tekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywnytekst alternatywny

wtorek, 28 lipca 2015

Fretkoświr?

Stosunkowo dawno nie pisałam, ale czas się w końcu odrobić! Na wstępie bardzo chciałabym podziękować Milence za jej prezent, bardzo mi miło, że tak się postarałaś i pomyślałaś o nas, a do tego cieszę się, że podobała Ci się książka! Wybacz, że piszę dopiero teraz, ale miałam się tym zająć po powrocie z wakacji, a dokładnie dzień przed wyjazdem odebrałam Twój list z poczty. Jeszcze raz dziękuje!

Przyznałam się parę wpisów wcześniej, że zapisałam się na kocie mioty, jednak sprawa z HCM u Haru zmieniła całkiem wszystko, obiecałam mu, że nie będę już więcej do domu przyprowadzać kotów za jego życia. Powróciły wtedy moje marzenia sprzed 2 lat kiedy to zakochałam się w fretkach odwiedzając hodowle ArgentoVivo. Postanowiłam, że spróbuję, ale najpierw muszę się dowiedzieć jak zareaguje Haru gdyż zbyt łownym jest kotem abym poszła na żywioł. Odwiedziła mnie Monika właścicielka bloga Damon the Border Collie wraz ze swoją fretką Drackiem. Przetestowałyśmy więc Haru, jego reakcja dała nam do zrozumienia, że bardziej niż polować ma ochotę zwiać, bo cóż to za dziwny stwór? W końcu za namową Moniki uznałam, że się zdecyduje! Początkowo wybrałam inną hodowle, ale później stwierdziłam, że powrócę do źródeł skąd moja miłość frecia się wzięła i pojechałam do hodowli ArgentoVivo, wypuszczone zostały wszystkie maluchy, a ja nie mając w zasadzie konkretnych kryteriów przyglądałam się im, jeden zdecydowanie był mną zainteresowany, właścicielka hodowli jednogłośnie z moim bratem uznali, że jesteśmy sobie pisani i tak oto wróciłam do domu z Axelem o umaszczeniu sable point, a do tego halfangora!

W domu nazywa się Kuma z języka japońskiego to niedźwiedź, zawsze wiedziałam, że tak nazwę swoją pierwszą fretkę, dlaczego? Przy zabawie wydają dźwięki niczym mały niedźwiadek, a do tego ich kształt łapy bardzo mi przypomina te potężne zwierzęta. Kuma mieszka z nami tydzień i z Haru żyją jeszcze mocno na dystans, ale już bez syków. Za to maluch znalazł najlepszego kumpla w testerze Dracu z którym często się widujemy.  Niczego nie żałuje, Haru nie robi scen zazdrości, a ja w końcu mogę spróbować z innym stworzeniem.  Kuma na pewno przewinie się tutaj jeszcze nie jeden raz!