajka, różne źródła kwasów omega 3, ryby, a nawet naturalne suplementy jak drożdże, algi, hemoglobinę, osocze, itp. Przez co staje się idealny dla kotów, które docelowo mają być karmione naturalnymi suplementami, ale póki co nie chcą ich jeść. Można do easy barfa dosypywać bez obaw naturalne suple i powoli przyzwyczajać kota, nie bojąc się jednocześnie, że już któryś tydzień je niezbilansowane posiłki. Chociaż są dwa typy tego preparatu gdzie nie trzeba dodawać nic, ale o tym może następnym razem! </span></div>
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-be5h1xGZanE/WSconoUCtHI/AAAAAAAAGZ4/PYuf_rZq45YevGA2vI9dFIKsCvvzx8RLACLcB/s1600/6.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="133" src="https://2.bp.blogspot.com/-be5h1xGZanE/WSconoUCtHI/AAAAAAAAGZ4/PYuf_rZq45YevGA2vI9dFIKsCvvzx8RLACLcB/s200/6.png" width="200" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-K3HKgB1vQgQ/WSckf8dTJqI/AAAAAAAAGZs/ydv_raT_CAsyIoyqXH_5Tq0nneloiF0fACEw/s1600/3.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="133" src="https://4.bp.blogspot.com/-K3HKgB1vQgQ/WSckf8dTJqI/AAAAAAAAGZs/ydv_raT_CAsyIoyqXH_5Tq0nneloiF0fACEw/s200/3.png" width="200" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-WoOtX_IJ7Vc/WScomi6GE3I/AAAAAAAAGZ0/yWYebUPLQ4osY-WQBZU98kest_fBT_rlwCLcB/s1600/5.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="133" src="https://4.bp.blogspot.com/-WoOtX_IJ7Vc/WScomi6GE3I/AAAAAAAAGZ0/yWYebUPLQ4osY-WQBZU98kest_fBT_rlwCLcB/s200/5.png" width="200" /></a></div>
<div class="NoSpacing" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<span style="font-size: small;">Mówi się często o tym, że karmienie easy B.a,r,F'em jest bardzo drogie, specjalnie dla Was postanowiłam wszystko dokładnie policzyć!</span><br />
<b><span style="font-size: small;">Dzienny koszt wyżywienia kota 9kg na 27 dni:</span></b><br />
<span style="font-size: small;">- koza i podroby 80zł</span><br />
<span style="font-size: small;">- easy B.a.r.F (opakowanie 100g 67zł)</span><br />
<span style="font-size: small;">- węglan wapnia (opakowanie 500g 28zł)</span><br />
<span style="font-size: small;">- tauryna (140g 16zł) </span><br />
<span style="font-size: small;">- jajka (4zł gęsie i 2zł indycze)</span><br />
<br />
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-SQQZDfZhrZc/WScsekvN52I/AAAAAAAAGaI/g8RnPR7ASJoLHaqKHXMsjcMh4YixzOVKwCLcB/s1600/7.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="213" src="https://4.bp.blogspot.com/-SQQZDfZhrZc/WScsekvN52I/AAAAAAAAGaI/g8RnPR7ASJoLHaqKHXMsjcMh4YixzOVKwCLcB/s320/7.png" width="320" /></a><span style="font-size: small;">80zł + 38zł + 1,96zł + 1,60zł + 12zł = 133,56zł/27 dni =<b> 4,94zł jako dzienny koszt</b>. W porównaniu najlepsze puszki, którymi karmiłam chwile przed przejściem na BARF'a - Power of Nature kosztowały mnie 12zł dziennie. Jeżeli zmienimy to na kota<b> 4,5kg wyjdzie nam 2,47zł</b>. </span><br />
<br />
<span style="font-size: small;">Oczywiście, nie oszukujmy się, dużą rolę odgrywa cena mięsa i dostęp do niego, a naturalne suplementy zawsze będą lepsze i wyjdą taniej. Jeżeli jednak ktoś zaczyna, nie ma ochoty bądź uważa, że BARF jest zbyt skomplikowany to uważam, że to i tak jest lepsze niż jakakolwiek puszka czy sucha karma! Wciąż wiemy co nasz kot je i mamy na to ogromny wpływ, poza tym są koty, które nie chcą według ich właścicieli przejść na naturalne suplementy, również uważam, że lepiej je karmić takim preparatem niż podać puchę z górnej półki i mięcho z 3x w tygodniu. </span><br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-egcdd8zvj9o/WScsfbv-_II/AAAAAAAAGaM/8DHHlVR3Trk_UbJAa_CtCpd8fAc5SuXwwCLcB/s1600/8.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="667" data-original-width="1000" height="213" src="https://1.bp.blogspot.com/-egcdd8zvj9o/WScsfbv-_II/AAAAAAAAGaM/8DHHlVR3Trk_UbJAa_CtCpd8fAc5SuXwwCLcB/s320/8.png" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeżeli o mnie chodzi to nigdy nie byłam jakimś radykalnym wyznawcą kociego kalkulatora. Ja w ogóle uważam, że ograniczenie suplementów i zastąpienie je naturalnymi produktami jest o niebo lepsze. Tzn. algi czy drożdże też są naturalne, ale wolę kupić całą tuszkę (często niepatroszoną) i podać wszystko to co jest faktycznie potrzebne. Haru nie może jeść kości, a przez historie nerkowe używam węglanu wapnia, jednak zawsze daję mózg, śledzionę, wątrobę, nerki, serce, płuc trochę, wydłubię jakieś oko, ozór czy krew. Mój rudzielec preferuje taki sposób karmienia, dlatego ja nigdy nie będę tak w 100% polecać jakichkolwiek suplementów, bo sama zwyczajnie ich nie używam (wyjątkiem jest tauryna i kwasy omega 3). Wiem, że taki sposób wymaga wiedzy, ale i dobrych źródeł. Jednak jak się chce to się da wszystko! Mieszkam w małym miasteczku, a wszystko poza strusiem jestem w stanie tutaj kupić ;) </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-size: small;"><a href="https://4.bp.blogspot.com/-SQQZDfZhrZc/WScsekvN52I/AAAAAAAAGaI/g8RnPR7ASJoLHaqKHXMsjcMh4YixzOVKwCLcB/s1600/7.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"></a></span></div>
<span style="font-size: small;"><br />
</span>Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-63386960949194330922017-04-22T12:23:00.001-07:002017-04-22T12:23:45.656-07:00Biznesy - sklep Majo<div style="text-align: justify;">
Nadchodzi w życiu taki moment kiedy zastanawiamy się co by tu ze sobą począć. Studiuje sobie psychologie spokojnie już 3 rok, przede mną jeszcze tylko kolejne 2, a potem to już z górki, bo przecież 5 dodatkowych lat w wybranym nurcie. Jeszcze na końcu jakiś staż, trochę praktyk no i mam zwód jak się patrzy! Taaa... tylko co tu robić nim skończę budować zaplecze dla mojej przyszłej "kariery"? Mogłabym pracować w restauracji jako kelnerka (potykam się o własne nogi), mogłabym też wykładać towar za 6zł/h, a nawet rozdawać ulotki! Możliwości w małym miasteczku są ogromne! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-HdtqvteTxvw/WPutiTPus6I/AAAAAAAAGUE/S3CY2NBqRdYDX_MDIAW93e4zg-8wU_ksACLcB/s1600/Majo.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="https://4.bp.blogspot.com/-HdtqvteTxvw/WPutiTPus6I/AAAAAAAAGUE/S3CY2NBqRdYDX_MDIAW93e4zg-8wU_ksACLcB/s200/Majo.png" width="200" /></a>I tak się głowię odkąd skończyłam 18-lat, w końcu wymyśliłam! A jakby tak otworzyć coś własnego? Przecież to nie może być takie trudne! Jak już wymyśliłam to zderzyłam się z wesołą rzeczywistością. Pominę wiele nietypowych, ale i przykrych sytuacji, które spotkały mnie w ukochanej skarbówce, najciekawiej zrobiło się w momencie gdy chciałam załatwić numer weterynaryjny! O, najpierw się dowiedziałam, że nie mam szans i żebym delikatnie mówiąc - spadała na drzewo. Potem jednak się okazało, że i dla mnie znajdzie się miejsce, po przygotowaniu specjalnego pomieszczenia, pisaniu różnych instrukcji (mycie rąk takie skomplikowane!) w końcu wygrałam! Firmę otworzyłam 9 stycznia, a wystartowałam ze wszystkim 19 kwietnia. Nic tylko otwierać u nas biznesy! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jak Was jeszcze nie zanudziłam to przejdę do rzeczy, otóż wymyśliłam sobie, że zostanę dystrybutorem <a href="http://lillysbar.de/">Lilly's Bar</a>, czemu? Bo sama odkąd pamiętam ściągam od nich prosto z Niemiec suplementy, bo dostanie ich w Polsce zawsze graniczyło z cudem. Tam mają węglan wapnia, cytrynian wapnia i <a href="http://velvetmedium.blogspot.com/2016/04/easy-barf.html">easy B.a.r.f</a>, którego jakiś zapas zawsze mam w domu. Z czasem zaczęłam organizować zamówienia grupowe na jednym z forum, w końcu wykminiłam (brawo ja), że może warto iść w te stronę? Do tego mam bardziej utalentowaną ode mnie manualnie <a href="http://www.thedamonbc.com/">przyjaciółkę</a>, która też zna tutejsze realia. Ona postanowiła szyć szelki, obroże czy smycze przeznaczone dla psów, kotów, ale przede wszystkim fretek! Do tego końcem zeszłego roku zabrała się za kynoterapię, dzięki czemu Damon został certyfikowanym psim terapeutą. Postanowiłyśmy wszystko połączyć i coś stworzyć, może się uda? </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O akcesoriach Moniki na pewno pojawi się kolejna notka, a dzisiaj krótko opowiem Wam o suplementach. Skupiłam się głównie na 3 typach easy B.a.r.f, to suplement dzięki, któremu możemy zrezygnować z dodawania wszystkich naturalnych suplementów. Jest o tyle fajny, że możemy dodawać pewne rzeczy, ale wcale nie musimy. Jest dość neutralny w smaku, a co za tym idzie koty łatwo go akceptują. Mamy trzy typy:</div>
<div style="text-align: justify;">
-<b>basic,</b> do niego dodajemy taurynę i suplement wapnia</div>
<div style="text-align: justify;">
-<b>sensitive </b>do którego nic nie trzeba dodawać, jest hipoalergiczny, a do tego nie zawiera fosforanów</div>
<div style="text-align: justify;">
-<b>plus </b>przeznaczony dla kotów zdrowych, również nie musimy nic do niego dodawać i w przeciwieństwie do sensitive zawiera fosforany. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Poza tym zależało mi na tym, aby sprowadzić węglan wapnia, który jest dla kotów nerkowych jako źródło wapnia, idealny wyłapywacz fosforu, a do tego nadaje się dla kotów, które nie mogą skorupek z jaj. Cytrynian wapnia znowu jest dobry do problemów z pęcherzem, bo najmniej alkalizuje mocz. Poza tym jeszcze pojawiła się kora wiązu jako niezbędnik w przypadku jakichkolwiek problemów związanych z żołądkiem czy jelitami. Uff, no to się zareklamowałam! To gdzie można kupić? Na razie zapraszam na a<a href="http://allegro.pl/listing/user/listing.php?us_id=45795459&order=m">llegro</a>, bo zwyczajnie zabrakło mi czasu i siły na skończenie strony internetowej. Oczywiście zaproszę Was też na <a href="https://www.facebook.com/MajoMonRon-craft-154630875067866/?fref=ts">fanpage</a>! </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
W razie pytań, potrzeby doradztwa czy co tam przychodzi Wam do głowy, piszcie! </div>
<div style="text-align: justify;">
majoforpet@gmail.com albo dzwońcie 730 258 123. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-M7xTnbk1XDg/WPutWH8tA3I/AAAAAAAAGT8/1vcNLR7kmRQ15J3HxoxDYc4xLRGrBpeAQCLcB/s1600/kora.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://2.bp.blogspot.com/-M7xTnbk1XDg/WPutWH8tA3I/AAAAAAAAGT8/1vcNLR7kmRQ15J3HxoxDYc4xLRGrBpeAQCLcB/s200/kora.png" width="200" /></a><a href="https://4.bp.blogspot.com/-pQAvnUyxn2w/WPutXKYJTTI/AAAAAAAAGUA/qE3oj0ByC5wMi5soxKnnfe8j30WLcxU7QCLcB/s1600/easys.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://4.bp.blogspot.com/-pQAvnUyxn2w/WPutXKYJTTI/AAAAAAAAGUA/qE3oj0ByC5wMi5soxKnnfe8j30WLcxU7QCLcB/s200/easys.png" width="200" /></a><a href="https://3.bp.blogspot.com/-nKUA_0VQbtI/WPutUq-vjHI/AAAAAAAAGT4/Kw_5PheDTQM8swdi-K3gyh9pOl6CszyPQCLcB/s1600/easyb.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="133" src="https://3.bp.blogspot.com/-nKUA_0VQbtI/WPutUq-vjHI/AAAAAAAAGT4/Kw_5PheDTQM8swdi-K3gyh9pOl6CszyPQCLcB/s200/easyb.png" width="200" /></a></div>
<br />Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-7968798730859428502017-03-29T06:16:00.000-07:002017-03-29T07:54:49.880-07:00Meatlove - co to za kiełbaski? <div style="text-align: justify;">
Na wrocławskiej wystawie kotów przechodziłam przez różne stoiska w poszukiwaniu jakichś różności dla mojego rudzielca. W sobotę natknęłam się na jakieś kiełbasy i moja pierwsza, a zarazem dość standardowa myśl "co to mielonki? Pewnie kurak zmielony z dziobem i piórkami z dodatkiem ryżu". Postanowiłam iść dalej i olać cały temat, ale w końcu w niedziele przez straszny ruch na wystawie zmuszona byłam tam pozostać nieco dłużej, zaczęłam czytać co to za dziwy. Nagle się okazuje, że firma <b><a href="http://meat.love/pl">Meatlove</a></b> produkuje swoje mielonki z myślą o barferach. Tylko co to ma wspólnego z barfem skoro to nie jest surowe mięso? </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-pKe2aZaIEaI/WNuykqKbQOI/AAAAAAAAGQc/bJv_XSXctMk9sJ0UhtGHfZwz84V4KrrdQCLcB/s1600/kon.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="238" src="https://3.bp.blogspot.com/-pKe2aZaIEaI/WNuykqKbQOI/AAAAAAAAGQc/bJv_XSXctMk9sJ0UhtGHfZwz84V4KrrdQCLcB/s400/kon.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Oczywiście, największy wybór był dla psów, ale skoro wszystko jest mielonką to dla mnie żadna różnica. Rozmawiając z przedstawicielką usłyszałam, że to ma być taki awaryjny rodzaj karmienia, np. na wyjazdy typu wystawy, wakacje czy dłuższa podróż. Poza tym zdarza się każdemu czasami nie rozmrozić mięsa, bywa też tak, że akurat mieszanka w zamrażarce się skończyła, a czasami zamrażarka pada i całe mięso nadaje się do wyrzucenia. Co wtedy najlepiej zrobić? Ja mam daleko do wszystkich możliwych masarni, nie zawsze też widzę sens w kupowaniu niewielkiego kawałka na już. Normalnie kupuję całe tusze zwierząt, ten kto kupował w ten sposób wie, że dostawca mięsiwa czasami zmieni termin albo z powodu innych okoliczności akurat mięso do mnie nie dociera. Zwykle mam w szafce jakieś lepsze puszki czy saszetki jak Catz Finefood, GranataPet czy Feringa. Na wystawie kupiłam 600g koniny i 80g bawoła, to drugie jednak zostało zjedzone już w poniedziałek po wystawie, bo ktoś nie wyciągnął słoiczka do rozmrożenia. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-WDij9PNt3Zw/WNuycWfZjGI/AAAAAAAAGQY/Su03HNsawxgmj225aPPWP-zysiOZdGQWgCLcB/s1600/Bez%2Bnazwy-1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-WDij9PNt3Zw/WNuycWfZjGI/AAAAAAAAGQY/Su03HNsawxgmj225aPPWP-zysiOZdGQWgCLcB/s400/Bez%2Bnazwy-1.png" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Co my tutaj mamy... skład właściwie jest dobrze objaśniony, jedyne co mnie interesowało to stosunek mięsa do podrobów, a wygląda on tak - 70:30. Czyli mamy 70% mięsa i 30% podrobów, podroby dość standardowe, w niektórych kiełbasach widziałam też inne jak nerki czy nawet krew, ale tutaj mamy standardzik. Jedyne co mnie nieco niepokoi to, to, że nie wiem ile dokładnie jest podrobów, podejrzewam, że według kolejności najwięcej jest serc, potem wątroba i płuca, ale ile dokładnie? Jeżeli wątroby jest w okolicach 10% to, to troszeczkę za dużo, idealnie by było w przedziale od 5-8%, ale też narzekać nie będę. W większości puszek podrobów jest zawsze w okolicach 50-70%, także tutaj i tak miłym wyjątkiem właściwie jest samo mięso. Oczywiście patrząc na skład to moja pierwsza sugestia - taka konina raczej nie powinna być samodzielnym posiłkiem, jest to bardzo chude mięso po prostu.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-Um45kfRHGtM/WNutKZcw9BI/AAAAAAAAGP4/A5bUOwGj-ZIAGHhPiycGwUBJy9iIVpUqgCEw/s1600/mies.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://1.bp.blogspot.com/-Um45kfRHGtM/WNutKZcw9BI/AAAAAAAAGP4/A5bUOwGj-ZIAGHhPiycGwUBJy9iIVpUqgCEw/s640/mies.png" width="640" /></a> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Po przekrojeniu wydobył się bardzo aromatyczny zapach, mięso w środku było bardzo wilgotne, aczkolwiek trzymałam te kiełbasę w temperaturze pokojowej. Poporcjowałam, część dałam do spróbowania rudzielcowi, a resztę zamroziłam. Mielonka wygląda jak puszka kocia z wyższej półki, zapachem powiedziałabym, że też ją przypomina. Na pewno bez problemu można pognieść ją widelcem i dolać wody, ewentualnie wybranych suplementów. Z pewnością przydałby się chociaż jakiś wapń (cytrynian wapnia, węglan wapnia, skorupki z jaj) i dla kota obowiązkowo tauryna, wtedy taki posiłek miałby już jakiś kształt. Chociaż z tego co widziałam Meatlove próbuje stworzyć też pełnowartościowe pakiety i dla kotów, można tam znaleźć właśnie skorupki z jaj, taurynę i kilka podstawowych suplementów. Jak widać przemysł związany z BARF'em bardzo idzie do przodu, może kiedyś zaczną sprzedawać mieszanki zrobione z ekologicznego mięsa od chłopa? Kto wie...</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-Jgm1ieNJpCM/WNuuHNF1k8I/AAAAAAAAGP8/kLHec1Eg6L81j-RIaH-7Yvm8QErt_EIvQCLcB/s1600/meat.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://2.bp.blogspot.com/-Jgm1ieNJpCM/WNuuHNF1k8I/AAAAAAAAGP8/kLHec1Eg6L81j-RIaH-7Yvm8QErt_EIvQCLcB/s640/meat.png" width="426" /></a></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Wiem, że mina mojego rudzielca sugeruje zdegustowanie (on ma po prostu taki wyraz pychola!) to jednak był naprawdę zachwycony! Podawałam mu kilka razy puszki z koniny i raz surową i kompletnie olał. Teraz po prostu zaryzykowałam kupując gatunek mięsa do którego normalnie nie mam dostępu. Haru był po normalnym barfnym śniadaniu, ale popołudniu bojąc się, że pogoda ma się zepsuć uznałam, że czas na zdjęcia! Pokroiłam mu ze 100g i podałam, pałaszował aż miło, pewnie zjadłby nawet więcej gdybym tylko na to pozwoliła. Na pewno mogę te koninę potraktować jako dobry przysmak, czasami z rudzielcem coś poklikam to może zechciałby współpracować dla odmiany z koniną, a nie z tuńczykiem. Nie mam tutaj zdjęć jak zajadał kiełbaskę z bawołem, ale zdecydowanie mniej mu pasowała. Była o wiele bardziej sucha, może to ze względu na swój rozmiar, ale nie wyciekał z niej nęcący sosik i jej zapach był zdecydowanie mniej intensywny. Zjadł, bo był głodny, ale bez większego entuzjazmu. </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-IsCl-gNXbMA/WNuwJWktDGI/AAAAAAAAGQI/nMm_uqoLPZ0L3NoCtS02Lfq_YSHztznkgCLcB/s1600/ee.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="https://2.bp.blogspot.com/-IsCl-gNXbMA/WNuwJWktDGI/AAAAAAAAGQI/nMm_uqoLPZ0L3NoCtS02Lfq_YSHztznkgCLcB/s640/ee.png" width="640" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-v8PJSh-iaOU/WNuq1MPiCZI/AAAAAAAAGPo/KvgEgUCISZcnsG7Ub-f85Wj-jilkG2y2ACLcB/s1600/DSC_0953.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"></a><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Teraz zastanówmy się jakby to wyglądało gdybym chciała karmić tylko takimi kiełbasami, 600g koniny to w sklepie internetowym Meatlove kwota w wysokości 25,99zł. Czyli po przeliczeniu wychodzi 4,33zł za 100g, mój Haru musiałby zjeść 400g dziennie przynajmniej, czyli wychodzi około 17,32zł jako dzienny koszt wyżywienia, w porównaniu zbilansowana puszka Power of Nature to około 12zł za dzień. Cena wychodzi mówiąc delikatnie poza mój portfel, zwłaszcza, że karmiąc BARF'em wydam od 4-7zł dziennie. Gdybym miała mniejszego kota to oczywiście cena byłaby przyjemniejsza, ale wciąż wysoka. Traktując to jedno jako niewielki dodatek do diety można jakoś przełknąć te cenę i czasami się szarpnąć. Nie powiem Wam jak wygląda długotrwałe karmienie tą dietą, wszystko zależy od tego jakich dodatków użyjecie. Na pewno bez suplementów ani rusz, a przynajmniej wapń i tauryną powinny się znaleźć jako niezbędny element każdego posiłku. Na pewno nie porównam tego sposobu karmienia z BARF'em, białko po gotowaniu bardzo traci na wartości, zresztą nie tylko białko. Dlatego pozostaję wierna surowiźnie, niemniej jednak jak ktoś karmi puszkami/gotowanym mięsem, ma kasę, a do tego coś ogarnia suplementy to jak najbardziej polecam! Polecę też każdemu kto tak jak ja ma zawsze jakiś zapasik gotowców w razie czego. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
Do tego ciekawa informacja od dystrybutora: <i>"<span class="_5yl5">Wiemy, ze forma kiełbasy może nie kojarzy się najlepiej, ale trzeba wiedzieć że w każdej puszce spożywczej, czy to dla ludzi czy dla psów czy kotów dodawany jest Bifsenol A, to substancja chemiczna, która powoduje, że mięso nie zachodzi w reakcję chemiczną z metalem. Dodatkowo jest bardzo niezdrowa a koty uznawane są za wybredne, jak podaje im się puszki, dlatego że wyczuwają tą substancję. </span><span class="_5yl5">Kiełbasy nie zawierają Bisfenolu A i myślę, że mogą się spodobać większej ilości kotów."</span></i><br />
<i><span class="_5yl5"> </span></i></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-LqwnHA8tF6I/WNuyHK3qFtI/AAAAAAAAGQU/XXgfKWe2sE8RFeUG1S02ZjBVZzJP6uNNgCLcB/s1600/miska.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://1.bp.blogspot.com/-LqwnHA8tF6I/WNuyHK3qFtI/AAAAAAAAGQU/XXgfKWe2sE8RFeUG1S02ZjBVZzJP6uNNgCLcB/s400/miska.png" width="400" /></a></div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-18433018064782595462017-03-27T09:21:00.000-07:002017-03-27T09:21:14.612-07:00Siedem latek <div style="text-align: justify;">
Dawno się nie odzywałam, ale mówiąc szczerze nie miałam czasu... Od początku roku mam na głowie sporo rzeczy i pisanie postów na blogu jakoś kompletnie nie są mi po drodze. Podzielę się na pewno z Wami za jakiś czas co dokładnie robię, ale na razie skupmy się na dzisiejszej notce. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Dokładnie 7 lat temu tego wyjątkowego dnia przyszedł na świat niewielki miot w Ostrowie Wielkopolskim, były w nim dwa rude kocurki i dwie koteczki czarne klasycznie pręgowane z bielą. Wśród nich właśnie jeden kocurek o którego był spór od samego początku, żył on sobie jednak w zupełnie błogiej nieświadomości póki 19 czerwca go nie odebrałam. I tak oto dzięki temu dzisiaj wraz z nim mogę świętować jego kolejne urodziny. Chciałoby się napisać tutaj tak wiele różnych banałów pt. żyj 100 lat, jesteś najbardziej wyjątkowym kotem i tym podobne... Patrząc jednak realnie jego wyniki krwi z roku na rok są coraz lepsze, aż zaczynam się zastanawiać czy nie nastąpiło jakieś cudowne ozdrowienie. On sam niewiele się zmienia (w jego zakładce można zobaczyć jego rozwój od malucha), widziałam trochę MCO w tym wieku i jemu zdecydowanie nie dałabym tyle ile faktycznie ma. Był ze mną jak pisałam testy gimnazjalne, gdy zdawałam maturę, przy pierwszej sesji, mam też nadzieję, że będzie ze mną kiedy zabiorę się za pisanie swojej pracy magisterskiej i w końcu zacznę praktykę w wymarzonym zawodzie. Jego obecność niesamowicie wpłynęła na mój rozwój, zmieniła mój światopogląd, wiele się nauczyłam przez ten czas, a przecież przed nami kolejne lata! Wiem, że w oczach wielu osób wyglądam na osobę, która ma na punkcie tego kota obsesję, wiecie co? Macie rację!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Jeśli chodzi o prezenty to klasycznie świętowaliśmy ten dzień z tuńczykiem, nową zabawką do ćpania i rudzielec otrzymał nowe szelki, ale o nich wspomnę szerzej następnym razem! </div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-NxfNHc4r7l8/WNk7opuHqQI/AAAAAAAAGO8/2odpJFutY1EBWK0dbPrr71O_5Z-teBRigCLcB/s1600/DSC_0928.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://1.bp.blogspot.com/-NxfNHc4r7l8/WNk7opuHqQI/AAAAAAAAGO8/2odpJFutY1EBWK0dbPrr71O_5Z-teBRigCLcB/s640/DSC_0928.png" width="426" /></a></div>
<br />Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4562722054918984984.post-88538595301014261362017-01-30T13:45:00.001-08:002017-02-01T01:36:38.684-08:00HCM - temat bumerang <div style="text-align: justify;">
Ostatnio miałam pewną nieprzyjemność gdzie podważona została choroba Haru, a dokładniej mówiąc myślę o HCM. Właściwie zapomniałam, że środowisko hodowców jest na tyle nieufne i podejrzliwe, że ciężko komuś uwierzyć na słowo. Postanowiłam więc wrzucić i tutaj skany echa serca wykonane przez dr. Niziołka. Zdaję sobie sprawę, że w Polsce wciąż jest jednym z największych autorytetów w tej dziedzicznie, dlatego mam nadzieję, że nie będę musiała się już więcej tłumaczyć, bo wszystko jest teraz czarno na białym. Pierwsze echo i konkretna diagnoza i ostatnie, które mówi o tym, że niewiele się zmieniło. Ludzie, a może nawet hodowcy dziwią się, że mój Haru jeszcze żyje, bo jakim cudem mając kardiomiopatię można żyć już 2 lata, a pewnie będą kolejne? Mało osób bierze pod uwagę, że im później wada serca wychodzi tym daje większe szanse na dłuższe i lepsze życie. Gdyby ta wada wyszła jak miał rok czy dwa to faktycznie, nikłe szanse aby dożył swoich piątych urodzin. Mowa jednak o kocie u którego cały problem wyszedł stosunkowo niedawno, a do tego było to badanie kontrolne. Nie udałam się na echo, bo mój kot już mdlał, miał duszności, ale wcześniej, nim zaszły większe zmiany. W dzisiejszych czasach ludzie z nowotworem mogą żyć po 10 lat to czemu tak dziwi żyjący kot z <a href="http://www.niziolek.com.pl/HCM.html">HCM</a>? Wspomniałabym oczywiście o diecie, bo jest ona kluczowa, ale to temat na inny dzień... Oczywiście chciałabym sprostować wszystkie możliwe przypuszczenia, najbliższa rodzina Haru z tego co się orientuję jest zdrowa, jego rodzice mają badania serca i cieszą się dobrym zdrowiem. Nie ma reguły, rodzeństwo i rodzice mojego rudzielca zdrowi, a do tego N/N, a na niego akurat trafiło, po prostu pech... Jednak wśród MCO coraz częstszy.<br />
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-V0MkEmiLoBg/WI-0Y6kk4KI/AAAAAAAAGGo/blKXy1j-LeMxRQlx1FCu7JwHnlmJDBd7gCLcB/s1600/Scan3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-V0MkEmiLoBg/WI-0Y6kk4KI/AAAAAAAAGGo/blKXy1j-LeMxRQlx1FCu7JwHnlmJDBd7gCLcB/s400/Scan3.jpg" width="282" /></a></div>
<a href="https://3.bp.blogspot.com/-N34ZKa4gCqU/WI-r-bFwSPI/AAAAAAAAGGM/_ZHbtA79hVkEfRu6iRWF1aCqsT3u6dsKgCLcB/s1600/Scan1.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://3.bp.blogspot.com/-N34ZKa4gCqU/WI-r-bFwSPI/AAAAAAAAGGM/_ZHbtA79hVkEfRu6iRWF1aCqsT3u6dsKgCLcB/s400/Scan1.jpg" width="282" /></a><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Dzisiaj jednak chciałam napisać z powodu Pani Joanny, jej rodziny i Cezara. Spotkał ich dość przykry los i oczywiście tematem tego będzie nic innego jak kardiomiopatia przerostowa. Nie będę podawała dokładnych danych hodowli z której pochodzi kocur, bo zwyczajnie uważam, że do tego jest upoważniona co najwyżej właścicielka. Cezar był młodym kotem rasy maine coon, niespełna 3 lata na koncie i jak to często bywa w tej rasie - śmierć z dnia na dzień. Co było przyczyną? Jak się okazało HCM, miesiąc wcześniej na to samo odeszła jego matka, przypadek? Nim jednak odszedł miał sporo problemów zdrowotnych, prawdopodobnie dręczyła go tarczyca, jakieś historie z alergią, a nawet zapalenie pęcherza. Był niewielki, a do tego dość chudy i bardzo przerażony widokiem gości, ale miał jednak prawdziwy charakter MCO. Rozkochał w sobie swoją rodzinę, reszta jego rodzeństwa za to sprzedana prawdopodobnie na parkingu (tak, mowa o legalnej hodowli). I dziwią mi się hodowcy, że głośno narzekam na to co się dzieje, niby wszędzie się mówi o HCM, a jednak wciąż tych kotów się nie bada. Czemu się nie bada? Bo hodowcy tego nie robią, wciskają kit pt. "wie pani, rodzice są N/N po przodkach, nie potrzeba innych badań, są zdrowe". I co z tego, że na wielu stronach, forach, blogach, a nawet na fb mówi się o kardiomiopatii skoro nawet hodowcy nie wiedzą, albo nie chcą wiedzieć jak się powinno ją diagnozować. Oczywiście, niesprawiedliwym by było wrzucanie wszystkich do jednego worka, przykro mi, że jednak tak niewielka garstka dba o to serce. Przesiaduję na grupach gdzie mogę porozmawiać z hodowcami, ale i tam gdzie są zwykli kociarze, naprawdę często widzę, że masa MCO umiera z "niewyjaśnionych" przyczyn. Sama nie wiem, czy wciąż za mało się mówi o tej typowej dla rasy chorobie? Tak jak Pani Joanna powiedziała, może nieco brzmi to dramatycznie, ale właściciele maine coon'ów nie mogą spać spokojnie, bo nawet po przebadanych rodzicach, gdzie gen testy też nie wskazują problemów wciąż może coś pójść nie tak. Dlatego tak ważne jest pytanie hodowcy o <b>echo serca</b>, które zostało wykonane u kardiologa, a poza tym w momencie kiedy nasz kot skończy <b>1,5 roku </b>należy udać się z nim na kontrolę, potem przynajmniej raz na<b> 2 lata</b> sprawdzić co z tym serduchem. Nikt nie zagwarantuje zdrowia serca, ale tylko prawdziwi pasjonaci zrobią co mogą, aby ich kocięta były po świetnie przebadanych rodzicach. Nawet jeżeli coś pójdzie nie tak to chociaż z czystym sumieniem hodowca może podejść do sprawy, bo zrobił wszystko co w jego mocy. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Wiem, że przeciętny Polak nie jest zbyt majętnym człowiekiem, czasy mamy jakie mamy i sami do lekarzy nie chodzimy, ale jedno jest pewne - na zdrowiu nie warto oszczędzać! Zawsze będę powtarzała, lepiej mieć mniej zwierzaków, a zapewnić im to co najlepsze niż mieć dużo, a nie dawać sobie rady. Echo serca waha się cenowo od 120-200zł, wiem, że to niemało, ale jaka jest rozpacz gdy nasz pupil umiera na naszych rękach w przeciągu kilkunastu minut? Jeżeli nie zaczniemy wymagać, będziemy szukać wszędzie oszczędności to hodowcy sprzedający na parkingach za 1 tys zł wciąż będą istnieć, nie będą badać. Bo kot po badanych rodzicach, z prawdziwej hodowli nie kosztuje 1 tys zł. Wielu hodowców przytacza przykład kupowania pralki, nim wydamy większą sumę pieniędzy to sprawdzamy dokładnie sprzęt, a jak jest z kupnem kota? Dlaczego nie sprawdzamy hodowców? Dlaczego pozwalamy na to, że istnieją zwykli handlarze i na to, że zamykają się prawdziwi hodowcy? Tematy ostatnio dość przykre, ale przeraża mnie to ile osób pisze do mnie w sprawie zdrowia swoich kotów, szczególnie MCO... </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Dziękuję Pani Joannie za możliwość przedstawienia Cezara jako przykładu, mam nadzieję, że po przeczytaniu tej notki chociaż jedna osoba głębiej zastanowi się nad wyborem hodowli i zgłębi temat dość trudny jakim jest HCM. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://1.bp.blogspot.com/-17BpwhumS_8/WI-z0iPzjoI/AAAAAAAAGGg/pPiRYYMazOwN9wUQMjtN1EIXXZazHS7_wCLcB/s1600/DSC_0898.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://1.bp.blogspot.com/-17BpwhumS_8/WI-z0iPzjoI/AAAAAAAAGGg/pPiRYYMazOwN9wUQMjtN1EIXXZazHS7_wCLcB/s640/DSC_0898.JPG" width="640" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: justify;">
Dla osób niewtajemniczonych w tematykę HCM chciałabym zaprosić <b><a href="http://www.niziolek.com.pl/HCM.html">tutaj</a></b>. </div>
Merihttp://www.blogger.com/profile/14875251072603225545noreply@blogger.com